អ្នកមិនប្រកាន់ពាក្យសច្ចៈ លពាក្យមិនពិតត្រង់ទៅចាប់កំណើតនៅឋានណា? បណ្ឌិតអ្នកប្រាជ្ញលោកប្រកាន់យកពាក្យសច្ចៈ ពាក្យពិតទៀងត្រង់នេះណាស់ ទោះជាស្ថិតក្នុងស្ថានការណ៍បែបណាក៏លោកមិនលះបង់ជាដាច់ខាត។ ត្រង់នេះ ដូចពាក្យចាស់លោកពោលថា មនុស្សយើងគេយកសម្តី បើសម្តីពោលទៅហើយត្រូវធ្វើឱ្យបាន ស៊ូក្ស័យប្រាណមិនលេបសម្តីខ្លួនឡើយ…
អ្នកមិនប្រកាន់ពាក្យសច្ចៈ លពាក្យមិនពិតត្រង់ទៅចាប់កំណើតនៅឋានណា?
បណ្ឌិតអ្នកប្រាជ្ញលោកប្រកាន់យកពាក្យសច្ចៈ ពាក្យពិតទៀងត្រង់នេះណាស់ ទោះជាស្ថិតក្នុងស្ថានការណ៍បែបណាក៏លោកមិនលះបង់ជាដាច់ខាត។ ត្រង់នេះ ដូចពាក្យចាស់លោកពោលថា មនុស្សយើងគេយកសម្តី បើសម្តីពោលទៅហើយត្រូវធ្វើឱ្យបាន ស៊ូក្ស័យប្រាណមិនលេបសម្តីខ្លួនឡើយ ។
ជាមួយនឹងពាក្យសច្ចៈនេះ នៅក្នុងទ្រឹស្តីពុទ្ធសាសនាបានពោលអំពីទោសនៃអ្នកដែលនិយាយមិនប្រកាន់ពាក្យសច្ចៈ និយាយពាក្យឡេះឡោះឥតបានការ ពាក្យអសុរោះ និយាយញុះញង់ ចាក់ដោត និយាយបែបបៀតបៀន…អ្នកមានវាចាអាក្រក់បែបនេះនឹងមានកំណើតធ្លាក់ទៅអបាយភូមិជាក់ជាមិនខាន។ សូមលើកយកនិទានមកបញ្ជាក់ដូចតទៅ៖
សម័យមួយព្រះនារទត្ថេរបានសួរទៅពួកប្រេតដែលមានខ្លួនប្រាណដូចមនុស្ស មានពណ៌សម្បុរស្អាតល្អ តែមុខមាត់ដូចសត្វជ្រូកថា កាយទាំងមូលរបស់អ្នក មានសម្បុរដូចមាស មានរស្មីភឺ្លស្វាងសព្វទិស តែមាត់របស់អ្នកដូចមាត់ជ្រូក តើកាលពីជាតិមុន អ្នកបានធ្វើអំពើដូចម្តេច?
ពួកប្រេតតបថា បពិត្រព្រះនារទៈ ខ្ញុំជាបុគ្គលបានសង្រួមកាយល្អហើយ តែមិនសង្រួមវាចាពោលពាក្យឥតប្រយោជន៍ដោយប្រការផ្សេងៗ ព្រោះហេតុនោះ បានជាខ្ញុំមានសម្បុរកាយដូចមាស តែមានមាត់ដូចសត្វជ្រូកបែបនេះ ដូចលោកម្ចាស់បានឃើញស្រាប់ហើយ។ បពិត្រព្រះនារទៈ ខ្ញុំសូមទូលរឿងនោះដល់លោកម្ចាស់ សូមលោកម្ចាស់កុំធ្វើបាបដោយមាត់ កុំមានមាត់ដូចមាត់ជ្រូកឡើយ ។
សូមលោកម្ចាស់ពោលតែពាក្យពិតត្រង់ ពាក្យត្រឹមត្រូវទៅបានហើយ សូមលោម្ចាស់ចូរជាអ្នកខ្លាចបាប ខ្លាចអំពើអាក្រក់ ភ័យនៅក្នុងវដ្តសង្សារ ។
ចែករំលែកព័តមាននេះ