ខ្លាចបាប ខ្លាចប្រេតនរកជាមាគ៌ារបស់សប្បុរស។ បញ្ហានរកប្រេតនេះមិនមែនមាននិយាយតែនៅក្នុងទ្រឹស្តីព្រះពុទ្ធសាសនាទេ សាសនាផ្សេងក៏មាននិយាយដែរ ប៉ុន្តែអ្នកគោរពបូជាសាសនាភាគច្រើន តែងប្រកាន់ថា នរកមានតែនៅក្នុងលោកខាងមុខឯណោះ គឺគេមើលមិនឃើញនូវនរកបច្ចុប្បន្ននេះឡើយ ។ បើតាមការសង្កេតជាក់ស្តែងនៅក្នុងជីវិតយើងសព្វថ្ងៃនេះក៏មានឋានសួគ៌…
ខ្លាចបាប ខ្លាចប្រេតនរកជាមាគ៌ារបស់សប្បុរស។ បញ្ហានរកប្រេតនេះមិនមែនមាននិយាយតែនៅក្នុងទ្រឹស្តីព្រះពុទ្ធសាសនាទេ សាសនាផ្សេងក៏មាននិយាយដែរ ប៉ុន្តែអ្នកគោរពបូជាសាសនាភាគច្រើន តែងប្រកាន់ថា នរកមានតែនៅក្នុងលោកខាងមុខឯណោះ គឺគេមើលមិនឃើញនូវនរកបច្ចុប្បន្ននេះឡើយ ។
បើតាមការសង្កេតជាក់ស្តែងនៅក្នុងជីវិតយើងសព្វថ្ងៃនេះក៏មានឋានសួគ៌ ឋាននរកនៅលាយឡំជាមួយដែរ ដូចនៅក្នុងអាទិត្តបរិយាយសូត្រ ព្រះសម្ពុទ្ធទ្រង់ត្រាស់សម្ដែងថា ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយ ភ្នែក ត្រចៀក ច្រមុះ អណ្ដាត កាយ និងចិត្តសត្វលោកនេះ ត្រូវភ្លើងដុតកម្លោចរាល់ថ្ងៃ។ តើភ្លើងនោះជាភ្លើងអ្វីទៅ0x017d7 ភ្លើងនោះគឺភ្លើង រាគៈ ទោសៈ មោហៈ ដែលពោលឱ្យងាយស្តាប់គឺភ្លើង ជាតិ ជរា ព្យាធិ មរណៈ ទុក្ខ សោក ភ័យនេះឯងដែលចាត់ថាជាភ្លើងនរកនោះ ។
សេចក្តីខាងលើនេះ បញ្ជាក់ឲ្យយើងឃើញយ៉ាងច្បាស់ថា នរកមាននៅក្នុងជីវិតយើងនេះឯង ហើយភ្លើងនរកក៏មាននៅក្នុងចិត្តដុតបំផ្លាញសេចក្តីសុខយើងរាល់ថ្ងៃ ។
ត្រង់នេះបុគ្គលគប្បីពិចារណាបន្ថែមទៀតថា សត្វលោកណាដែលមានចិត្តប្រាសចាកកុសល បុគ្គលនោះឯងគឺជានរក ព្រោះបុគ្គលបាបមិនដែលមានចិត្តត្រជាក់ទេ តែងក្តៅងំជាប់ជានិច្ច ។
ចែករំលែកព័តមាននេះ