មនុស្សយើងមិនមែនសំខាន់នៅលើអ្នកបួសឬមិនបួសនោះទេ អ្វីដែលសំខាន់គឺ អ្នកនោះចេះរក្សាកាយ វាចា ចិត្តខ្លួនឯងឲ្យបានល្អ ចាកឆ្ងាយពីរណ្តៅនរកទើបជារឿងសំខាន់ តែបើសិនជាអាក់ខានមិនបានរក្សាកាយចិត្ត មិនបានរក្សាឫកពាហើយ គឺស្មើនឹងសម្លាប់ខ្លួនឯង ដូចច្រានខ្លួនឯងទម្លាក់ទៅក្នុងឋាននរកដូច្នោះដែរ ។
ចំពោះពាក្យថា នរកនេះប្រហែលជាគ្មាននរណាម្នាក់ចង់ទៅនោះទេ ហើយក៏គ្មានអ្នកណាចង់រងទុក្ខខ្លោចផ្សានោះដែរ។ ព្រោះហេតុនោះបានជាលោកពោលថា ដើម្បីចៀសផុតពីកំណើតក្នុងអបាយភូមិ សត្វលោកត្រូវរក្សាខ្លួននេះ ឱ្យបានល្អដោយការខ្មាសបាប ខ្លាចបាប បំពេញដោយការធ្វើទាន រក្សាសីល៥ សីល៨ ប្រព្រឹត្តតែអំពើសុចរិតជាដរាប ។
ការសង្រួមមិនធ្វើបាបតាមផ្លូវកាយ វាចា ចិត្ត ជាពិសេសរដូវកាលនេះជាឱកាសល្អបំផុតសម្រាប់អ្នករាជការ និងកម្មការ និយោជកគ្រប់ស្ថាប័នមានឱកាសបានទៅវត្តអារាមធ្វើបុណ្យទាន ហើយរៀបចំអត្តចរិតឲ្យបានប្រពៃថ្លៃថ្នូរទៅតាមលំអាននៃអ្នកប្រាជ្ញទើបបាននាមថា ជាអ្នករក្សាខ្លួនដោយប្រពៃ ។
ចែករំលែកព័តមាននេះ