បុគ្គលដែលមិនបានរក្សាសីល៥ សីល៨តែងរស់នៅមានសេចក្ដីប្រមាទ ដូចប្រមាទក្នុងការងារ ប្រមាទក្នុងការចិញ្ចឹមថែរក្សាបុត្រភរិយា មាតាបិតាជាដើម ប្រមាទក្នុងជីវិត។ មិនតែប៉ុណ្ណោះថែមទាំងនាំឲ្យប្រព្រឹត្តនូវអំពើអបាយមុខផ្សេងៗ មានលេងល្បែង សេពគប់បាបមិត្ត លេងស្រី ផឹកសុរាជាដើម ដែលជាអំពើបំផ្លិចបំផ្លាញទ្រព្យសម្បត្តិ និងកិត្តិយស កេរ្តិ៍ឈ្មោះក្នុងក្រុមគ្រួសារទៀតផង។ ការទ្រុស្ដសីលមានទោស៤យ៉ាងក្នុងបច្ចុប្បន្នមិនបាច់រង់ចាំជាតិក្រោយគឺៈ
១-នាំឲ្យវិនាសទ្រព្យសម្បត្តិ ក្នុងបច្ចុប្បន្នទាន់ហន់នឹងភ្នែកស្រស់ៗ។
២-នាំឲ្យមានកេរ្តិ៍ឈ្មោះអសោចិ៍ ដែលគួរឲ្យតិះដៀលស្អប់ខ្ពើមអំពីអ្នកដទៃ។
៣- ជាអ្នកឱនមុខចុះ មិនក្លៀវក្លា ក្នុងទីប្រជុំជន។
៤-ជាអ្នកវង្វេង មានអារម្មណ៍មិនល្អ នៅពេលជិតមរណកាល។
ទើបព្រះសម្ពុទ្ធទ្រង់ត្រាស់គាថាចុងក្រោយថា
អចរិត្វា ព្រហ្មចរិយំ អលទ្ធា យោព្វនេ ធនំ
ជិណ្ណកោញ្ចាវ ឈាយន្តិ ខីណមច្ឆេវ បល្លលេ។
អចរិត្វា ព្រហ្មចរិយំ អលទ្ធា យោព្វនេ ធនំ
សេន្តិ ចាបាតិខីណាវ បុរាណានិ អនុត្ថុនំ។
បុគ្គលពាលទាំងឡាយ មិនបានប្រព្រឹត្តព្រហ្មចរិយធម៌ មិនបានទ្រព្យសម្បត្តិ ក្នុងពេលដែលខ្លួន នៅជាកំលោះ ក្រមុំ រមែងក្រហល់ក្រហាយដូចសត្វក្រៀលចាស់រមែងក្រហល់ក្រហាយក្នុងភក់ ដែលគ្មានត្រីយ៉ាងនោះឯង។
បុគ្គលពាលទាំងឡាយ មិនបានប្រព្រឹត្តព្រហ្មចរិយធម៌មិនបានទ្រព្យសម្បត្តិនៅក្នុងពេលដែលខ្លួននៅកំលោះក្រមុំ រមែងដេកជញ្ជឹងគិតដល់ទ្រព្យចាស់ទាំងឡាយដែលអន្តរាយទៅនោះដូចជាកូនសរដែលគេបាញ់ចេញអំពីធ្នូយ៉ាងនោះឯង ។
ចែករំលែកព័តមាននេះ