ខេត្តសៀមរាប ៖ នៅមិនឆ្ងាយប៉ុន្មាន ពីប្រាសាទបន្ទាយស្រី សហគមន៍ទេសចរណ៍បន្ទាយស្រី ជារមណីយដ្ឋានធម្មជាតិមួយដែលមានទេសភាពស្រស់បំព្រង ព្រៃព្រឹក្សាពណ៌ខៀវស្រងាត់ លម្អដោយផ្កាឈូករីករហង់នៅក្នុងទឹកថ្លាយង់ ដែលស័ក្ដិសមនឹងទីឋានសម្រាប់ភ្ញៀវទេសចរទៅពពាក់ពពូនលម្ហែកាយ ស្រូបយកខ្យល់អាកាសបរិសុទ្ធនៅទីនោះ ប៉ុន្តែគួរឲ្យស្ដាយ រមណីយដ្ឋានមួយនេះបែរជាភ្ញៀវទេសចរទៅហួសមកហួស ហាក់មើលរំលងទៅវិញ ពិសេសភ្ញៀវទេសចរជាតិ ។
មានទីតាំងនៅខាងជើងជាប់ប្រាសាទបន្ទាយស្រី រមណីយដ្ឋានមួយនេះជាទីកន្លែងដែលស័ក្តិសមបំផុតសម្រាប់អ្នកស្រឡាញ់ធម្មជាតិ ព្រោះសម្បូរដោយជីវៈចម្រុះ និងមានភាពស្ងប់ស្ងាត់ក្នុងការសម្រួលអារម្មណ៍ អមដោយម្ហូបអាហារបែបអ្នកស្រុកដ៏ឈ្ងុយឆ្ងាញ និងផ្ទះស្នាក់នៅដ៏ស្រស់ស្អាតគួរជាទីពេញចិត្ត ។ អ្វីដែលភ្ញៀវមិនសរសើរមិនបាននោះ គឺការរៀបចំរបស់សហគមន៍ទេសចរណ៍មួយនេះដែលអនុញ្ញាតឲ្យភ្ញៀវបរទេសបន្សល់ទុកនូវអនុស្សាវរីយ៍ជាច្រើនដូចជា ច្រូតស្រូវ, ស្ទូងស្រូវ និងសិល្បៈវប្បធម៌ប្រពៃណីខ្មែរជាច្រើនទៀត ។
បើតាមមន្ត្រីនាយកដ្ឋានរៀបចំដែនដី និងគ្រប់គ្រងលំនៅឋានក្នុងឧទ្យានអង្គរ បានឱ្យដឹងថា សហគមន៍បន្ទាយស្រី បង្កើតឡើងនៅឆ្នាំ២០១៣ មានសមាជិកសហគមន៍៣៥រូប ក្នុងនោះគណៈកម្មការចំនួន៦រូប និងសមាជិក២៩រូប ដោយជ្រើសតាំងតាមរយៈការបោះឆ្នោតដែលពួកគាត់ជាអ្នកភូមិ មកពីភូមិបន្ទាយស្រី និងភូមិទួលក្រឡាញ់ ។
លោក សំ កុសល មន្ត្រីនាយកដ្ឋានរូបនេះបានបន្ដថា បច្ចុប្បន្ន អាជ្ញាធរជាតិអប្សរា សហការជាមួយគម្រោង ACHA របស់ប្រទេសញូវហ្សឺឡែន បានអភិរក្ស និងកែច្នៃត្រពាំងបុរាណមួយឈ្មោះ «ស្រែព្រៃ » ឱ្យក្លាយជាសហគមន៍ទេសចរណ៍ដែលមានធម្មជាតិគួរឲ្យគយគន់ ។ លោកកុសលនិយាយថា ៖« គម្រោងនេះបង្កើតឡើងដើម្បីបង្កើនចំណូលបន្ថែមលើមុខរបរប្រចាំថ្ងៃរបស់ប្រជាជនក្នុងតំបន់ ហើយយើងចង់ឃើញប្រជាជនទាំងពីរភូមិមានការរីកចម្រើនតាមរយៈសហគមន៍នេះ ដែលស្របតាមគោលការណ៍របស់អាជ្ញាធរជាតិអប្សរាក្នុងការលើកស្ទួយជីវភាពឱ្យល្អប្រសើរ »។ លោកបន្ថែមថា ក្រៅពីទាញប្រយោជន៍ពីសហគមន៍នេះ អាជ្ញាធរជាតិអប្សរានិងសហគមន៍ ក៏បានរួមគ្នាអភិរក្សថែរក្សាជីវចម្រុះ ត្រី សត្វស្លាប សត្វក្នុងទឹក រុក្ខជាតិ នៅក្នុងត្រពាំងបុរាណនេះមិនឱ្យបាត់បង់ឬទទួលរងនូវការបំផ្លាញឡើយ ។ មិនតែប៉ុណ្ណោះ ក្រៅពីសមាជិកទាំង៣៥នាក់ ប្រជាជនចំនួនពីរភូមិ ក៏ទទួលបានផលពីសហគមន៍ដោយប្រយោលផងដែរ តាមរយៈការផលិតសិប្បកម្មលក់ និងដាំដុះបន្លែបង្ការសម្រាប់ផ្គត់ផ្គង់សហគមន៍ និងលក់ជូនទេសចរ ។
ប្រធានសហគមន៍បន្ទាយស្រី លោក ស៊ាម សារឿន បានឱ្យដឹងថា នៅទីនេះមានសេវាកម្មជាច្រើន ដូចជា ជិះទូកកម្សាន្ដដែលពេញនិយមជាងគេ, ជិះរទេះគោ ស្ទួចត្រី ស្ទូងឬច្រូតស្រូវ និងការរៀបចំអាហារសាមគ្គីរបៀបអ្នកស្រុកដែលទទួលបានចំនួន១០០នាក់ ។ លោកថា ៖« ទេសចរអាចមកកម្សាន្តទីនេះជាលក្ខណៈឯកជន គ្រួសារ និងជាក្រុមក៏បាន ដើម្បីស្វែងយល់ពីការរស់នៅរបៀបអ្នកស្រុក ជិះទូកលម្ហែកាយក្នុងត្រពាំង ថតរូបភាពស្អាតៗ តាមចំណូលចិត្ត និងពិសាអាហារឆ្ងាញ់ៗ ក្នុងតម្លៃសមរម្យ ។ សហគមន៍ទទួលបានការគាំទ្រច្រើនពីសំណាក់ភ្ញៀវអឺរ៉ុប ។ ចំណែកភ្ញៀវអាស៊ី ពួកគាត់មកត្រឹមថតរូបប៉ុណ្ណោះ »។
លោកបន្តទៀតថា ៖« តំបន់នេះមានបញ្ហាប្រឈមខ្លះៗ ពិសេសគឺនៅរដូវប្រាំង គ្មានទឹក ទេសភាពមិនសូវស្អាត ។ ចំណែកខែវស្សាវិញ មិនជាមានបញ្ហាទេ ដូច្នេះពួកយើងបានបង្កើនការផ្សព្វផ្សាយតាមមគ្គុទ្ទេសក៍ទេសចរណ៍ សណ្ឋាគារ និងតាមរយៈភ្ញៀវដោយផ្ទាល់ និងការពង្រីកទីតាំង បង្កើនការអភិរក្សសត្វបន្ថែមទៀតដើម្បីទាក់ទាញទេសចរ »។ លោកក៏បានសំណូមពរមគ្គុទ្ទេសក៍ទេសចរណ៍ ជួយណែនាំភ្ញៀវមកកាន់ទីនេះ ពិសេសភ្ញៀវជាតិ សូមជួយគាំទ្រទេសចរណ៍សហគមន៍ ព្រោះវានឹងជួយកាត់បន្ថយភាពក្រីក្រដល់ប្រជាជនក្នុងតំបន់ និងរួមចំណែកក្នុងការអភិរក្សរមណីយដ្ឋានបុរាណផងដែរ ។
ប្រជាសហគមន៍ដែលបម្រើការងារជាអ្នកចែវទូកដឹកភ្ញៀវនៅទីនោះ និងមានប្រពន្ធជាអ្នកធ្វើម្ហូបអាហារសម្រាប់ភ្ញៀវបានលើកឡើងថា តាមរយៈសហគមន៍នេះ បានធ្វើឲ្យជីវភាពគ្រួសាររបស់លោកធូរស្រាលមួយកម្រិត ។
លោកផានិតនិយាយថា ៖« ខ្ញុំធ្វើការនៅទីនេះរយៈពេល៤ឆ្នាំហើយ ។ តាមរយៈសហគមន៍នេះ ធ្វើឲ្យជីវភាពគ្រួសារខ្ញុំធូរធារជាងមុន មានលុយកាក់ផ្គង់ផ្គង់គ្រួសារសមរម្យ កូនចៅបានសិក្សារៀនសូត្រ និងមានការងារធ្វើបន្ថែមលើមុខរបរស្រែចម្ការ ដោយសារតែអាជ្ញាធរជាតិអប្សរាបានបង្កើតសហគមន៍ទេសចរណ៍នេះឡើង ដែលជួយបង្កើតការងារដល់ប្រជាពលរដ្ឋនៅតំបន់នេះ »៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ