បុគ្គលពីរពួកគឺពាលនិងបណ្ឌិត មានតែពួកបណ្ឌិតប៉ុណ្ណោះដែលបុគ្គលគួរចូលទៅរក ចូលទៅសេពគប់ ចំណែកពួកជនពាល បុគ្គលមិនត្រូវសេពគប់ទេ ព្រោះពួកពាល ប្រៀបដូចជាសាកសព បុគ្គលអ្នកសេពគប់នឹងជនពាលនោះ ប្រៀបដូចយកខ្លួនទៅប្រឡាក់នឹងសាកសពដ៏ស្អុយអសោចិ៍នោះ បានជាទីស្អប់ខ្ពើមនៃមហាជនទូទៅ ។
រីឯបណ្ឌិតប្រៀបដូចជាគ្រឿងក្រអូប មានខ្លឹមក្រស្នានិងផ្កាមាលាជាដើម កាលបើបុគ្គលសេពគប់ជាមួយនឹងបណ្ឌិតប្រៀបដូចជានាំខ្លួនទៅរកសេចក្តីសុខ សេចក្តីចម្រើន ហើយខ្លួនប្រាណជាប់ទៅដោយគ្រឿងក្រអូប និងភាពជាអ្នកគួរសរសើរ គួរជាទីពេញចិត្តនៃពួកវិញ្ញូជន និងអ្នកផងទាំងពួង ។
ជារួមមកបុគ្គលណា សេពគប់នូវបុគ្គលណា បុគ្គលនោះ រមែងមានបុគ្គលនោះជាគំរូ ជាគតិដោយពិតមិនអាចឃ្វាងបានឡើយ ។
ចែករំលែកព័តមាននេះ