ការរស់នៅដោយមានសតិ មានសម្បជញ្ញៈ និងមានសេចក្តីព្យាយាម ជានិច្ចក្នុងការឃុំគ្រងដល់ដំណើរជីវិត គឺជាប្រតិបត្តិការនាំទៅរកសេចក្តីចម្រើនលូតលាស់របស់អង្គភាពមិនបណ្តាក់ពេល ។ បុគ្គលមានមនសិការក្នុងនាទីដែលខ្លួនទទួលតរ៉ាប់រងត្រូវមានស្មារតីព្យាយាម ចាប់យកពេលវេលាមកធ្វើការដោយយកចិត្តទុកដាក់ មានសតិប្រុងប្រៀបជានិច្ច និងចម្រើនជារឿយៗដើម្បីជោគជ័យក្នុងការងារ…
ការរស់នៅដោយមានសតិ មានសម្បជញ្ញៈ និងមានសេចក្តីព្យាយាម ជានិច្ចក្នុងការឃុំគ្រងដល់ដំណើរជីវិត គឺជាប្រតិបត្តិការនាំទៅរកសេចក្តីចម្រើនលូតលាស់របស់អង្គភាពមិនបណ្តាក់ពេល ។
បុគ្គលមានមនសិការក្នុងនាទីដែលខ្លួនទទួលតរ៉ាប់រងត្រូវមានស្មារតីព្យាយាម ចាប់យកពេលវេលាមកធ្វើការដោយយកចិត្តទុកដាក់ មានសតិប្រុងប្រៀបជានិច្ច និងចម្រើនជារឿយៗដើម្បីជោគជ័យក្នុងការងារ ពោលគឺមិនមានសេចក្តីប្រមាទក្នុងកិច្ចការសោះឡើយ ។
ព្រោះសេចក្តីមិនប្រមាទនេះឯងជាផ្លូវមិនស្លាប់ ដូចពុទ្ធភាសិតជាសម្រាយមួយកន្លែងថា ធម៌ឯកដែលនឹងនាំឱ្យទទួលប្រយោជន៍ទាំងពីរយ៉ាង ប្រយោជន៍បច្ចុប្បន្ន និងប្រយោជន៍អនាគត គឺសេចក្តីមិនប្រមាទនេះឯង ។
ចែករំលែកព័តមាននេះ