ពិតណាស់ទ្រឹស្តីពុទ្ធសាសនាមានច្រើនជាអនេកក្នុងការស្វែងរកសន្តិភាពសម្រាប់សង្គមជាតិ ប៉ុន្តែអដ្ឋង្គិកមគ្គគឺជាមាគ៌ាចម្បង ហើយច្បាស់លាស់ជាងគេ ព្រោះថា ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធទ្រង់បដិបត្តិនូវព្រះធម៌នេះរហូតបានសម្រេចនូវសម្មាសម្ពោធិញ្ញាណជាអគ្គបុគ្គលក្នុងលោកពុំមានបុគ្គលណាមួយស្មើព្រះអង្គឡើយ ។
អដ្ឋង្គិកមគ្គមានសេចក្តីថា ផ្លូវឬគន្លងនៃសេចក្តីប្រតិបត្តិដោយអង្គ៨គឺ សម្មាទិដ្ឋិ សេចក្តីយល់ត្រូវ១, សម្មាសង្កប្បោ ត្រិះរិះត្រូវ១, សម្មាវាចា សម្តីត្រូវ១, សម្មាកម្មន្តា ការងារត្រូវ១, សម្មាអាជីវោ ការចិញ្ចឹមជីវិតត្រូវ១, សម្មាវាយាមោ ព្យាយាមត្រូវ១, សម្មាសតិ សេចក្តីរឭកត្រូវ១, សម្មាសមាធិ ការតម្កល់ចិត្តត្រូវ១ ។
ពាក្យអដ្ឋង្គិកមគ្គនេះក្នុងអដ្ឋកថាបដិសម្ភិទាមគ្គប្រាប់ថា បើមិនប្រកបព្រមដោយអង្គ៨ប្រការឱ្យគ្រប់គ្រាន់ទែ នឹងហៅថា អដ្ឋង្គិកមគ្គដូច្នេះពុំបានឡើយ។ ចំណែកនៅក្នុងធម្មចក្កប្បវត្តនសូត្រ ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធទ្រង់ត្រាស់ហៅអដ្ឋង្គិកមគ្គនេះថា ជាមជ្ឈិមប្បដិបទា ព្រោះជាសេចក្តីប្រតិបត្តិយ៉ាងកណ្តាល មិនតឹងពេកមិនធូរពេក ជាសេចក្តីប្រតិបត្តិដើម្បី រកសន្តិភាពក្នុងសង្គមពិភពលោក ប្រតិបត្តិទៅរកការត្រាស់ដឹង ប្រព្រឹត្តទៅដើម្បីឯកន្តបរមសុខគឺ រម្ងាប់កិលេសដើម្បីព្រះនិព្វាន ។
ចែករំលែកព័តមាននេះ