នៅក្នុងមហាបរិច្ចាគទាំងឡាយដែលព្រះបរមពោធិសត្វត្រូវបំពេញ គឺត្រូវឆ្លងកាត់ពេលវេលាអស់កាលដ៏យូរអង្វែងណាស់ ទើបបានសម្រេចការត្រាស់ដឹងបាន ដែលស្រី្តភេទមិនអាចនឹងបំពេញឲ្យដល់កម្រិតបានឡើយ ។ ព្រោះហេតុនោះហើយទើបបរមពោធិសត្វ ត្រូវតែស្ថិតនៅក្នុងភេទជាបុរស ។ ប៉ុន្តែទោះជាយ៉ាងណា មុននឹងចូលមកកាន់អំណាចជាព្រះបរមពោធិសត្វ ព្រះអង្គក៏ធ្លាប់កើតជាស្ត្រីភេទដែរ ។ ដូច្នោះហើយទើបព្រះអង្គត្រាស់ថា រឿងស្រីរឿងប្រុសនេះ មនុស្សយើងម្នាក់ៗ សុទ្ធតែធ្លាប់ចាប់កំណើតដូចគ្នា ។
បើនិយាយទៅតាមត្រកូល ឬវណ្ណៈនាសម័យនោះ ព្រះពុទ្ធចាំបាច់ត្រូវតែស្ថិតនៅក្នុងភេទជាបុរស ព្រោះមនុស្សជំនាន់នោះ គេប្រកាន់រឿងបុរសគឺគេឱ្យតម្លៃលើមនុស្សប្រុសជាងស្ត្រី ដូច្នេះបើព្រះពុទ្ធជាស្រី ច្បាស់ជាមនុស្សភាគច្រើនគេមិនគោរពរាប់អានព្រះពុទ្ធឡើយ ហើយក៏មិនបានស្តាប់ព្រះធម៌ដែរ ។
ចំណែកឯព្រះសម្ពុទ្ធផ្ទាល់ព្រះអង្គទ្រង់ពុំបានប្រកាន់ខ្លួនដោយមានះណាមួយឡើយ តែដើម្បីអប់រំដឹកនាំមនុស្សក្នុងពិភពលោកឱ្យដើមតាមផ្លូវត្រូវ ព្រះពុទ្ធត្រូវតែបដិសន្ធិនៅក្នុងត្រកូលខ្ពង់ខ្ពស់ ជាចាំបាច់ទោះត្រកូលនោះជាក្សត្រ ឬព្រាហ្មណ៍ក៏ដោយ។
នៅប្រទេសឥណ្ឌានាសម័យនោះ ត្រកូលពីរនេះ គេចាត់ទុកថាជាត្រកូលខ្ពស់បំផុត ។ ដូច្នេះដើម្បីឲ្យមនុស្សប្រកាន់ត្រកូល ប្រកាន់វណ្ណៈទាំងនោះ គេព្រមគោរពព្រះអង្គ ហើយស្តាប់ព្រះធម៌ឃើញខ្លឹមសារច្បាស់លាស់គឺសច្ចធម៌ ទើបគេដឹងច្បាស់ដោយខ្លួនឯងថា ខ្លឹមសារនៃជីវិតមិនមែនស្ថិតនៅលើវណ្ណៈ ត្រកូល ឬភេទនោះឡើយ គឺស្ថិតនៅលើការប្រតិបត្តិដ៏ត្រឹមត្រូវ ។
ចែករំលែកព័តមាននេះ