រាជធានីភ្នំពេញ ៖ ផ្សារមួយកន្លែងដែលមានតូបលក់លើចិញ្ចើមផ្លូវ ជាប់របងវត្តសំពៅមាស ជ្រុងខាងកើត និងកែងខាងជើង ស្ថិតក្នុងសង្កាត់បឹងព្រលិត ខណ្ឌ៧មករា រាជធានីភ្នំពេញ ដែលគេតែងតែហៅយ៉ាងសា មញ្ញថា «ផ្សារចោរ» នោះ សព្វថ្ងៃផ្សារនេះ នៅតែមានការលក់របស់ចាស់របស់ថ្មីជាហូរហែ ។ មន្ត្រីសាលាសង្កាត់បឹងព្រលិតជើងចាស់មួយរូប ដែលចូលនិវត្តន៍សុំមិនឱ្យបញ្ចេញឈ្មោះ បានរៀបរាប់ឱ្យដឹងថា «ផ្សារចោរ» មានឈ្មោះបោះសំឡេងមានគេស្គាល់មិនតិចទេ តាំងពីឆ្នាំ១៩៨៣-១៩៨៤ ហើយមកដល់ពេលនេះ នៅតែមានឈ្មោះហៅជាប់មាត់រហូតមកដល់បច្ចុប្បន្ន ។
លោកពន្យល់ថា បានជាផ្សារមួយនេះ គេហៅថា «ផ្សារចោរ» ព្រោះក្នុងអំឡុងពេលច្រើនឆ្នាំមកនោះ អ្នករកសុីទិញលក់នៅផ្សារនេះ ភាគច្រើនទិញលក់តែរបស់ចោរ ដែលលួចបានពីគ្រប់ទិសទីយកមកលក់ដូចជា ខោអាវ ស្បែកជើង មួក ខ្សែក្រវាត់ នាឡិកា កុំព្យូទ័រ ធុងបាស់ វិទ្យុ ម៉ាញ៉េ ទូរទស្សន៍ កាមេរ៉ាថតរូបកម្រាលព្រំ កែវ ចាន ឆ្នាំង គឺរាប់មិនអស់ទេ ។ល។ ដែលរបស់ទាំងអស់នេះត្រូវបានចោរដើរលួចទាំងថ្ងៃទាំងយប់ តាមផ្ទះ រោងការ រោងបុណ្យ ទីស្ងាត់ ឬទីប្រជុំជន នៅរាជធានីភ្នំពេញឱ្យតែលួចបាន ដឹងតែពីយកទៅលក់នៅទីនេះ ។ អ្នកដែលបាត់របស់សំខាន់ៗ តែងទៅរកមើលនិងទិញមកវិញក៏មានមិនតិចដែរ ។
មន្ត្រីចូលនិវត្តន៍ដដែលបន្តថា នៅពាក់កណ្តាលទសវត្សទី៨០ ដល់៩០ រហូតដល់ឆ្នាំ២០០០ ទីផ្សារមួយកន្លែងនេះ ចោរពេញនិយម ធ្វើម៉ូយឱ្យអ្នកលក់ គឺចោរលួចបានពីណាពីណីមក យកមកលក់នៅទីនេះបានដាច់ភ្លាមៗ លក់ក្នុងតម្លៃថោកៗ ។ សម្រាប់អ្នកទិញពីចោរតែងលក់ចេញវិញថ្លៃកប់ពពក ក៏មានដែរ ព្រោះជារបស់ចម្លែកៗ ដែលរបស់ខ្លះមិនមានលក់លើទីផ្សារទេ និងកម្រមានទៀតផងនាសម័យនោះ ។
មានការតំណាលថា អ្នកខ្លះបាត់របស់រកទិញវិញអត់បាន បើទៅ«ផ្សារចោរ»នៅជាប់របងវត្តសំពៅមាសដឹងតែពីមាន និងពេលខ្លះទៅទិញចំរបស់ខ្លួនឯងដែលចោរលួចបាត់ក៏មានដែរ ។ សម័យនោះ មួកការពារ
សុវត្តិភាព ដាក់លើម៉ូតូអត់បានទេ តែភ្លេចខ្លួនមួយភ្លែតចោរលួចបាត់ទៅរកមើលឃើញដាក់លក់នៅផ្សារចោរ ។ ពិសេសទៀតដូចជា ស្បែកជើងស្អាតៗពាក់ទៅលើកជំនួន ឬពិធីមង្គលការ ហ៊ានតែដោះចេញពីជើងងាកខ្លួនមិនទាន់ចោរលួចបាត់ ។ អ្នកឧស្សាហ៍បាត់ជាងគ គឺជាងថត ភ្នួង និងអាចារ្យ ។ ពេលនោះឱ្យតែបាត់របស់ អ្នកខ្លះដឹងពី«ផ្សារចោរ» ប្រញាប់ប្រញាល់ទៅទិញបានរបស់ខ្លួនវិញភ្លាម ។ សំខាន់វិទ្យុ ម៉ាញ៉េ និងម៉ាសុីនថត អ្នកខ្លះមិនដឹងរឿង«ផ្សារចោរ»ច្បាស់ក៏ត្រូវទិញថ្មីវិញទៅ ។
លោកអនុសេនីយ៍ឯក ប៉ាត សំណាត នាយនគរបាលប៉ុស្តិ៍រដ្ឋបាលបឹងព្រលិត ខណ្ឌ៧មករា បានប្រាប់កោះសន្តិភាពតាមទូរស័ព្ទ កាលពីព្រឹកថ្ងៃទី២១ ឧសភាថា ផ្សារមួយកន្លែងដែលគេតែងតែហៅថា«ផ្សារចោរ» នោះចាប់ពីឆ្នាំ២០១០ រហូតមក លែងមានចោរលួចរបស់យកទៅលក់ហើយ ឬក៏ស្ទើរតែលែងមានអ្នកលក់របស់ចោរទៀតផង ព្រោះជាសម័យសម្បូណ៌ទៅដោយរបស់ជជុះនាំចូលមកលក់ប៉ាតណាប៉ាតណី ។ ទោះជាយ៉ាងណាក្តី ផ្សារជាប់វត្តសំពៅមាសនោះ ក៏គេនៅតែហៅថា«ផ្សារចោរ»ដដែលប៉ុន្តែសព្វថ្ងៃស្ទើរបាត់មុខចោរលួចយករបស់ទៅលក់ទីនោះទៀតហើយ ។ ព្រោះដោយសាររបស់របរលើទីផ្សារឥឡូវសម្បូរបែប និងធូរថ្លៃទៀតផង ។ ម្យ៉ាងទៀតចោរលួចមួក លួចស្បែកជើងក៏ស្ទើរបាត់ស្រមោលអស់ទៅហើយដែរ ។
លោកនិយាយថា ផ្សារចោរទោះបី «បាត់ចោរ»ក៏គេគ្រប់គ្នានៅតែហៅឈ្មោះ «ផ្សារចោរ»ដដែល មិនងាយលុបបំបាត់បានឡើយ គួរឱ្យខ្មាស់ណាស់ ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ