រាជធានីភ្នំពេញ ៖ ផលប្រយោជន៍ជាច្រើនដែលសាសនិកអ៊ិស្លាមទទួលបានពីខែរ៉ម៉ាឌន គឺពិតជាវិសេសវិសាលខ្លាំងបំផុត ព្រោះមួយឆ្នាំមានតែម្ដង ដែលជនមូស្ល៊ីមទូទាំងសាកលលោកបានបំពេញកាតព្វកិច្ចបួស(តមអាហារ)រយៈពេល១ខែ(២៩ ឬ៣០ថ្ងៃ) ។
ផលប្រយោជន៍ដ៏អស្ចារ្យបំផុតនោះគឺបានទទួលផលបុណ្យពីអល់ឡោះជាម្ចាស់ សម្រាប់ថ្ងៃបរលោក និងបានផ្ដល់ប្រយោជន៍មួយចំនួនសម្រាប់សុខភាពយើងសព្វថ្ងៃផងដែរ ។
លោកអាប់ឌុលកឌៀត ហ៊ើរូន គ្រូបង្រៀនផ្នែកសាសនាប្រាប់កោះសន្តិភាព កាលពីពេលថ្មីៗកន្លងមកថា ការបួសជាមូលហេតុធ្វើឲ្យអ្នកបួសចាកឆ្ងាយពីការប្រព្រឹត្តអំពើអសីលធម៌ និងអំពើដែលច្បាប់បានហាមឃាត់ និងមិនត្រឹមតែបានផលបុណ្យសម្រាប់ថ្ងៃបរលោកប៉ុណ្ណោះទេ តែសម្រាប់លោកីយ៍នេះគឺវាបានបំពេញនូវផលប្រយោជន៍សម្រាប់សុខភាពរបស់យើងបន្ថែមទៀត ។
ផលប្រយោជន៍សម្រាប់ថ្ងៃបរលោកដែលអ្នកបួសទទួលបានពីព្រះជាម្ចាស់រួមមាន៖
-បានបំពេញកាតព្វកិច្ចចំពោះម្ចាស់នៃពិភពលោកទាំងអស់ ។
-បួសជាមូលហេតុនៃការអភ័យទោសពីអល់ឡោះជាម្ចាស់នូវកំហុស ផ្សេងៗពេញមួយឆ្នាំ ។
-ជាមូលហេតុដែលអល់ឡោះទទួលយកនូវការបួងសួងសុំពីទ្រង់ ព្រោះការបួងសួងរបស់អ្នកបួសមិនត្រូវបានអល់ឡោះបដិសេធឡើយ ។
-វាជាការទាក់ទងដ៏រឹងមាំរវាងខ្ញុំបម្រើទាំងឡាយជាមួយម្ចាស់នៃពិភពលោកទាំងអស់ ។
-អ្នកដែលបួសអល់ឡោះនឹងបញ្ជូនគេទៅតាមទ្វារអើរៃយ៉ាន(មានតែអ្នកបួសទេដែលអាចចូលបាន) ។
-ការបួសនឹងជួយអន្តរាគមន៍ដល់អ្នកបួសនាថ្ងៃបរលោក ។
-ក្លិនមាត់របស់អ្នកបួសនៅថ្ងៃបរលោកវានឹងមានតម្លៃចំពោះអល់ឡោះ គឺក្រអូបលើសទឹកអប់ទៅទៀត ។
-ការធ្វើបុណ្យដល់អ្នកដែលក្រខ្សត់ ក្នុងខែរ៉ាម៉ាឌន គឺទទួលបុណ្យបានទ្វេដងជាងខែដទៃ ។
-ជនណាដែលបួស១ថ្ងៃដើម្បីអល់ឡោះ ទ្រង់នឹងឲ្យគេចៀសឆ្ងាយពីភ្លើងនរកចំនួន៧០ឆ្នាំ (បើគិតនឹងការដើរ) ។
-សម្រាប់អ្នកមានសមត្ថភាពទៅធ្វើហាជ្ជីតូចនៅក្នុងខែរ៉ម៉ាឌន(ធម្មយាត្រា)គឺទទួលបានផលបុណ្យស្មើនឹងយើងទៅបំពេញហាជ្ជីធំ ។
-ទទួលបាននូវថ្ងៃពិសេសសម្រាប់អ្នកថ្វាយបង្គំពេលយប់ ដែលហៅថាយប់ «Lailat ul Qadr» គឺជារាត្រីមួយក្នុងចំណោមដប់រាត្រីចុងក្រោយនៅក្នុងខែរ៉ម៉ាឌន ហើយវាពោរពេញដោយពរជ័យពីព្រះជាម្ចាស់ ។
ចំណែកនៅក្នុងលោកីយ៍វិញ អ្នកបួសនឹងទទួលបានសុខភាពល្អ និងអប់រំចិត្តឲ្យធ្វើតែអំពើល្អ ចៀសឆ្ងាយពីអំពើអកុសល ផ្សេងៗ និងដើម្បីឲ្យដឹងថាអ្នកដែលគាត់គ្មានម្ហូបអាហារ ឬទឹកសម្រាប់បរិភោគរយៈពេល១ថ្ងៃពេញនេះ តើហេវហត់ អត់ឃ្លានកម្រិតណា?
លោកអាប់ឌុលកឌៀត ហ៊ើរូនថា៖ «សម្រាប់ជីវិតលោកីយ៍ បើយោងតាមការបង្ហាញរបស់សាសនវិទូអ៊ិស្លាម និងខាងវិជ្ជាសាស្ត្រ បានបង្ហាញថា៖ នៅពេលយើងបួសឲ្យបានត្រឹមត្រូវ យើងនឹងទទួលបានសារប្រយោជន៍ជាច្រើនដូចជា៖ ជម្រះជាតិពុលក្នុងខ្លួន ផ្តល់ឱកាសសម្រាកដល់អវយវៈ និងប្រព័ន្ធរំលាយអាហារ និងវិធីមួយដើម្បីគ្រប់គ្រងចង្វាក់បេះដូង និងសម្ពាធឈាម ហើយវាជាមធ្យោបាយដ៏សំខាន់ដើម្បីប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងការធាត់ និងអាចបំបាត់អាលែកហ្ស៊ី ថែមទាំងកាត់បន្ថយបញ្ហាស្បែកដែលមានជាតិខ្លាញ់បានថែមទៀតផង» ។
ការបួស គឺជាកាតព្វកិច្ចសម្រាប់សាសនិកអ៊ិស្លាមទាំងបុរស និងស្ត្រី ។ មនុស្សពេញវ័យ និងអ្នកមានសតិស្មារតីល្អ (មិនឆ្កួត) សុខភាពល្អ មិនធ្វើដំណើរផ្លូវឆ្ងាយ ជ្រះស្អាតអំពីឈាមរដូវ និងឈាមសម្រាល គឺត្រូវតែបំពេញកាតព្វកិច្ចបួសក្នុងខែរ៉ម៉ាឌន តែបើផ្ទុយពីនោះគឺមិនអាចបំពេញកាតព្វកិច្ចបួសបានឡើយ ។
លោកអាប់ឌុលកឌៀត ហ៊ើរូន បន្តថា មានករណីលើកលែងមួយចំនួនដែលយើងមិនអាចបួសបានក្នុងខែរ៉ម៉ាឌន តែត្រូវតែបួសសងវិញបន្ទាប់ពីចប់ខែនូវចំនួនថ្ងៃដែលគាត់បានឈប់។ លោកថា៖ «ករណីលើកលែងទាំងនោះរួមមាន បុគ្គលដែលឈឺក្នុងខែបួស គេអាចសម្រាកពីការបួសបាន តែត្រូវបួសសងវិញនៅពេលចប់ខែបួសទៅតាមចំនួនថ្ងៃដែលបានឈប់ អ្នកធ្វើដំណើរផ្លូវឆ្ងាយ និងស្ត្រីដែលមានឈាមរដូវ ឬសម្រាល ចាំបាច់ត្រូវតែសម្រាកបួស ហើយត្រូវសងវិញពេលក្រោយតាមចំនួនដែលគាត់បានសម្រាកនោះ» ។
ប្រភពដដែលបន្ថែមថា ចំណែកមនុស្សចាស់ជរាដែលមិនអាចបួសបាន និងអ្នកជំងឺរ៉ាំរ៉ៃមិនសង្ឃឹមថាជាស្បើយវិញ គាត់ត្រូវបានអនុញ្ញាតមិនចាំបាច់បួសទេ តែត្រូវពិន័យក្នុងមួយថ្ងៃផ្តល់ចំណីអាហារដល់អ្នកក្រម្នាក់ ។ រីឯចំនួនដែលត្រូវចេញសម្រាប់ មួយថ្ងៃៗនោះមានការខ្វែងយោបល់គ្នា ក្នុងនោះរវាងសាសនវិទូអ៊ិស្លាមគឺកំណត់ថា ៖ចាប់ពី៧៥ក្រាមរហូតដល់មួយគីឡូកន្លះនៃចំណីអាហារ ឬអង្ករ តែគេបង្ហាញថា បើមួយគីឡូកន្លះជាការល្អប្រសើរ ។
ចំណែកស្ត្រីមានផ្ទៃពោះ និងស្ត្រីបំបៅកូន ប្រសិនបើគាត់មានការព្រួយបារម្ភ ផលប៉ះពាល់ដល់ទារក គាត់អាចសម្រាកបួសបាន តែត្រូវបួសសងនៅពេលក្រោយ ។ ករណីនេះក៏មានការខ្វែងយោបល់គ្នាថាតើត្រូវបួសសង ឬត្រូវបង់ពិន័យ ?
ទស្សនៈខ្លះលើកឡើងថា អ្នកមានផ្ទៃពោះប្រៀបដូចជាអ្នកជំងឺ ពោលគឺគ្រាន់តែបួសសងជាការគ្រប់គ្រាន់ហើយ តែអ្នកបំបៅក្មេងត្រូវបង់ពិន័យផង និងបួសសងផង ។
បើយោងតាមទស្សនៈអិបនូប៊ើស និងអិបនូអូសៃមីនបានលើកឡើថា៖ ជាការត្រឹមត្រូវសម្រាប់គាត់គឺត្រូវបួសសងដោយមិនត្រូវបង់ពិន័យនោះទេ ។ នេះជាទស្សនៈអាប៊ូហានីហ្វះ។ ចំណែកទស្សនៈស្ហាហ្វីអ៊ី និងអះម៉ាត់ គឺប្រសិនបើគេខ្លាចប៉ះពាល់ដល់ខ្លួនរបស់គេទាំងពីរ គឺគេត្រូវបួសសងប៉ុណ្ណោះ តែបើគេខ្លាចប៉ះពាល់ដល់កូនរបស់គេ គឺគេទាំងពីរត្រូវបួសសង និងបង់ពិន័យ ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ