ផ្លែប៉េងប៉ោះផ្ទុកទៅដោយសារធាតុមួយឈ្មោះថា Lycopene ដែលវាជាអ្នកផ្តល់ពណ៌ក្រហមស្រស់ដល់ផ្លែមួយនេះ ហើយក៏ជួយការពារផ្លែរបស់វាពីកាំរស្មីយូវីរបស់ពន្លឺព្រះអាទិត្យដែរ ។ ដូចគ្នានេះដែរវាអាចជួយការពារកោសិការាងកាយអ្នកពីការខូចខាតបានដែរ។ ផ្លែប៉េងប៉ោះក៏មានជាតិប៉ូតាស្យូម វីតាមីន B និង E និងជីវជាតិ ផ្សេងៗទៀតដែរ ។
ប្រព័ន្ធភាពស៊ាំ
សារធាតុ Lycopene គឺជាអង់ទីអុកស៊ីដង់មួយប្រភេទដែលអាចប្រឆាំងនឹងការម៉ូឡេគុលរ៉ាឌីកាលសេរីបាន ដែលម៉ូឡេគុលមួយនេះ អាចបំផ្លាញដល់កោសិកា និងប៉ះពាល់ដល់ប្រព័ន្ធភាពស៊ាំថែមទៀត ។ ដោយសារតែរឿងនេះហើយ អាហារដែលមានសារធាតុ Lycopene ខ្ពស់ដូចជាប៉េងប៉ោះ ប្រហែលជាធ្វើឲ្យអ្នកមិនសូវជាមានជំងឺមហារីកសួត ក្រពះ ឬក្រពេញប្រូស្តាតឡើយ។ ការស្រាវជ្រាវខ្លះបង្ហាញថា វាប្រហែលជាជួយបង្ការជំងឺជាច្រើនទៀតដែរ ។
បេះដូង
សារធាតុ Lycopene ក៏ប្រហែលជាជួយបន្ថយកម្រិតកូឡេស្តេរ៉ូលអាក្រក់ ព្រមទាំងសម្ពាធឈាមផងដែរ ។ កាលណារឿងទាំងពីរនេះថយចុះវានឹងល្អចំពោះសុខភាពបេះដូង ។ ជីវជាតិ ផ្សេងៗទៀត ក្នុងប៉េងប៉ោះដូចជាវីតាមីន B និង E ក៏ប្រហែលជាជួយបង្កើនសុខភាពបេះដូងដែរ ។
ភ្នែក
ប៉េងប៉ោះមានសារធាតុជាច្រើនទៀតដូចជា Lutein និង Zeaxanthin ដែលអាចជួយការពារភ្នែកពីពន្លឺពណ៌ខៀវចេញពីឧបករណ៍ឌីជីថលបានដូចជា ទូរស័ព្ទឆ្លាតវៃ និងកុំព្យូទ័រជាដើម ។
សួត
ការសិក្សាមួយចំនួនបានបង្ហាញថា ប៉េងប៉ោះប្រហែលជាមានប្រយោជន៍សម្រាប់អ្នកដែលមានជំងឺហឺត និងជួយបង្ការជំងឺខ្យល់ក្នុងទងសួតទៀតផង ។ រឿងនេះអាចដោយសារតែសារធាតុ Lycopene, Lutein, និង Zeaxanthin។
សរសៃឈាម
ការដែលញ៉ាំប៉េងប៉ោះកាន់តែច្រើនពីរបបអាហារ ប្រហែលជាធ្វើឲ្យអ្នកមិនសូវមានជំងឺដាច់សរសៃឈាមខួរក្បាលទេ ។ ការសិក្សាបានបញ្ជាក់ថា វាប្រហែលជាជួយលុបបំបាត់ការរលាក បង្កើនមុខងារប្រព័ន្ធភាពស៊ាំ បន្ថយកូឡេស្តេរ៉ូ និងការពារកុំឲ្យមានកំណកឈាម ដែលវាសុទ្ធសឹងតែជួយបង្ការជំងឺដាច់សរសៃឈាមខួរក្បាលបានទាំងអស់ ។
សុខភាពមាត់
ការសិក្សាបានបង្ហាញថា សារធាតុ Lycopene ប្រហែលជាជួយដល់ជំងឺអញ្ចាញធ្មេញ រលាកអញ្ចាញធ្មេញ និងរលាកជុំវិញធ្មេញ ដូចគ្នានឹងការបង្ការជំងឺមហារីកដែរ ។ ប៉ុន្តែការដែលញ៉ាំប៉េងប៉ោះឆៅច្រើន អាចបំផ្លាញដល់ស្រទាប់ការពារធ្មេញបាន ។
ស្បែក
អ្នកស្គាល់ហើយថា មួក និងក្រែមការពារកម្តៅព្រះអាទិត្យ អាចជួយការពារស្បែកពីពន្លឺព្រះអាទិត្យបាន ។ មែនហើយសារធាតុ Lycopene ក្នុងប៉េងប៉ោះ ប្រហែលជាធ្វើការដូចគ្នាអញ្ចឹងដែរ ។ ប៉ុន្តែមិនបាច់យកវាមកលាបស្បែកទេ គឺវាជួយកោសិកាពីខាងក្នុងទៅវិញ ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ