មីងសម និងពូសនមានកូនពីរនាក់ កូនស្រី ច្បងអាយុ១៦ឆ្នាំ ឈ្មោះរ៉ាស៊ី ឯកូនប្រុសពៅ អាយុទើបតែ៨ឆ្នាំឈ្មោះរ៉ាសុង ហើយគេជាក្មេងរប៉ិលរប៉ូចខ្លាំងណាស់ តែក៏ជាក្មេងឆ្លាតណាស់ដែរ ទើបធ្វើឱ្យគ្រួសារស្រឡាញ់ចូលចិត្ត។ ល្ងាចនេះមីងសមឡូឡាដោយសារខឹងកូនស្រី ដើរលេងជាមួយមិត្តភក្ដិរហូតដល់ម៉ោង៩យប់ទើបមកដល់ផ្ទះធ្វើឱ្យនាងរ៉ាស៊ីស្ពឹកមុខយ៉ាងខ្លាំង ។ ឃើញសភាពការណ៍តានតឹងទើបពូសនលូកមាត់អន្តរាគមន៍ ៖
ពូសន ៖ ណ្ហើយ!ម៉ែវាអើយប៉ុណ្ណឹងបានហើយកូនយូរៗវាដើរម្ដង គ្នានៅក្មេងអីុចឹងហើយ ដូចម៉ែវាឯងកាលពីក្មេងអីុចឹង ។
មីងសម ៖ នែ៎ ! តាប៉ិឯងកុំដៀមដាមខ្ញុំ ៗ មិនដែលដើរលេងផ្ដេសផ្ដាសយប់ព្រលប់ដូចក្មេងសម័យឥឡូវនេះទេ !!!
រ៉ាស៊ីឃើញម្តាយមិនទាន់បាត់ខឹងក៏ឆ្លៀតពន្យល់លួង ៖
រ៉ាស៊ី ៖ កូនខុសហើយម៉ាក់! តែមិត្តភក្ដិកូនសុទ្ធតែមនុស្សល្អទេម៉ាក់ ។
មីងសម ៖ កុំជឿ ! អាមនុស្សប្រុសសម័យឥឡូវឃើញស្អាតវាលួងលោមសរសើរបញ្ជោរលើកជើងកូនទេ កាលម៉ែនៅពីក្រមុំគ្មានអ្នកណាលើកជើងម៉ាក់បានទេ ។
រ៉ាសុង ពេលឮពាក្យចុងក្រោយរបស់ម្តាយខ្លួនក៏ស្រែកឡើងតាមរបៀបកូនក្មេងថា ថ្ងៃមុនខ្ញុំឃើញប៉ា លើកជើងម៉ាក់???
ពូសន ៖ សើចខ្ទប់មាត់ ឯរ៉ាសុង ធ្វើមុខស្ញេញ ខណៈរ៉ាស៊ីមុខក្រហមចូលបន្ទប់ ។
មីងសម ៖ អើនែ៎! ម៉ាក់វ៉ៃឯងឥឡូវ ???
ចែករំលែកព័តមាននេះ