ខេត្តបន្ទាយមានជ័យ ៖ ស្រុកភ្នំស្រុក គឺជាស្រុកមួយនៅដាច់ស្រយាលមានចម្ងាយពីទីរួមខេត្តប្រមាណជា៥៦គីឡូម៉ែត្រមានអាងទឹកត្រពាំងថ្មធំមួយប្រចាំស្រុកនេះជារមណីយដ្ឋានទាក់ទាញភ្ញៀវជាតិ និងអន្តរជាតិ ហើយក្នុងរដូវចូលឆ្នាំថ្មីនេះមានមនុស្សទៅកម្សាន្តក្នុងមួយថ្ងៃៗប្រមាណ៥ម៉ឺននាក់ ។
ខេត្តបន្ទាយមានជ័យ ៖ ស្រុកភ្នំស្រុក គឺជាស្រុកមួយនៅដាច់ស្រយាលមានចម្ងាយពីទីរួមខេត្តប្រមាណជា៥៦គីឡូម៉ែត្រមានអាងទឹកត្រពាំងថ្មធំមួយប្រចាំស្រុកនេះជារមណីយដ្ឋានទាក់ទាញភ្ញៀវជាតិ និងអន្តរជាតិ ហើយក្នុងរដូវចូលឆ្នាំថ្មីនេះមានមនុស្សទៅកម្សាន្តក្នុងមួយថ្ងៃៗប្រមាណ៥ម៉ឺននាក់ ។
បើយើងធ្វើដំណើរពីទីរួមខេត្តបន្ទាយមានជ័យ ឆ្ពោះទៅទិសខាងកើតតាមដងផ្លូវលេខ៦ ដោយឆ្លងកាត់ក្រុងសិរីសោភ័ណ និងស្រុកព្រះនេត្រព្រះ ទៅដល់ភូមិព្រៃមាន់ ក្នុងឃុំរហាល ស្រុកព្រះនេត្រព្រះ មានរូបសំណាកយាយវ៉ៃសូត្រត្រូវធ្វើដំណើរតាមផ្លូវលំឆ្ពោះទៅទិសខាងជើងមានចម្ងាយ១៧គីឡូម៉ែត្រទៀតដល់ទីរួមស្រុកភ្នំស្រុក ដោយក្នុងនោះបើយើងក្រឡេកមើលខាងលិចថ្នល់នឹងឃើញប្រឡាយ និងសំណង់ធារាសាស្ត្រតូចធំជាច្រើន និងមានទំនប់ដ៏ធំដែលយើងអាចនិយាយបានថា ជាផ្លូវភ្លោះក៏ថាបានដែរ ។ តែបើយើងចង់ទៅងូតទឹកលេងនៅអាងទឹកត្រពាំងថ្ម ដល់ទីរួមស្រុកភ្នំស្រុក ត្រូវធ្វើដំណើរទៅទិសខាងលិចដោយឆ្លងកាត់ឃុំប៉ោយចារ ចម្ងាយ៧គីឡូម៉ែត្រទៀត ទើបដល់រមណីយដ្ឋានអាងទឹកត្រពាំងថ្ម ។
មុននឹងកើតជាអាងទឹកត្រពាំងថ្មនេះ តាមសម្តីចាស់ទុំនៅឃុំប៉ោយចារ តែងតំណាលថា ពីដើមឡើយរមណីយដ្ឋាននេះ គឺជាវាលស្រែរបស់ប្រជាពលរដ្ឋក្នុងឃុំប៉ោយចារ ឃុំពន្លៃ ស្រុកភ្នំស្រុក និងឃុំមួយចំនួនក្នុងស្រុកស្វាយចេកផងដែរ ដោយមានម្ខាងជាផ្លូវបរមបុរាណចេញពីអង្គវត្តឆ្ពោះមកប្រាសាទបន្ទាយឆ្មារ និងប្រាសាទបន្ទាយទ័ព ក្នុងស្រុកថ្មពួក។ នាបច្ចុប្បន្ននេះយើងសង្កេតឃើញស្ពានបុរាណជាច្រើនកន្លែងផងដែរ ដែលស្ពានខ្លះត្រូវខូចខាតទាំងស្រុង និងស្ពានខ្លះនៅសល់តែដុំថ្មបាយក្រៀម ។ លុះនាសម័យ៣ឆ្នាំ៨ខែនិង២០ថ្ងៃ អង្គការរបស់ប៉ុលពត បានប្រើប្រាស់កម្លាំងប្រជាជនរាប់ម៉ឺននាក់លើកទំនប់ទប់ទឹកអាងលើផ្លូវបុរាណនោះ និងធ្វើស្ពានជាច្រើនទើបក្លាយជាអាងទឹកដ៏ធំមួយហៅថា អាងទឹកត្រពាំងថ្ម ដល់សព្វថ្ងៃ ។
ព័ត៌មានលំអិតនឹងផ្សាយជូននៅពេលក្រោយ នៅលើទំព័រកាសែតកោះសន្តិភាព និងនៅតាមវិទ្យុសំឡេងកោះសន្តិភាព FM 87.75 រាជធានីភ្នំពេញ, FM 87.5 ខេត្តបាត់ដំបង៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ