ខេត្តមណ្ឌលគិរី ៖ តម្បាញភួយបែបប្រពៃណីរបស់ជនជាតិដើមភាគតិច នៅសង្កាត់រមនា ក្រុងសែនមនោរម្យ ខេត្តមណ្ឌលគិរី គឺជាសិល្បៈមួយដែលឆ្លុះបញ្ចាំងពីជីវភាព និងអត្តសញ្ញាណរបស់ជនជាតិព្នង ។ ទោះបីជាការតម្បាញនេះកំពុងប្រឈមនឹងការបាត់បង់…
ខេត្តមណ្ឌលគិរី ៖ តម្បាញភួយបែបប្រពៃណីរបស់ជនជាតិដើមភាគតិច នៅសង្កាត់រមនា ក្រុងសែនមនោរម្យ ខេត្តមណ្ឌលគិរី គឺជាសិល្បៈមួយដែលឆ្លុះបញ្ចាំងពីជីវភាព និងអត្តសញ្ញាណរបស់ជនជាតិព្នង ។ ទោះបីជាការតម្បាញនេះកំពុងប្រឈមនឹងការបាត់បង់ ដោយសារកត្តាជាច្រើនក៏ដោយ ក៏នៅតែមានការខិតខំប្រឹងប្រែងដើម្បីថែរក្សា និងបន្តកេរដំណែលនេះ ។
តម្បាញភួយមិនមែនជាការងារងាយស្រួលនោះទេ វាទាមទារនូវពេលវេលា និងកម្លាំងពលកម្មច្រើន ដូចដែលបានលើកឡើង ។ តម្បាញភួយមួយអាចចំណាយពេលពី២ ទៅ៤សប្តាហ៍ ហើយត្រូវប្រើប្រាស់កម្លាំងមនុស្សច្រើននាក់ដើម្បីជួយគ្នា ។ ភាពលំបាកនេះហើយ ដែលធ្វើឱ្យអ្នកជំនាន់ក្រោយមិនសូវចាប់អារម្មណ៍នឹងការងារនេះ ។ ភួយនីមួយៗផ្ទុកនូវរឿងរ៉ាវ ប្រវត្តិ និងចំណេះដឹងពីដូនតា ។ គ្រប់ឆ្នូត គ្រប់ក្បាច់ និងពណ៌ទាំងអស់ សុទ្ធតែមានអត្ថន័យជ្រាលជ្រៅ និងឆ្លុះបញ្ចាំងពីជំនឿ សិល្បៈ និងជីវិតរស់នៅប្រចាំថ្ងៃរបស់ជនជាតិព្នង ។
កត្តានាំមកនូវតម្លៃវប្បធម៌ ដែលមិនអាចកាត់ថ្លៃបាន ជំរុញការប្តេជ្ញាចិត្តរបស់លោកយាយត្រាម ហើល ដែលមានវ័យ៧៥ឆ្នាំ រស់នៅភូមិពូលូង ខិតខំត្បាញទាំងនឿយហត់ គឺពិតជាគួរឱ្យគោរព ។ កាលពីពេល ថ្មីៗកន្លងមកលោកយាយបានបង្ហាញពីក្ដីបារម្ភចំពោះការបាត់បង់ប្រពៃណីរបស់ជនជាតិព្នង ហើយបានរៀបចំឧបករណ៍តម្បាញឡើងវិញដើម្បីបង្ហាញ និងបង្រៀនដល់កូនចៅ ។ អំពើរបស់លោកយាយ មិនត្រឹមតែជាការបន្តមរតកវប្បធម៌ប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែក៏ជាការដាស់តឿនដល់អ្នកជំនាន់ក្រោយឱ្យចេះថែរក្សានូវអត្តសញ្ញាណ និងឫសគល់របស់ខ្លួន ។បើតាមការបញ្ជាក់របស់លោកយាយត្រាម ហើយថាគាត់អាចលក់ភួយបែបប្រពៃណីត្បាយដោយដៃសុទ្ធសាធនេះក្នុងតម្លៃ១២០០០០០រៀល ឬ៣០០ដុល្លារអាមេរិក ។
ការតម្បាញភួយគឺជាផ្នែកមួយដ៏សំខាន់នៃជីវភាពរស់នៅរបស់ជនជាតិព្នង ។ ភួយដែលត្បាញបាន មិនត្រឹមតែប្រើប្រាស់សម្រាប់គ្របដណ្ដប់ប៉ុណ្ណោះទេ ថែមទាំងជាផ្នែកនៃពិធីបុណ្យប្រពៃណី ពិធីអាពាហ៍ពិពាហ៍ និងការបង្ហាញនូវឋានៈសង្គមផងដែរ ។ ដូចគ្នានេះដែរជីវភាពជនជាតិព្នងនៅសង្កាត់រមនា ភាគច្រើនពឹងផ្អែកលើវិស័យកសិកម្ម ដូចជា ការដាំដុះដំណាំដំឡូងមី ស្វាយចន្ទី ក៏ដូចជាការប្រកបរបរចិញ្ចឹមជីវិតផ្សេងៗទៀត ។ ប៉ុន្តែរបរទាំងនោះបានធ្វើឱ្យតម្បាញដែលជាសិល្បៈប្រពៃណីត្រូវបានបោះបង់ចោល បន្តិចម្តងៗ ។
ប្រធានមន្ទីរវប្បធម៌ និងវិចិត្រសិល្បៈខេត្តមណ្ឌលគិរី លោកសុខ ទីឃាវុឌ្ឍ បានសម្តែងការកោតសរសើរ និងគាំទ្រយ៉ាងពេញទំហឹងចំពោះជនជាតិដើមភាគតិច ដែលនៅតែបន្តរក្សា និងថែរក្សាប្រពៃណីវប្បធម៌របស់ខ្លួន ជាពិសេសគឺជំនាញតម្បាញភួយនេះ ។ លោកថ្លែងថា «ខ្ញុំពិតជាមានមោទនភាពយ៉ាងខ្លាំង ដែលឃើញបងប្អូនយើងនៅតែប្រកាន់ខ្ជាប់នូវអត្តសញ្ញាណ និងឫសគល់របស់ខ្លួន ។ តម្បាញភួយមិនមែនត្រឹមតែជាការងាររកប្រាក់ចំណូលប៉ុណ្ណោះទេ តែវាជាការថែរក្សាដួងព្រលឹង ស្មារតី និងប្រវត្តិសាស្ត្ររបស់ជនជាតិព្នង ។ វាបានបង្ហាញឱ្យឃើញពីការប្តេជ្ញាចិត្តដ៏មោះមុតក្នុងការការពារបេតិកភណ្ឌវប្បធម៌ដ៏មានតម្លៃរបស់ដូនតា» ។
លោកសុខ ទីឃាវុឌ្ឍ បានជំរុញយុវជនជំនាន់ក្រោយឲ្យចូលរួមរៀនសូត្រ និងបន្តជំនាញតម្បាញនេះ ។ ការរៀនតម្បាញ គឺដូចជាការរៀនស្គាល់ខ្លួនឯង និងដឹងពីប្រភពដើមរបស់ខ្លួន ។ ភួយ នីមួយៗ ផ្ទុកទៅដោយរឿងរ៉ាវប្រវត្តិសាស្ត្រ និងចំណេះដឹងពីដូនតា ។ ការបន្តជំនាញនេះ គឺការបន្តដង្ហើមវប្បធម៌ ដើម្បីកុំឲ្យបាត់បង់ដោយសារការប្រែប្រួលនៃសម័យកាល ។
ផលិតផលតម្បាញអាចក្លាយជាទំនិញទេសចរណ៍ដ៏ទាក់ទាញ ។ នៅពេលដែលទេសចរជាតិ និងអន្តរជាតិទៅទស្សនាខេត្តមណ្ឌលគិរី ផលិតផលសិប្បកម្មទាំងនេះអាចបង្ហាញពីអត្តសញ្ញាណដ៏ពិសេសរបស់ជនជាតិព្នង ហើយក៏អាចបង្កើតជាចំណូលបន្ថែមសម្រាប់សហគមន៍ផងដែរ ។
យុវជនគួរតែមានស្មារតីស្នេហាជាតិ និងចូលរួមចំណែកក្នុងការថែរក្សាមរតកវប្បធម៌ដែលដូនតាបានបន្សល់ទុក ។ នេះគឺជាការបង្ហាញពីក្តីស្រឡាញ់ចំពោះជាតិសាសន៍ និងការប្តេជ្ញាចិត្តក្នុងការរក្សាអត្តសញ្ញាណជាតិឲ្យបានគង់វង្ស ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ