ក្រឡានត្រូវបានគេចាត់ទុកជានំប្រពៃណី និងជាផលិតផលទេសចរណ៍មួយផងដែរក្នុងស្រុកឯកភ្នំ ដោយសារវាមានរសជាតិឈ្ងុយឆ្ងាញ់ ពេញនិយម និងមានប្រវត្តិ គួរអោយចាប់អារម្មណ៍ និងយូរលង់ណាស់មកហើយ សម្រាប់អ្នកភូមិសំរោងក្នុង ភូមិនរា និងភូមិតាគម…
ក្រឡានត្រូវបានគេចាត់ទុកជានំប្រពៃណី និងជាផលិតផលទេសចរណ៍មួយផងដែរក្នុងស្រុកឯកភ្នំ ដោយសារវាមានរសជាតិឈ្ងុយឆ្ងាញ់ ពេញនិយម និងមានប្រវត្តិ គួរអោយចាប់អារម្មណ៍ និងយូរលង់ណាស់មកហើយ សម្រាប់អ្នកភូមិសំរោងក្នុង ភូមិនរា និងភូមិតាគម ស្រុកឯកភ្នំ ខេត្តបាត់ដំបង ។ នេះបើយោងតាមផេកមន្ទីរទេសចរណ៍ខេត្តបាត់ដំបង បានប្រកាសនាព្រឹកថ្ងៃទី២៦ ខែសីហានេះ ។
នំក្រឡាផលិតចេញពីអង្ករដំណើប លាយជាមួយសណ្តែកខ្មៅ ខ្ទិះដូង និងគ្រឿងផ្សំមួយចំនួនទៀត រួចញាត់ចូលបំពង់ឫស្សី និងដុត ។ នំនេះមានឱជារសឈ្ងុយឆ្ងាញ់ និងមានតម្លៃចាប់ពី១០០០រៀល ឡើងទៅ យោងតាមទំហំតូច ឬធំ ។ អ្នកភូមិសំរោងក្នុង នៅតែប្រកាន់ភ្ជាប់នូវរូបមន្តបុរាណ ដើម្បីធ្វើ និងចម្អិននំប្រភេទនេះ ។ ជារៀងរាល់ព្រឹក ភ្ញៀវទេសចរជាតិ និងអន្តរជាតិ ដែលទៅទស្សនាវត្តសំរោងក្នុង តែងតែចំណាយពេលទស្សនា ស្វែងយល់ និងសាកល្បងភ្លក្សរសជាតិនំក្រឡាននេះ ។
បច្ចុប្បន្ន ក្នុងខេត្តបាត់ដំបង គេសង្កេតឃើញ មានលក់នំក្រឡាននេះ នៅតាមទីផ្សារ ចំណត់ឡាន និងនូវតាមរមណីយដ្ឋាន និងទីប្រជុំជនផ្សេងៗ ទៀត ។
ខាងក្រោមនេះ គឺជាប្រវត្តិខ្លះអំពីនំក្រឡាន!!
ដើមកំណើតនំក្រឡាន
នំក្រឡាន គឺជានំប្រពៃណីខ្មែរមួយ ដែលត្រូវបានយកអង្ករដំណើបច្រកចូលក្នុងបំពង់ឬស្សីព្រមទាំងបិទឆ្នុក ដោយប្រើសំបកដូង ឬស្លឹកចេក ហើយយកវាដុតរោលពីខាងក្រៅជុំវិញសំបកឫស្សី ។ ពាក្យក្រឡាន មានប្រភពចេញពីជនជាតិភាគតិច(កូឡា) របស់ប្រទេសភូមា ដែលបានរត់ភៀសខ្លួន និងបានរស់នៅលើទឹកដីខេត្តប៉ៃលិនសព្វថ្ងៃ ។
ជនជាតិដើមភាគតិច កូឡា បរិភោគអង្ករដំណើបជាអាហារប្រចាំថ្ងៃ ខុសពីជនជាតិខ្មែរយើង ដែលបរិភោគអង្ករខ្សាយ (អង្ករធម្មតា) ។
ជនជាតិកូឡាពីសម័យមុន ប្រកបរបរទទួលទានដោយការ រករ៉ែ( ត្បូង មាស ពេជ្រ បរបាញ់សត្វ កាប់ឈើ) ។ល។ នៅពេលដែលពួកគេទៅព្រៃម្តងៗ ពួកគេមិនចាំបាច់យកទៅជាមួយនៅ ឆ្នាំ ក្អម ដែលធ្វើអំពីដីឥដ្ឋឡើយ ពីព្រោះរបស់ទាំងនេះវាធ្ងន់ ផុយ ស្រួយ ងាយបាក់បែក ។ នៅពេលពួកគេចម្អិនអាហារ ពួកដើររកកាប់ដើមឫស្សីណាដែលមានប្រហោងធំៗយកមកដាំស្ល ដោយដាក់បំពង់ឫស្សីបញ្ឈរ រួចដុតភ្លើងជាការស្រេច ។
ចំណែកឯជនជាតិខ្មែរយើងដែលបានទៅរករ៉ែ និងកាប់ឈើជាមួយជនជាតិភាគតិចកូឡា នាសម័យនោះក៏យល់ឃើញថា បាយដំណើបដែលចម្អិនក្នុងបំពង់ឫស្សី មានរសជាតិឆ្ងាញ់ខុសពីបាយដំណើប ដែលចម្អិនក្នុងឆ្នាំងធម្មតា ។ នៅពេលដែលពួកគេត្រលប់ពីព្រៃវិញពួកគេបានផ្សព្វផ្សាយពីវិធីចម្អិនអង្ករដំណើបក្នុងបំពង់ឫស្សីដល់អ្នកភូមិ ។
ចាប់ពីពេលនោះមកខ្មែរយើងបានហៅឈ្មោះនំនេះថា នំក្រឡាន អោយស្រដៀង និងឈ្មោះជនជាតិភាគតិចកូឡា ។ ពីជំនាន់មួយទៅជំនាន់មួយ គ្រឿងផ្សំផលិតនៅក្រឡាន មានការវិវត្តន៍ជាបន្តបន្ទាប់ រហូតដល់បច្ចុប្បន្ននេះ ដែលគ្រឿងផ្សំរបស់វាមានដូចជា ៖ អង្ករដំណើប សណ្តែកខ្មៅ ស្ករ ខ្ទិះដូង និងអំបិលបន្តិចបន្ទួច យកស្លឹកចេក រឺស្រកីដូងធ្វើឆ្នុក ដុតក្នុងចង្ក្រានធ្វើពីរបាដែក ។ រយៈពេលដុតអាស្រ័យលើទំហំបំពង់ឫស្សី៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ