ការខ្ចីលុយគេហើយមិនសង អាចនឹងជាប់ពាក់ព័ន្ធនឹងច្បាប់ និងអាចនាំឱ្យមានការផ្តន្ទាទោសខ្លះៗ ប៉ុន្តែវាមិនមែនជារឿងដែលត្រូវជាប់គុកភ្លាមៗទេ លុះត្រាតែមានការចោទប្រកាន់ពីអ្នកដែលឲ្យខ្ចីថាមានចេតនាបោកប្រាស់។ នៅកម្ពុជា បញ្ហានេះអាចត្រូវបានដោះស្រាយតាមផ្លូវរដ្ឋប្បវេណី  ជាងផ្លូវព្រហ្មទណ្ឌ ។

ករណីដែលអាចជាប់ពាក់ព័ន្ធនឹងច្បាប់៖

1.ការបំពានកិច្ចសន្យា

 – បើមានកិច្ចសន្យាជាលាយលក្ខណ៍អក្សរ ឬមានសក្ខីភាពច្បាស់លាស់ អ្នកដែលខ្ចីលុយអាចត្រូវបានផ្តន្ទាទោសតាមផ្លូវរដ្ឋប្បវេណីដូចជា៖

 – ត្រូវបង្ខំសងប្រាក់ដោយច្បាប់។

 – ត្រូវផ្តល់ការបង់ប្រាក់ធានាឬកំរៃជាបន្ថែម។

2.ករណីដែលអាចចាត់ទុកជាបទព្រហ្មទណ្ឌ

-បើអ្នកខ្ចីលុយមានចេតនាបោកប្រាស់នោះ បុគ្គលនោះអាចត្រូវបានចោទប្រកាន់ពីបទមានចេតនាបោកប្រាស់តាមមាត្រា ៣៧៧ នៃក្រមព្រហ្មទណ្ឌ។ បទនេះអាចនាំឱ្យជាប់ពន្ធនា​គារពី៦ខែដល់៣ឆ្នាំ ។

3.ករណីគ្មានកិច្ចសន្យាច្បាស់លាស់ 

-បើគ្មានភស្តុតាងអក្សរសារ ឬសាក្សី ការទាមទារសងប្រាក់អាចពិបាក ហើយអ្នកឲ្យខ្ចីអាចមិនមានមូលដ្ឋានច្បាប់គ្រប់គ្រាន់ដើម្បីប្តឹងទៅតុលាការទេ។

អ្វីដែលអ្នកគួរធ្វើ៖

-ព្យាយាមចរចាដោះស្រាយជាមួយអ្នកឲ្យខ្ចី ដើម្បីកំណត់ផែនការសងប្រាក់។

-បើមានការប្តឹងទៅតុលាការ ត្រូវប្រគល់ភស្តុតាងនៃការខ្ចី (ឧ. សំបុត្រទទួលប្រាក់ សាក្សី ឬគម្រោងជាអក្សរ)។

-បើអ្នកខ្ចីមិនអាចសងបាន អាចស្នើសុំពន្យាពេល ឬដោះស្រាយតាមរយៈអនុគ្រោះ។

សូមចងចាំថា ការខ្ចីលុយហើយមិនសងអាចប៉ះពាល់ដល់កិត្តិយសនិងទនាក់ទំនងផងដែរ ។ ទោះបីមិនជាប់ពន្ធនាគារក៏ដោយ។ ដូច្នេះ យើងគួរតែយកចិត្តទុកដាក់លើការបំពេញកាតព្វកិច្ចរបស់ខ្លួន ។