ខេត្តប៉ៃលិន ៖ រហូតមកដល់ថ្ងៃទី០៣ ខែមេសា ឆ្នាំ២០២៥នេះ ចាប់តាំងពីព្រឹក ដែលគេអនុញ្ញាតបើកឱ្យច្រកទ្វារអន្តរជាតិព្រំដំណើរការចេញចូលទៅមកប្រទេសថៃ និងរហូតដល់ពេល ដែលត្រូវបិទទៅវិញ គេសង្កេតឃើញប្រជាពលរដ្ឋប្រុសស្រី…
ខេត្តប៉ៃលិន ៖ រហូតមកដល់ថ្ងៃទី០៣ ខែមេសា ឆ្នាំ២០២៥នេះ ចាប់តាំងពីព្រឹក ដែលគេអនុញ្ញាតបើកឱ្យច្រកទ្វារអន្តរជាតិព្រំដំណើរការចេញចូលទៅមកប្រទេសថៃ និងរហូតដល់ពេល ដែលត្រូវបិទទៅវិញ គេសង្កេតឃើញប្រជាពលរដ្ឋប្រុសស្រី ដែលប្រកបរបរស៊ីឈ្នួលរុញរទេះដឹកឥវ៉ាន់ឱ្យភ្ញៀវ ដូចជាសម្ភារៈ ចាន ឆ្នាំង វ៉ាលីស ការ៉ុងរបស់របរប្រើប្រាស់ ប្រមាណជាង១០នាក់ នាំគ្នារុញរទេះដឹកទំនិញឱ្យភ្ញៀវពីទឹកដីខ្មែរ ចូលទៅទឹកដីថៃ និងខ្លះទៀត អូសចេញពីទឹកដីថៃ ចូលមកកាន់ទឹកដីខ្មែរ មានចម្ងាយប្រមាណជាង២០០ម៉ែត្រ រវាងព្រំប្រទល់ប្រទេសទាំងពីរ ដើម្បីបានថវិកាសម្រាប់ផ្គត់ផ្គង់ជីវភាពប្រចាំថ្ងៃ ខណៈពេល ដែលភ្ញៀវចេញចូលទៅមកឥតដាច់ ។
បើតាមការរៀបរាប់ពីបុរសម្នាក់ ឈ្មោះ ង៉េវ អាយុ៣០ឆ្នាំ រស់នៅក្នុងភូមិផ្សារព្រំ ឃុំស្ទឹងកាច់ ស្រុកសាលាក្រៅ ខេត្តប៉ៃលិន បានឱ្យដឹងថា ៖ ជារៀងរាល់ថ្ងៃ លោកហើយនិងប្រជាពលរដ្ឋប្រុសស្រីផ្សេងទៀត ប្រមាណជាង១០នាក់ ដែលស្នាក់នៅក្នុងភូមិផ្សារព្រំ នាំគ្នាប្រកបមុខរបរស៊ីឈ្នួលរុញរទេះ គឺតែងតែដឹកអីវ៉ាន់ឱ្យភ្ញៀវ ដែលធ្វើដំណើរចេញពីប្រទេសខ្មែរចូល ទៅកាន់ប្រទេសថៃ និងជូនកាលទៀត ដឹកអីវ៉ាន់ពីប្រទេសថៃចូលមកកាន់ប្រទេសខ្មែរ ដោយមួយជើងៗ អាចរកបានប្រាក់ចំណូលចាប់ពី ២ម៉ឺន ទៅ៤ម៉ឺនរៀល តាមអីវ៉ាន់តិច ឬច្រើន ខណៈដែលភ្ញៀវ មិនអាចយួរកាន់ខ្លួនឯងអស់ ។
ប្រភពបន្តទៀតថា ក្នុងការស៊ីឈ្នួលរុញរទេះនេះ ត្រូវបង់ឱ្យគេ ក្នុង១ថ្ងៃ ១០,០០០រៀលដែរ ទើបអាចចូលទៅឈរជើងអូសរទេះដឹកអីវ៉ាន់ឱ្យភ្ញៀវនៅច្រកទ្វារអន្តរជាតិនេះបាន។ ទោះបីជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ក្នុង១ថ្ងៃៗ លោកហើយ និងប្រជាពលរដ្ឋដទៃទៀត អាចរកបានប្រាក់ចំណូលចាប់ពី១០ ទៅ២០ម៉ឺនរៀល ហើយមិនមានការនឿយហត់ ឬលំបាកខ្លាំងប៉ុន្មាននោះទេ ។
ម្យ៉ាងវិញទៀត នារដូវបុណ្យទានម្តងៗ ខណៈដែលប្រជាពលករធ្វើដំណើរមកពីប្រទេសថៃច្រើន ការប្រកបមុខរបរស៊ីឈ្នួលរុញរទេះដឹកឥវ៉ាន់ឱ្យភ្ញៀវនេះ គឺមមាញឹកគួរឱ្យកត់សម្គាល់ ពោលគឺចាប់តាំងពីព្រឹករហូតដល់ពេលល្ងាច មានការងារធ្វើជាប់ជានិច្ចតែម្តង។ ពួកគាត់ ក៏អាចសល់ថវិកាសម្រាប់យកទៅទិញម្ហូបអាហារទទួលទានជួបជុំគ្រួសារ ដោយមិនព្រួយបារម្ភពីភាពខ្វះខាតអ្វីនោះឡើយ ថែមទាំងអាចសន្សំទុកសម្រាប់ពេលមានជំងឺកើតឡើងផងដែរ ។
ពួកគាត់មួយចំនួនទៀត បញ្ជាក់ទៀតថា នាឱកាសបុណ្យចូលឆ្នាំថ្មីប្រពៃណីជាតិខ្មែរ កាន់តែកៀកខិតជិតមកដល់ ប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរមួយចំនួន ក៏នាំគ្នាចេញទៅធ្វើការងារនៅប្រទេសថៃ។ តែធ្វើនៅក្នុងខេត្ត ដែលជិតៗ នឹងព្រំដែន ជូនកាលគេចេញទៅ ១សប្តាហ៍ ក៏នាំក្រុមគ្រួសារត្រឡប់មកវិញ ជួនកាលទៀត មានអ្នកចេញទៅធ្វើការយូរខែ ដោយមិនបាននៅចូលរួមបុណ្យចូលឆ្នាំថ្មីប្រពៃណីជាតិខ្មែរនោះទេ រហូតដល់ពេលភ្ជុំបិណ្ឌ ទើបត្រឡប់មកលេងស្រុកកំណើត ។
ពួកគាត់បន្ថែមទៀតថា គ្រប់ការងារទាំងអស់សុទ្ធតែល្អ ឱ្យតែពួកគាត់មានកម្លាំង អាចរកចំណូលបានសម្រាប់ផ្គត់ផ្គង់គ្រួសារប្រចាំថ្ងៃ គឺពួកគាត់ខិតខំប្រឹងប្រែងដោយមិនចង់ឈប់សម្រាក ឬទំនេរសូម្បី១ថ្ងៃនោះឡើយ ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ