ជីវិត គឺជាដំណើរមួយដែលត្រូវបានសម្គាល់ដោយអារម្មណ៍ដ៏ធំទូលាយ ជាមួយនឹងភាពរីករាយ និងទុក្ខសោកដែលបម្រើជាមគ្គុទ្ទេសកំដរជីវិតមនុស្សតាំងពីចាប់ផ្តើមរហូតដល់ទីបញ្ចប់ ដែល
រលត់ដោយសេចក្តីស្លាប់។
នៅក្នុងដំណើរជីវិតតាំងពីកើតរហូតដល់ស្លាប់សុភមង្គល និងភាពរីករាយគឺវាដើរទន្ទឹមគ្នានឹងសេចក្តីទុក្ខ ហើយដំណើរជីវិតបែបនេះគឺត្រូវបានគេចាត់ទុកថា គឺជាសត្យភាពដែលមនុស្សគ្រប់រូបគ្មាននរណាអាចប្រកែក ឬចៀសផុតបានឡើយ ។
អារម្មណ៍ទាំងពីរ គឺរួមបញ្ចូលទៅនឹងបទពិសោធន៍របស់មនុស្ស ដោយកំណត់ថា យើងជានរណា និងរបៀបដែលយើងទាក់ទងនឹងពិភពលោកយ៉ាងណា សូមស្វែងយល់ពីគ្រាដ៏រីករាយ និងសោកសៅបំផុតមួយចំនួន ដែលកំណត់ជីវិតមនុស្សយើង។
១-គ្រានៃសេចក្តីរីករាយបំផុតនៅក្នុងជីវិត
កំណើតនិងការចាប់ផ្តើមថ្មីកំណើតនៃកូនគឺជាគ្រាមួយនៃសេចក្តីអំណរដ៏ជ្រាលជ្រៅបំផុតនៅក្នុងជីវិតគ្រួសារ។ វាបង្ហាញពីក្តីសង្ឃឹម ការចាប់ផ្តើមថ្មី និងការបន្តនៃជីវិត។ ការយំដំបូងនៃទារកទើបនឹងកើតនាំមកនូវសុភមង្គលដ៏ក្រៃលែងដល់ឪពុកម្តាយ និងសមាជិកគ្រួសារ ដែលបង្ហាញពីការចាប់ផ្តើមនៃជំពូកថ្មីដែលពោរពេញទៅដោយសេចក្តីស្រឡាញ់ ។
២-ធ្លាក់ក្នុងអន្លង់ស្នេហ៍
ការធ្លាក់ក្នុងអន្លង់ស្នេហ៍ គឺជាចំណុចកំពូលមួយទៀតនៃសេចក្តីអំណររបស់មនុស្ស។ អារម្មណ៍នៃទំនាក់ទំនង ការយោគយល់គ្នាទៅវិញទៅមក និងការសន្យានៃភាពជាដៃគូនាំមកនូវសុភមង្គលដែលមិនអាចប្រៀបផ្ទឹមបាន។ សេចក្ដីស្រឡាញ់ក្នុងទម្រង់ផ្សេងៗ ធ្វើឱ្យជីវិតកាន់តែសម្បូរសប្បាយ ផ្ដល់ការគាំទ្រ និងក្ដីអំណរក្នុងគ្រាខ្វះខាត។
៣-សមិទ្ធផលនិងជោគជ័យ
ការសម្រេចបាននូវគោលដៅផ្ទាល់ខ្លួន ឬវិជ្ជាជីវៈ គឺជាប្រភពនៃសេចក្តីរីករាយ។ មិនថាកំពុងបញ្ចប់ការសិក្សា ការងារក្នុងក្តីស្រមៃ ឬបញ្ចប់គម្រោងដ៏លំបាកនោះទេ គ្រានៃសមិទ្ធិផលទាំងនេះផ្តល់សុពលភាពដល់ការខិតខំប្រឹងប្រែងរបស់យើង និងជំរុញយើងឱ្យខិតខំបន្ថែមទៀត។
៤-ពិធីបុណ្យ និងការជួបជុំ
ការប្រារព្ធពិធីមិនថាថ្ងៃខួបកំណើត អាពាហ៍ពិពាហ៍ ឬថ្ងៃបុណ្យ គឺជាពេលវេលានៃសេចក្តីរីករាយដ៏អស្ចារ្យរបស់មនុស្សម្នាក់ៗ។ ការត្រូវបានហ៊ុំព័ទ្ធដោយមនុស្សជាទីស្រលាញ់ ចែករំលែកការសើច និងបង្កើតអនុស្សាវរីយ៍ក្នុងអំឡុងពេលការជួបជុំទាំងនេះ បង្កើនជីវិតរបស់យើង និងពង្រឹងទំនាក់ ទំនងសង្គមរបស់យើង។
៥-ការធ្វើដំណើរ ឬការស្វែងរកបទពិសោធន៍ថ្មីៗ
ការធ្វើដំណើរទេសចរណ៍ឫទៅកាន់ទីកន្លែងថ្មីៗតែងនាំមកនូវអារម្មណ៍នៃការផ្សងព្រេង និងរីករាយ។ ការធ្វើដំណើរពង្រីកការយល់ដឹងរបស់យើង ណែនាំយើងទៅកាន់ទស្សនៈថ្មីៗ និងផ្តល់នូវការទម្លាប់ ធ្វើឱ្យស្មារតី និងគំនិតរបស់យើងស្រស់ស្រាយ។
៦-សេចក្តីទុក្ខដែលមនុស្សស្អប់បំផុតតែមិនអាចបញ្ចៀសបាន
ការបាត់បង់មនុស្សជាទីស្រឡាញ់ការស្លាប់របស់មនុស្សជាទីស្រឡាញ់គឺជាប្រភពនៃទុក្ខព្រួយដ៏ជ្រៅបំផុតមួយ។ ភាពសោកសៅ និងអារម្មណ៍នៃការបាត់បង់អាចមានច្រើនលើសលប់ ដែលបន្សល់ទុកនូវឥទ្ធិពលយូរអង្វែងលើចិត្តរបស់យើង។ ការកាន់ទុក្ខគឺជាដំណើរការដ៏លំបាក ប៉ុន្តែសំខាន់ដែលជួយយើងឱ្យគោរពដល់ការចងចាំរបស់អ្នកដែលយើងបានបាត់បង់។
៧-ការខូចចិត្តនិងការក្បត់
ការបញ្ចប់ទំនាក់ទំនងដ៏សំខាន់មួយ មិនថាតាមរយៈការបែកបាក់គ្នា ឬការក្បត់ នាំមកនូវទុក្ខសោកយ៉ាងជ្រាលជ្រៅ។ អារម្មណ៍នៃការបដិសេធ ភាពឯកកោ និងការខកចិត្តអាចពិបាកទ្រាំ ទាមទារពេលវេលា និងការគាំទ្រដើម្បីព្យាបាល។
៨-ការបរាជ័យ និងការខកចិត្ត
ការបរាជ័យក្នុងការសម្រេចបាននូវគោលដៅ ឬជួបប្រទះនឹងការថយក្រោយយ៉ាងសំខាន់អាចនាំឱ្យមានអារម្មណ៍សោកសៅ និងភាពហេងហាងនៅក្នុងខ្លួន។ គ្រាទាំងនេះសាកល្បងភាពធន់របស់យើង ហើយជារឿយៗបង្រៀនយើងនូវមេរៀនដ៏មានតម្លៃ ទោះបីជាវាឈឺចាប់នៅពេលនោះក៏ដោយ។
៩-ជំងឺនិងទុក្ខព្រួយ
ការប្រឈមនឹងជំងឺធ្ងន់ធ្ងរ មិនថាខ្លួនយើង ឬរបស់មនុស្សជាទីស្រឡាញ់នោះទេ គឺជាប្រភពនៃទុក្ខព្រួយយ៉ាងខ្លាំង។ ជំងឺផ្លូវកាយ និងផ្លូវចិត្ត រួមជាមួយនឹងភាពមិនច្បាស់លាស់ដែលវានាំមក អាចជាបន្ទុកដ៏ធ្ងន់មួយដែលត្រូវអនុវត្ត។
១០-ភាពឯកោ
អារម្មណ៍ឯកោ និងផ្តាច់ទំនាក់ទំនងពីអ្នកដទៃ គឺជាប្រភពនៃទុក្ខសោកយ៉ាងជ្រាលជ្រៅ។ ភាពឯកាអាចនាំទៅរកអារម្មណ៍នៃភាពទទេរ និងអស់សង្ឃឹម ដោយបញ្ជាក់ពីសារៈសំខាន់នៃទំនាក់ទំនងសង្គមសម្រាប់សុខុមាលភាពរបស់យើង។
សរុបមកទាំងសេចក្តីអំណរ និងទុក្ខសោក គឺជាផ្នែកសំខាន់នៃជីវិត ដែលបង្កើតបទពិសោធន៍ និងចរិតលក្ខណៈរបស់យើង។ ភាពរីករាយនាំមកនូវពន្លឺ និងការលើកទឹកចិត្ត ខណៈពេលដែលភាពសោកសៅជំរុញឱ្យមានការយល់ចិត្ត និងការរីកចម្រើន។ មនុស្សមិនអាចគេចពីបទពិសោធន៍ទាំងពីរនេះបានឡើយ តែសំខាន់ប្រសិនបើយើងចេះហ្វឹកហាត់និងសម្រួលចិត្តមានគោលដៅ យើងអាចឱ្យយើងរស់នៅមានតុល្យភាពនិងមានន័យក្នុងជីវិត។
នៅពេលដែលយើងមានសេចក្តីអំណរសប្បាយសូមរក្សានិងតាំងចិត្តរក្សាវាអោយគង់វង្ស ហើយនៅពេលដែលវាមានស្នាមប្រេះស្រាំចូរសាកល្បងស្តារនិងជួសជុលវា ដោយភាពទន់ភ្លន់ និងធន់។ នៅពេលមានទុក្ខព្រួយ យើងរកឃើញកម្លាំង និងក្តីសង្ឃឹមសម្រាប់ថ្ងៃដែលល្អជាងមុន។ តាមរយៈការទទួលស្គាល់និងទទួលយកវិសាលភាពពេញលេញនៃបទពិសោធរបស់មនុស្សយើងបង្កើនដំណើររបស់យើងនិងស្វែងរកអត្ថន័យកាន់តែជ្រៅក្នុងជីវិតរបស់យើង។ សូមកុំរារែកនៅពេលដែលមានទុក្ខបំផុត ហើយក៏កុំភ្លេចខ្លួនពេលដែលយើងសប្បាយបំផុត ។
ចែករំលែកព័តមាននេះ