លោកយាយកំសត់តស៊ូចូលព្រៃកា.ប់អុសចិញ្ចឹមលោកតាមានជំងឺ
ខេត្តកំពង់ស្ពឹ ៖ បានគ្នាជាប្តីប្រពន្ឋនៅក្មេងៗអត់កូនចៅមិនមានបញ្ហាឡើយ
ខេត្តកំពង់ស្ពឹ ៖ បានគ្នាជាប្តីប្រពន្ឋនៅក្មេងៗអត់កូនចៅមិនមានបញ្ហាឡើយ តែដល់វ័យចាស់ជរាទើបដឹងថាការដែលអត់កូនចៅវាពិតជាលំបាកណាស់នេះជាសម្តីរបស់លោកយាយ អួង ស៊ី ជាប្រពន្ធលោកតា ឃួន ស៊ី ដែលបានជួបជាមួយអ្នកយកព័ត៌មាន កោះសន្តិភាព ។
លោកយាយ អ៊ុង ស៊ី ប្រាប់ថាឆ្នាំនេះលោកយាយអាយុ៧៣ឆ្នាំ ហើយចំណែកប្តីរបស់គាត់ឈ្មោះ ងិន ឃួន អាយុ៨៣ឆ្នាំ សព្វថ្ងៃរស់នៅភូមិដូនអាត់ ឃុំស្គុះ ស្រុកសំរោងទង ខេត្តកំពង់ស្ពឺ រាល់ថ្ងៃប្រកបរបរចូលព្រៃកាប់អុសលក់យកប្រាក់កំរៃដើម្បីចិញ្ចឹមជីវិតទុរគតរហូតដល់ថ្ងៃរលត់សង្ខាចាកលោកិយនេះ ។ លោកយាយរៀបរាប់ថា គាត់បានរៀបការជាមួយប្តីរបស់គាត់នៅឆ្នាំ១៩៧៤គឺតាំងពីរៀបការមកមិនដែលមានកូនចៅនឹងគេនោះទេ ។ ទោះជាបែបនេះក្តីគាត់ និងប្តីបានតស៊ូជាមួយគ្នាតាំងពីដើមរៀងមកដោយប្រកបរបរធ្វើស្រែហើយប្តីរបស់គាត់ឡើងត្នោតដូចអ្នកភូមិដទៃទៀតដែរ ។ ប្តីរបស់គាត់មិនដែលចេះជក់បារី ឬផឹកស្រារករឿងធ្វើឱ្យគាត់លំបាកម្តងណាឡើយ ។
លោកយាយបន្តថា នៅឆ្នាំ២០១៣គឺគាត់បានជួបបញ្ហាមួយដ៏ធ្ងន់បន្ទាប់ពីប្តីរបស់គាត់ធ្លាក់ខ្លួនឈឺជាទំងន់ដោយមិនមានមូលហេតុ ពេលដែលប្តីធ្លាក់ខ្លួនឈឺគាត់ជាប្រពន្ធមិនព្រងើយកន្តើយទុកប្តីចោលនោះឡើយគឺបានយកប្តីទៅពិនិត្យគ្រប់មន្ទីរពេទ្យដែលល្បីថាពូកែជាច្រើនកន្លែង សូម្បីគ្រូខ្មែរដែលល្បីថាមានមន្តអាគមពូកែស័ក្តិសិទ្ឋិទោះនៅដល់ក្រហែងជើងមេឃណាក៏គាត់នាំប្តីទៅព្យាបាលដែរ តែទោះជាយ៉ាងនេះក្តីជំងឺប្តីរបស់គាត់ហាក់មិនបានធូរស្រាលឡើយ ហើយត្រឡប់មកវិញគឺជំងឺកាន់តែធ្ងន់ទៅៗរីឯលុយកាក់ដែលខំសន្សំពីមុនមកក៏អស់បន្តិចម្តងៗរលីងពីខ្លួន ។ សព្វថ្ងៃនេះគាត់រស់បានអាស្រ័យដោយការចូលព្រៃកាប់អុសលក់ឱ្យអ្នកភូមិដើម្បីយកប្រាក់កំរៃមកផ្គត់ផ្គង់ជីវភាពប្រចាំថ្ងៃ ។ ជាពិសេសជាងនេះទៅទៀតបានបងប្អូនក្នុងភូមិហុចបាយសម្លម្នាក់មួយចានគ្រាន់បានហូបបំបាត់ការស្រេកឃ្លាននៅពេលដែលរកប្រាក់មកទិញអង្ក និងម្ហូបមិនបាន ។ និយាយដល់ត្រឹមនេះលោកយាយហាក់មានអារម្មណ៍ក្តុកក្តួលបន្តិចដោយលោកយាយលើកឡើងថា ពេលខ្លះក៏នាំតាដេកទាំងមិនមានបាយហូបក៏មាន ។
នៅជិវិតចុងក្រោយនេះលោកយាយបានសុំក្តីមេត្តាពីសប្បុរសជនដែលមានចិត្តមេត្តាសូមជួយដល់គាត់ និងតាដែលកំពុងជួបប្រទះការលំបាកនេះផង ។ គាត់មិនចង់បានអ្វីទេ គ្រាន់តែចង់មានរបស់របរហូបចុកបានឆ្អែតគ្រប់គ្រាន់នៅជីវិតចុងក្រោយមួយនេះតែប៉ុណ្ណោះ គាត់មិនមានសេសសល់អ្វីឡើយ សូម្បីដីផ្ទះក៏គេឱ្យនៅដែរ ។ ចំណែកប្រជាពលរដ្ឋក្បែរខាងបានប្រាប់អ្នកព័ត៌មាន កោះសន្តិភាព ដែរថាសព្វថ្ងៃតាយាយទាំង២ពិតជាមានការលំបាកណាស់រាល់ថ្ងៃរស់បានអាស្រ័យលើអ្នកភូមិហុចបាយសម្លព្រឹកល្ងាច តែបើថ្ងៃណាគេភ្លេចគាត់ក៏អត់បានបាយហូបតាមនោះដែរ ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ