ខេត្តបន្ទាយមានជ័យ ៖ មន្ត្រីអាជ្ញាធរមានសមត្ថកិច្ច និងសហគមន៍មូលដ្ឋានមានការព្រួយបារម្ភយ៉ាងខ្លាំង ចំពោះជនខិលខូចដែលលួចបូមទឹកចេញពីក្នុងស្ទឹង និងពីក្នុងរហាល បង្កអោយរីងស្ងួត ហើយនឹងអាចកើតមានគ្រោះមហន្តរាយដល់សត្វស្លាប និងមច្ឆាជាតិនៅតំបន់ការពារធម្មជាតិអភិរក្សរហាលកែស អាវៀន ស្ថិតក្នុងឃុំឈ្នួរមានជ័យ ស្រុកព្រះនេត្រព្រះ ខេត្តបន្ទាយមានជ័យ។
![Picture]()
លោក ខុង ប៊ុន មេឃុំឈ្នួរមានជ័យ និងជាប្រធានសហគមន៍តំបន់ការពារធម្មជាតិរហាលកែស អាវៀន បានអោយដឹងនៅថ្ងៃទី១៩ ខែកុម្ភៈនេះថា មន្ត្រីអាជ្ញាធរមានសមត្ថកិច្ច និងសហគមន៍ទើបរកឃើញបទល្មើសដែលបង្កឡើងដោយពលរដ្ឋខិលខូចមួយចំនួនតូច ដែលបាននាំគ្នាលួចបង្កប់ទុយោក្នុងដី និងក្នុងទឹក ហើយធ្វើសកម្មភាពលួចបូមទឹកនៅពេលយប់ជ្រៅចេញពីក្នុងស្ទឹងប្រសព្វ (ស្ទឹងសិរីសោភ័ណ និងស្ទឹងមង្គលបូរី) និងបូមទឹកចេញពីក្នុងរហាល (បឹងកណ្តាលវាល) នៅតំបន់ការពារធម្មជាតិរហាលកែស អាវៀន។
![Picture]()
ប្រភពដដែលបន្តថា បើតាមការបង្ហើបព័ត៌មាន គឺពួកកសិករដែលធ្វើស្រែប្រាំងលើកទី២ ឬស្រែប្រាំងរដូវប្រាំងនៅម្តុំនោះ ជាអ្នកលួចបូមទឹកដ៏បង្ហិនបង្ហោច។ ដោយទឹកដែលលួចបូម ត្រូវបានស្រោចស្រពទៅលើផ្ទៃដីស្រូវប្រាំងប្រមាណពី៦០ហិកតា រហូតដល់ប្រមាណ១០០ហិកតានៅម្តុំនោះ ហើយទំហំផ្ទៃដីធ្វើស្រែប្រាំង គឺបានលើសយ៉ាងច្រើនទៅលទ្ធភាពទឹកអាចស្រោចស្រពបាន។
ពាក់ព័ន្ធករណីខាងលើនេះ លោក ខុង ប៊ុន បានឲ្យដឹងទៀតថា សកម្មភាពលួចបូមទឹកនោះ បានធ្វើពី១ទៅ២សប្តាហ៍មកហើយ ប៉ុន្តែអាជ្ញាធរសមត្ថកិច្ច និងសហគមន៍តំបន់ទើបតែដឹងនៅចន្លោះ៣ទៅ៤ថ្ងៃចុងក្រោយនេះប៉ុណ្ណោះ នៅពេលបានពិនិត្យឃើញស្ថានភាពទឹកក្នុងស្ទឹង និងក្នុងរហាល នៃតំបន់ការពារធម្មជាតិអភិរក្សរហាលកែស អាវៀននេះ។ ក្នុងនោះ ក្រុមការងារក៏បានរឹបអូសនូវម៉ាស៊ីនបូមទឹក និងទុយោមកទុក ដើម្បីរង់ចាំម្ចាស់ចូលខ្លួនមកទទួលខុសត្រូវផងដែរ។
![Picture]()
ទោះយ៉ាងណា លោក ខុង ប៊ុន បាននិយាយទាំងក្តីព្រួយបារម្ភយ៉ាងខ្លាំងថា ការលួចបូមទឹកនេះ បង្កអោយរីងទឹកខ្លាំងតែនៅក្នុងស្ទឹងប្រសព្វ។ រីឯនៅរហាល ក្នុងព្រៃលិចទឹក ដែលជាជំរំសត្វស្នាក់នៅ និងពងកូន មិនស្រកខ្លាំងពេកនោះទេ ប៉ុន្តែក្នុងនាមមូលដ្ឋាន លោកសូមការអន្តរាគមន៍ជួយបង្ការ ទប់ស្កាត់ ការពារកុំអោយមានការលួចបូមទឹកទីនោះបន្តទៀត ព្រោះវាប៉ះពាល់សត្វស្លាបរាប់ម៉ឺនសែនក្បាល និងមច្ឆាជាតិ ដែលអាចរត់ចេញអស់ពិតជាមិនអាចវិលវិញទេ។
សូមរំលឹកថា រហាលកេះ អាវៀន (រហាលមានន័យថា បឹងនៅកណ្តាលវាល) ជាទីអភិរក្សអេកូទេសចរណ៍មច្ឆាជាតិ និងសត្វស្លាបដែលសហគមន៍រៀបចំឡើង ដើម្បីកិច្ចការអភិរក្សសត្វស្លាបចម្រុះរាប់ម៉ឺនសែនក្បាល និងមច្ឆាជាតិ ព្រមទាំងលើកស្ទួយជីវភាពប្រជាសហគមន៍។ វាជាទីប្រសព្វនៃស្ទឹងសិរីសោភ័ណ និងស្ទឹងមង្គលបូរី នាព្រំប្រទល់ស្រុកព្រះនេត្រព្រះ ក្រុងសិរីសោភ័ណ និងស្រុកមង្គលបូរី ស្ថិតក្នុងភូមិសាស្ត្រឃុំឈ្នួរមានជ័យ ស្រុកព្រះនេត្រព្រះ ខេត្តបន្ទាយមានជ័យ។ ប្រវត្តិតំបន់នេះ គឺវាជាទំនប់ស្ទាក់បំបែក និងបង្វែរទឹកនៃប្រព័ន្ធធារាសាស្ត្រដែលកសាងឡើងក្នុងសម័យកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យ (ឆ្នាំ១៩៧៥-១៩៧៩) ហើយវាមានផ្ទៃដីទឹក និងព្រៃលិចទឹកទំហំ២៨ហិកតា ។
![Picture]()
សមាសភាពសត្វស្លាបនៅទីនោះ បានកើនចំនួន ដោយមានជិត១០ប្រភេទ ហើយសត្វស្លាបមានដូចជា ចង្គៀលខ្យង, ក្អែកទឹក, ស្មោញ, ត្រយ៉ង, ទាព្រៃ, ទុងប្រផេះ, ខ្វែកធំ, ទោម, ត្លុម និងមាន់ទឹកជាដើម ក្រៅពីនោះ មានសត្វកុកយ៉ាងច្រើនដែរ។ ហើយតំបន់នេះ អាចចែកជា២ផ្នែក ៖
ទី១- ជាតំបន់រហាលកេះ មានទំហំចំនួន០៥ហិកតា ជាទីអភិរក្សមច្ឆាជាតិចម្រុះដូចជា ៖ ត្រីរ៉ស, ត្រីឆ្តោ, ត្រីផ្ទក់, ត្រីឆ្ពិន, ត្រីអណ្តែង, ត្រីក្រាញ់, ត្រីក្រាយ, ត្រីព្រលូង, ត្រីសណ្តាយ, ត្រីឆ្លាំង, ត្រីស្លាត, ត្រីស្លូញ និងត្រីខ្ជឹង…។
ទី២- ជាផ្ទៃទឹក និងមានព្រៃលិចទឹក ដែលហ្វូងសត្វស្លាបចម្រុះកំពុងស្នាក់នៅ ទុំពងកូន និងរកចំណីក្នុងចំនួនរាប់ម៉ឺនក្បាល និងកុករាប់សែនក្បាល។ ហើយអាវៀននេះ មានទំហំ២៣ហិកតា វាមានរាងក្រវេចក្រវៀន ដែលនាំអោយគេហៅថា អាវៀន។ មិនតែប៉ុណ្ណោះ ទីអភិរក្សនេះ គេហៅថា តំបន់ការពារធម្មជាតិអភិរក្សរហាលកែស អាវៀន៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ