ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធ ព្រះបច្ចេកពុទ្ធ ព្រះអគ្គសាវ័ក ព្រះអគ្គសាវិកា ពុទ្ធមាតា ពុទ្ធបិតាជាដើម សុទ្ធតែបានសម្រេចដោយសារបុណ្យដែលខ្លួនបានសាងមកហើយទាំងអស់ ចំណែកការយោនយកកំណើតជានរក ប្រេត តិរច្ឆាន…
ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធ ព្រះបច្ចេកពុទ្ធ ព្រះអគ្គសាវ័ក ព្រះអគ្គសាវិកា ពុទ្ធមាតា ពុទ្ធបិតាជាដើម សុទ្ធតែបានសម្រេចដោយសារបុណ្យដែលខ្លួនបានសាងមកហើយទាំងអស់ ចំណែកការយោនយកកំណើតជានរក ប្រេត តិរច្ឆាន អសុរកាយ ក៏សុទ្ធតែធ្លាប់បានសាងទុច្ចរិតកម្ម ។ ហេតុម្ដេចក៏ត្រូវមិនជឿបុណ្យបាប ?
ទ្រព្យតិច ឬទ្រព្យច្រើន សុទ្ធតែកើតឡើងអំពីបុណ្យ បើមិនមានបុណ្យទេនឹងមានទ្រព្យធនមកពីណា បើមិនមែនបុណ្យទេបានអ្វីមកកើតជាមនុស្សនេះ បើគ្មានបុណ្យឧបត្ថម្ភគាំទ្រទេបានអ្វីឱ្យយើងមានជីវិតនៅរស់នេះ បើគ្មានបាបទេ តើអកុសលវិបាក គឺផលនៃអំពើអកុសលមានមកពីណា។
ហេតុអ្វីក៏ក្បត់បុណ្យ ទៅចុះចូលបម្រើបាបវិញ ? ឬគិតថា បាបនាំឱ្យផុតទុក្ខឬ ? ត្រូវដឹងថា អំពើបាបមិនដែលឱ្យផលល្អឡើយ។
មួយវិញទៀត អំពើល្អ និងអំពើអាក្រក់ពុំអាចលុបលាង ឬស៊ីសងគ្នាបានទេ ដោយហេតុថា អំពើល្អរមែងនាំមកនូវផលល្អ ឯអំពើអាក្រក់រមែងនាំមកនូវផលអាក្រក់។ ដាំក្រូច បេះផលក្រូច ដាំស្វាយបេះផលស្វាយ ដាំមៀន បេះផលមៀន ពុំដែលមានដាំដើមល្មុត បេះផលល្ហុងនោះទេ ។
រីឯការធ្វើបុណ្យក៏ដូចគ្នាដែរ ពុំមែនមានន័យថា យកកុសលកម្មទៅទូទាត់ ស៊ីសងគ្នាជាមួយអកុសលកម្ម ឲ្យរួចជ្រះស្រឡះ ដូចយើងយកប្រាក់ទៅសងជំពាក់គេឲ្យរួចគ្នានោះទេ ។ អកុសលកម្ម ដែលបុគ្គលបានប្រព្រឹត្ត ត្រូវតែទទួលផលអាក្រក់ ចៀសមិនរួចដាច់ខាត ។
ឯបុណ្យ ឬកុសលកម្ម ដែលយើងធ្វើ គឺដើម្បីបំភ្លេចអកុសលកម្ម កុំឲ្យកើតមានក្នុងសន្តានចិត្តតទៅទៀត រួចព្យាយាមសាងអំពើល្អតទៅមុខជានិច្ចនិរន្តរ៍ ដើម្បីសេចក្តីសុខសេចក្តីចម្រើន ក្នុងបច្ចុប្បន្នជាតិ និងអនាគតជាតិ ។
ព្រះពុទ្ធសម្តែងថា ចិត្តជាបុណ្យ បុណ្យជាសុខ ។ ដូចនេះ ទើបយើងតាំងចិត្តធ្វើបុណ្យប្រាថ្នាសេចក្តីសុខ ។ តាមច្បាប់នៃកម្ម បើយើងប្រព្រឹត្តអាក្រក់តិច ប្រព្រឹត្តល្អបានច្រើន យើងទទួលផលអាក្រក់តិច ផលល្អច្រើននាអនាគតជាតិ ។ ផ្ទុយទៅវិញ បើយើងសាងបាបច្រើនជាងធ្វើបុណ្យ យើងទទួលលទ្ធផលអាក្រក់ច្រើនជាងល្អនៅអនាគតជាតិ ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ