10ឆ្នាំ…តែប៉ុណ្ណឹង !
អាទិត្យមុននេះបានជួបយុទ្ធជនម្នាក់មកលេងស្រុក…យូរៗឃើញម្តង ចង់ភ្លេចមុខ ភ្លេចឈ្មោះ… – ក្មួយឯងធ្វើទាហាននៅណាសព្វថ្ងៃ ?
អាទិត្យមុននេះបានជួបយុទ្ធជនម្នាក់មកលេងស្រុក…យូរៗឃើញម្តង ចង់ភ្លេចមុខ ភ្លេចឈ្មោះ… – ក្មួយឯងធ្វើទាហាននៅណាសព្វថ្ងៃ ?
អាទិត្យមុននេះបានជួបយុទ្ធជនម្នាក់មកលេងស្រុក…យូរៗឃើញម្តង ចង់ភ្លេចមុខ ភ្លេចឈ្មោះ…
– ក្មួយឯងធ្វើទាហាននៅណាសព្វថ្ងៃ ?
– បាទពូ…ក្មួយធ្វើទាហាននៅការពារព្រំដែន…នៅជាប់ព្រំដែនថៃ…
ខ្ញុំសួរសុខទុក្ខបន្តទៀត
– ម៉េចទៅក្មួយ…សុខស្រួលទេនៅខ្សែក្រវាត់ព្រំដែន…ធ្វើទាហានបានប៉ុន្មានឆ្នាំហើយ ?…មានប្រពន្ធកូននឹងគេនៅ ?
– ធម្មតាទៅហើយលោកពូ…
ធ្វើទាហានបានជាង១០ឆ្នាំដែរនៅព្រំដែនតែប៉ុណ្ណឹងឯង ! ម៉ារស់ខ្លួនឯង…ខ្ញុំមានប្រពន្ធជិត១០ឆ្នាំហើយ…សព្វថ្ងៃប្រពន្ធនៅធ្វើការតាមរោងចក្រ…យូរៗខ្ញុំមកលេងស្រុកម្តង…ខ្ញុំរស់ដោយខ្ញុំ ប្រពន្ធរស់ដោយប្រពន្ធទៅ…គឺម៉ារស់រៀងខ្លួន…។
ខ្ញុំសួរបន្តទៀត
– មានសក្តិពាក់នឹងគេទេ…បានសក្តិប៉ុន្មានសព្វថ្ងៃ ?
– បាទខ្ញុំនៅជាកូនទាហានដដែល…ជាពលទាហានដដែល…«បេប»ក៏គ្មាន ! «ដោយ»ក៏គ្មាន !! គឺបេបមិនបេប…ផ្កាយមិនផ្កាយ…ដូចពាក្យគេនិយាយទូទៅសម្រាប់ទាហាន…។
ខ្ញុំតបវិញថា
– ដូចជាមិនអីចឹងទេ…វាមិនដែលធ្វើទាហានជាង១០ឆ្នាំ អត់មានសក្តិពាក់នឹងគេ ?
– ចំពោះខ្ញុំអត់មានសក្តិពាក់ទេ…សក្តិឃើញមានដែរ ហើយឡើងហូរហែសម្រាប់ទាហានដែលនៅតាមផ្ទះមេៗ…សក្តិឡើងតាម«គ្នាគេគ្នាយើង»…។
ដូចខ្ញុំនៅការពារតាមព្រំដែនអត់ឡើងទេ…ឡើងតែអ្នកនៅផ្ទះ…។ ទោះយ៉ាងអីចឹងក្តី ខ្ញុំអត់ឈប់ទេ…ទ្រាំបន្តទៀត…យកឈ្មោះ យកក្របខណ្ឌសម្រាប់ដល់ពេលឆ្នាំរឺត្រែត…កុំឱ្យបាត់ប្រាក់រឺត្រែត…។
– អើ…យល់អីចឹងក៏ល្អដែរ…ទ្រាំដប់ម្ភៃឆ្នាំទៀតមើល…ក្រែងបានពាក់«ដោយ»នឹងគេ…
ការសន្ទនាសួរសុខទុក្ខ«ក្មួយពលទោអភ័ព្វ»ចប់ត្រឹមណេះ…។ គិតថាបើធ្វើមេទាំងអស់…បានអ្នកណាធ្វើកូន ?
អាឡេវ
ចែករំលែកព័តមាននេះ