បរិយាកាសស្ងប់ស្ងាត់ដែលគ្មានមនុស្សរំខាន ធ្វើឱ្យព្រៃ «អាអូគីហ្គាហារ៉ា» ក្លាយជាទីតាំងសម្រាប់មនុស្សធ្វើអត្តឃា.ត ឬហៅថា «ព្រៃអត្តឃា.ត» ។ ព្រៃអាអូគីហ្គាហារ៉ា ត្រូវគេស្គាល់ទូលំទូលាយតាមរយៈ
បរិយាកាសស្ងប់ស្ងាត់ដែលគ្មានមនុស្សរំខាន ធ្វើឱ្យព្រៃ «អាអូគីហ្គាហារ៉ា» ក្លាយជាទីតាំងសម្រាប់មនុស្សធ្វើអត្តឃាត ឬហៅថា «ព្រៃអត្តឃាត» ។ ព្រៃអាអូគីហ្គាហារ៉ា ត្រូវគេស្គាល់ទូលំទូលាយតាមរយៈខ្សែរឿងក្នុងឆ្នាំ១៩៦០ គឺរឿង «Kuroi Jukai» រៀបរាប់ពីគូស្នេហ៍ទៅធ្វើអត្តឃាតក្នុងព្រៃនោះ ។
ការសម្លាប់ខ្លួនគឺជាបញ្ហាដែលចាក់ឫសយ៉ាងជ្រាលជ្រៅនៅក្នុងវប្បធម៌ និងគោលគំនិតរបស់ជនជាតិជប៉ុនដ៏យូរលង់នៅក្នុងយុគសម័យសាមូរ៉ៃ ដែលចាញ់សឹកសង្គ្រាម ហើយត្រូវបង្ខំឱ្យសម្លាប់ខ្លួនដោយចាក់ពោះ (Harakiri) ។ ទោះបីជប៉ុនមានប្រវត្តិយូរលង់មកហើយក៏ដោយ ប៉ុន្តែគោលគំនិតនៃការធ្វើអត្តឃាតក្នុងពេលជួបនឹងវិបត្តិនៅតែដក់ជាប់ក្នុងពេលបច្ចុប្បន្ន ។
ការធ្វើអត្តឃាតរបស់ជប៉ុនខុសប្លែកពីបណ្តាប្រទេសនានា ដែលគោរពសាសនាព្រះពុទ្ធដូចគ្នាមានជំនឿថា ការធ្វើអត្តឃាតគឺជាអំពើបាប ។
លើសពីនេះនៅក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រជប៉ុននៅមានមនោគមចង់ឱ្យជនជាតិជប៉ុនមានអារម្មណ៍ថា ការសម្លាប់ខ្លួនគឺជារឿង «មានកិត្តិយស» ដូច្នេះគ្មានអ្វីប្លែកឡើយ ដែលជប៉ុនក្លាយជាប្រទេសមានអត្រានៃការធ្វើអត្តឃាតខ្ពស់បំផុតក្នុងចំណោមប្រទេសរីកចម្រើន ។
បច្ចុប្បន្នអាចដល់ពេលវេលាហើយដែលជប៉ុនត្រូវមានគោលគំនិតទាក់ទិននឹងការធ្វើឃាតជាថ្មី ដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហា ឬបន្ថយគោលគំនិតដែលចាក់ឫសយ៉ាងជ្រាលជ្រៅក្នុងវប្បធម៌ជប៉ុនជាយូរលង់មកហើយនោះ ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ