ដុតចោល…ចប់ !
និយាយរឿងចាស់…រឿងសម័យមុនៗ…មានសម័យសាធារណរដ្ឋខ្មែរ…សម័យសង្គមរាស្ត្រនិយម…រហូតដល់សម័យអាណានិគមនិយមបារាំង…
និយាយរឿងចាស់…រឿងសម័យមុនៗ…មានសម័យសាធារណរដ្ឋខ្មែរ…សម័យសង្គមរាស្ត្រនិយម…រហូតដល់សម័យអាណានិគមនិយមបារាំង…រដ្ឋតែងតែមានឃ្លាំងស្តុកទំនិញ…ជាទំនិញសម្ភារឧបករណ៍របស់រដ្ឋ ដែលចាប់បានពីបទល្មើសនានា…។ល។
ក្នុងឃ្លាំងរបស់រដ្ឋឬរបស់រាជការ…មានទំនិញសព្វបែបយ៉ាង…ទំនិញជាជំនួយពីបរទេស…ទំនិញពីឈ្មួញនាំចូលគេចពន្ធ…ទំនិញបទល្មើសសេដ្ឋកិច្ច…ប្រមូលផ្តុំទុកក្នុងឃ្លាំង…។
ឃ្លាំងមួយៗមានអ្នកយាម…អ្នកមើលថែរក្សា…បើកចេញបើកចូល…ទុករាប់ឆ្នាំទៅមានទំនិញពេញឃ្លាំង…។
ឃ្លាំងដែលមានទំនិញសម្បូរណ៍បែប…ដែលទីផ្សារត្រូវការមិនសូវមានសំណាង មានអាយុវែងទេ…ច្រើនតែអាយុខ្លី…ទុកយូរឆ្នាំពេក ក្លាយជាអគ្គិភ័យ…ទម្រាំពន្លត់ទាន់…ក្លាយជាផេះ…ទីបំផុតចប់ទៅហោង ។
ក្រោយពេលឆេះឃ្លាំងម្តងៗ…មានលេចឮពាក្យចចាមអារ៉ាមអត់បានការថា…លួចច្រើនពេក…បបួលគ្នាលួចច្រើនជ្រុល…លួចធ្វើអ្នកមាន…ពេលទល់លាមកដុតចោលតែម្រ៉ង !
ធម្មតារៀបដាច់ឆ្នាំ…ជាពេលវេលាត្រូវពិនិត្យស្តុកក្នុងឃ្លាំង…មានសល់អ្វីខ្លះ ? ចំណាយចំណូលគ្រឿងសម្ភារឧបករណ៍…។ លួចច្រើនពេកខ្លាចបែកពាងប្រហុក…ទល់ច្រកដុតចោលតែម្រ៉ង ! ដុតចោល…ចប់ !!
រឿងលួចហើយដុតចោល…គ្មានអ្នកណាចោទអ្នកណាទេ…យ៉ាងច្រើនគ្រាន់តែសង្ស័យ…ព្រោះគ្មានវត្ថុតាងដុត…លួចជាចង្កោម…លួចជាប្រព័ន្ធ…ដុតចោលតែម្រ៉ង កុំឱ្យពូកែមកពិនិត្យស្តុក…កុំឱ្យពូកែមករាប់ មកវាស់វែង…
គ្មានអ្វីធំជាងលួចខ្លះ ទុកខ្លះ…លួចជ្រុល ដុតចោលទេ !!
អាឡេវ
ចែករំលែកព័តមាននេះ