ពុទ្ធសាសនិកគប្បីពិចារណា រកសេចក្តីល្អដែលខ្លួនកសាងសន្សំទុកមកហើយ ត្រេកអរនូវកុសលផលបុណ្យនោះ ដោយយោនិសោមនសិការៈ ហើយជារៀងរាល់ថ្ងៃសីលគប្បីឧទ្ទិសបុណ្យកុសលទាំងនោះ ទៅដល់សព្វសត្វទាំងអស់ក្នុងលោកដើម្បីឱ្យសត្វទាំងពួងទាំងឡាយនោះ បានសុខដូចជា ខ្លួនយើងអញ្ចឹងដែរ នេះហើយជាបុណ្យកុសល ។…
ពុទ្ធសាសនិកគប្បីពិចារណា រកសេចក្តីល្អដែលខ្លួនកសាងសន្សំទុកមកហើយ ត្រេកអរនូវកុសលផលបុណ្យនោះ ដោយយោនិសោមនសិការៈ ហើយជារៀងរាល់ថ្ងៃសីលគប្បីឧទ្ទិសបុណ្យកុសលទាំងនោះ ទៅដល់សព្វសត្វទាំងអស់ក្នុងលោកដើម្បីឱ្យសត្វទាំងពួងទាំងឡាយនោះ បានសុខដូចជា ខ្លួនយើងអញ្ចឹងដែរ នេះហើយជាបុណ្យកុសល ។
យើងរៀនធ្វើទុកក្នុងចិត្តយ៉ាងដូច្នេះថា សូមឲ្យខ្លួនរបស់ខ្ញុំបានសេចក្ដីសុខ ! សូមឲ្យតាយាយរបស់ខ្ញុំបានសេចក្ដីសុខ ! សូមឲ្យឪពុកម្ដាយ ម៉ាក់ប៉ា លោកគ្រូ អ្នកប្រុសខ្ញុំបានក្ដីសុខ ! សូមឲ្យបងប្អូនខ្ញុំ មិត្តខ្ញុំ សត្រូវរបស់ខ្ញុំបានក្ដីសុខ ! សូមឲ្យគូអនាគតខ្ញុំ ប្ដីខ្ញុំ ប្រពន្ធខ្ញុំបានក្ដីសុខ !
សូមឲ្យសត្វជើងច្រើន សត្វជើងបួន សត្វជើងពីបានក្ដីសុខ ! សូមឲ្យអ្នកដែលស្អប់ខ្ពើមខ្ញុំបានសេចក្ដីសុខ ! សូមឲ្យអ្នកនៅជុំវិញខ្ញុំបានសេចក្ដីសុខ សេចក្តីចម្រើនតរៀងទៅ ។
កិរិយាមិនធ្វើនូវបាបទាំងពួង, កិរិយាបំពេញកុសល, កិរិយាធ្វើចិត្តរបស់ខ្លួនឱ្យផូរផង់ ទាំងនេះជាពាក្យប្រៀនប្រដៅនៃសាសនាព្រះពុទ្ធទាំងឡាយ ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ