កម្មណាស់លោកអើយ…
ពាក្យ«រកស៊ីចិញ្ចឹមតែប្តីគេ»នេះ បានលេចឮខ្ទរខ្ទារតាំងតែពីសម័យអ៊ុនតាក់មករៀបចំការបោះឆ្នោតនៅកម្ពុជាម្ល៉េះ…ក្នុងទសវត្សឆ្នាំ៩០ ។ មកដល់សម័យនេះគេនៅតែប្រើដដែល…។
ពាក្យ«រកស៊ីចិញ្ចឹមតែប្តីគេ»នេះ បានលេចឮខ្ទរខ្ទារតាំងតែពីសម័យអ៊ុនតាក់មករៀបចំការបោះឆ្នោតនៅកម្ពុជាម្ល៉េះ…ក្នុងទសវត្សឆ្នាំ៩០ ។ មកដល់សម័យនេះគេនៅតែប្រើដដែល…។
នៅកម្ពុជាយើង ស្ត្រីឈានមុខគេខាងរកស៊ីដឹកជញ្ជូនទំនិញសព្វបែបយ៉ាងតាមដងផ្លូវជាតិ…ដូចជាដឹកផលិតផលកសិកម្ម…ផលិតផលមច្ឆជាតិរហូតដល់ដឹកឈើ ដឹកទំនិញផ្សេងៗ…។
ចំណែកកុងត្រូលជជុះ…មិនជជុះបោះទីតាំងពាសពេញតាមដងផ្លូវជាតិនានា…ខេត្តណាក៏មានដែរ…កុំប្រកែកថាអត់ !
ការដាក់កុងត្រួតពិនិត្យតាមដងផ្លូវ…មិនមែនដើម្បីចាប់ទំនិញទេ…ចាប់មិនបានទេ…បើចាប់យកទំនិញគ្រប់ពេល…តើមានអ្នកណាហ៊ានរកស៊ីដឹកជញ្ជួនទៀត ?…សូម្បីដឹកបន្លែ ផ្លែឈើក៏អត់រួចខ្លួនដែរ…។
ស្ត្រីម្ចាស់ទំនិញ…និយាយតាមត្រង់ទៅ សម្តីផ្អែមត្រជាក់…ចំណាយហូរហែជូនម្ចាស់កុងត្រូល…ហុចជូនគ្រប់កន្លែង…បើទារច្រើនពេកស្តីឱ្យក៏មាន…ផ្អែមបន្លែដាក់ក៏មាន…
រកស៊ីដឹកទំនិញយូរៗទៅ…ប្រាក់ចំណេញក៏ថយ…រកមិនសូវបានក៏ទម្លាយចេញម្តងៗឱ្យណាណី…ឱ្យធូរទ្រូងប្រាប់គេឯងត្រង់ៗតែម្តងថា…ខ្ញុំរកស៊ីតាមផ្លូវដប់ម្ភៃឆ្នាំហើយ…រកស៊ីចិញ្ចឹមតែប្តីគេ !!
ពាក្យថា «រកស៊ីចិញ្ចឹមតែប្តីគេ»នេះ នៅតែត្រូវគេយកមកបរិហាររហូតមក…ប៉ុន្មានថ្ងៃមុនស្ត្រីម្នាក់ដែលត្រូវគេចាប់ទំនិញ…បានទម្លាយពាក្យថា ខ្ញុំរកស៊ីតាំងពីណាណីមក…រកស៊ីចិញ្ចឹមតែប្តីគេដដែល…កម្មណាស់លោកអើយ…!
អាឡេវ
ចែករំលែកព័តមាននេះ