មនុស្សពីមួយជំនាន់ទៅមួយជំនាន់តែងតែបានដឹងច្បាស់នូវឈ្មោះលោកយាយម៉ៅពេជ្រនិលថាជាអ្នកមានបារមីដ៏មានមហិទ្ធិឫទ្ធិស័ក្តិសិទ្ធិរាប់រយឆ្នាំមិនសាបសូន្យមកទល់នឹងសព្វថ្ងៃនេះ ។ លោកយាយម៉ៅត្រូវបានចាស់ទុំដំណាលថាគាត់គឺជាមនុស្សស្រីដែលកាចណាស់ បើជនណាប្រើពាក្យប្រមាថមិនសមរម្យនឹងកាច់ជននោះឲ្យវិនាសយ៉ាងទន់ហន់ឃើញជាក់នឹងភ្នែកតែម្តង ។ តើលោកយាយម៉ៅពេជ្រនិលជានរណា ?
ដំណើររឿងរបស់យាយម៉ៅ គេពុំទាន់មានឯកសារណាមួយជាក់លាក់ដែលជាប្រវត្តិសាស្ត្រទេ ។ រឿងនេះត្រូវបានគេនិយាយតៗគ្នាពីមួយជំនាន់ទៅមួយជំនាន់ថា នៅមុនសម័យអាណានិគមបារាំង នាងគឺជានារីដ៏ស្អាតផូរផង់ ហើយបានរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍ជាមួយនឹងមេទ័ពម្នាក់ ។ ក្រោយពេលដែលស្វាមីរបស់គាត់ធ្វើមរណកាលក្នុងសង្គ្រាមរវាងកម្ពុជានិងថៃ នាងក៏បានដឹកនាំទ័ពឡើងប្រឆាំងជំនួសវិញ ។ នៅពេលនោះ នាងក៏បានក្លាយជាវីរនារីដ៏ល្បីល្បាញរបស់ជនជាតិខ្មែរ ។
ចំណែករឿងដោយឡែកមួយទៀតដំណាលថា កាលពីសម័យមុនមានមេកន្ទ្រាញម្នាក់ឈ្មោះជុច ត្រួតត្រាកុលសម្ព័ន្ធជនជាតិព័រនៅស្រុកភ្នំក្រវាញ ខេត្តពោធិ៍សាត់ ដែលពីមុនហៅថា ព្រៃខ្លាដំរី ។ តាជុចមានប្ញទ្ធិអំណាចខ្លាំងពូកែណាស់ ជាមនុស្សឆ្អឹងដែក ស្បែកស្ពាន់ ។ កាលនោះមានយុវតីជនជាតិព័រម្នាក់ ឈ្មោះនាងម៉ៅ មានរូបឆោមលោមពណ៌ល្អល្អះ ត្រូវបានមេកន្ទ្រាញយកធ្វើជាភរិយា ។ ក្រោយពេលពួកគាត់ធ្វើមរណកាលទៅបានបន្សល់ទុកទ្រព្យសម្បត្តិជាច្រើន ដោយហេតុថាពួកគាត់គ្មានកូនបន្តពូជពង្ស ចិត្តរបស់ពួកគាត់ក៏នៅមិនដាច់អាល័យមរតកទាំងនោះក៏ចាប់ជាតិជាអ្នកតា អ្នកដូន នៅចាំយាមថែរក្សាទឹកដីនោះ ។
មេកន្ទ្រាញដែលឡើងកាន់ដំណែងក្រោយៗក៏នៅតែគោរពកោតខ្លាចតាជុច យាយម៉ៅ ដូចកាលនៅរស់ បានទាំងយកដុំថ្ម២ដុំធំៗដាក់ទន្ទឹមគ្នាធ្វើរោងប្រក់ស្បូវដោយឧបកិច្ចសុំឱ្យពួកគាត់តាមថែរក្សាជនជាតិព័រកុំឱ្យមានជំងឺតម្កាត់អ្វីឡើយ ។ គ្រានោះដូនម៉ៅ បានចូលសណ្ឋិតក្នុងរូបស្នងម្នាក់ ហើយប្រាប់អ្នកស្រុកថា គាត់មានភារកិច្ចតាម ថែរក្សា មនុស្សលោក មិនត្រឹមតែនៅតំបន់ភ្នំក្រវាញនេះទេ សូម្បីខេត្តផ្សេងៗមានដូចជា ខេត្តកំពង់ស្ពឺ ខេត្តកោះកុង កំពង់ចាម កំពង់សោមជាដើម ជាពិសេសកូនចៅដែលធ្វើដំណើរតាមសមុទ្រ ។
បើយោងតាមរយៈស្នាដៃនិពន្ធរបស់លោក សេក សុផាត និងលោកស្តើង ធូរ កាលពីរវាងឆ្នាំ១៨៦៦បានឱ្យដឹងថា អ្នកដូនម៉ៅនេះកាចណាស់ បើអ្នកណាធ្វើដំណើរកាត់តាមផ្លូវជ្រោះភ្នំពេជ្រនិល ហើយមិនបានបង្អង់ល្បឿនដើម្បីសុំសេចក្ដីសុខសប្បាយទេ ឬប្រព្រឹត្តចោរកម្មផ្សេងៗ អ្នកដូននឹងធ្វើជាហេតុផ្សេងៗមាន បង្កជាជំងឺដម្កាត់ ឬមើលផ្លូវដែលត្រូវធ្វើដំណើរមិនឃើញដែលអាចបណ្តាលឲ្យបើកខុសផ្លូវ មានគ្រោះថ្នាក់ដល់អាយុជីវិត ។ ហេតុនោះទើបអ្នកដំណើរដែលឆ្លងកាត់ទីនោះតែងតែចូលទៅបន់ស្រន់សុំសេចក្ដីសុខមិនដែលខកខានឡើយ ។
ជាពិសេសនៅរៀងរាល់ថ្ងៃបុណ្យចូលឆ្នាំចិន ចូលឆ្នាំខ្មែរ ប្រពៃណីជាតិ រដូវភ្ជុំបិណ្ឌ ថ្ងៃសៅរ៍ និងថ្ងៃអាទិត្យ មានភ្ញៀវជាតិ អន្តរជាតិ ចូល មកបន់ស្រន់ លោកយាយម៉ៅដ៏ច្រើនស្ទើរតែរកកន្លែងចតយានយន្តមិនបាន ។
លោកយាយម៉ៅគឺជាវីរនារីក្នុងទេវកថាពីបុរាណដ៏ពេញនិយមរបស់ប្រជាជនខ្មែរ ដែលគេមានជំនឿថាជាទេវតាស័ក្តិសិទ្ធិ តាមបែបព្រហ្មញ្ញសាសនាក្នុងប្រទេសកម្ពុជា ។ យាយម៉ៅត្រូវបានគេគោរពបូជា ធ្វើសក្ការៈនៅតាមឆ្នេរសមុទ្រ ឬច្រាំងសមុទ្រ ក៏ដូចជានៅចន្លោះផ្លូវពីរាជធានីភ្នំពេញទៅកំពង់ផែក្រុងព្រះសីហនុ កំពត និងក្រុងកែប ។
យាយម៉ៅត្រូវបានគេជឿថា គាត់គឺជាអ្នកការពារ ថែរក្សាអ្នកដំណើរ និងព្រានព្រៃឲ្យបានសេចក្តីសុខសប្បាយ ។ អ្នកដំណើរដែលធ្វើ ដំណើរឆ្លងកាត់ផ្លូវជាតិលេខ៤តែងតែឈប់នៅមុខអាស្រមលោកយាយម៉ៅនៅតាមបណ្តោយផ្លូវនោះថ្វាយសក្ការបូជា ដើម្បីសុំឲ្យការធ្វើដំណើរបានសុខសប្បាយតាមដងផ្លូវទាំងទៅនិងត្រឡប់មកវិញប្រកបដោយសុខសុវត្ថិភាព ៕ សាន សារិន
ចែករំលែកព័តមាននេះ