បើនិយាយអំពីចេតសិកទាំងបីប្រភេទនេះប្រែថាដឹងនូវអារម្មណ៍ដូចគ្នា ប៉ុន្តែមានមុខងារផ្សេងគ្នា ថាតើលក្ខណៈពិសេសនៃចេតសិកទាំងបីនេះមានន័យផ្សេងគ្នាយ៉ាងណានោះ សូមមើលសេចក្តីខាងក្រោមដូចតទៅ៖ ១. សញ្ញាចេតសិក គឺជាការដឹងឬចាំនូវអារម្មណ៍, ការចងចាំនូវអារម្មណ៍ដូចជា ពណ៌ផ្សេងៗមានខ្មៅ សជាដើម…
បើនិយាយអំពីចេតសិកទាំងបីប្រភេទនេះប្រែថាដឹងនូវអារម្មណ៍ដូចគ្នា ប៉ុន្តែមានមុខងារផ្សេងគ្នា ថាតើលក្ខណៈពិសេសនៃចេតសិកទាំងបីនេះមានន័យផ្សេងគ្នាយ៉ាងណានោះ សូមមើលសេចក្តីខាងក្រោមដូចតទៅ៖
១. សញ្ញាចេតសិក គឺជាការដឹងឬចាំនូវអារម្មណ៍, ការចងចាំនូវអារម្មណ៍ដូចជា ពណ៌ផ្សេងៗមានខ្មៅ សជាដើម ឬក៏ដឹងនូវវត្ថុនានាដូចជានេះតុ នេះផ្ទះ នេះវត្ថុនេះវែង នេះខ្លី ឬចាំអ្នកនេះ ចាំអ្ននោះ ទាំងនេះហើយគឺជាតួនៃសញ្ញាចេតសិ ។
២. វិញ្ញាណ គឺជាការដឹងនូវអារម្មណ៍ មានលក្ខណៈស្រដៀងគ្នានឹងសញ្ញាចេតសិកដែរ តែជាការដឹងទូទៅ គឺវិញ្ញាណហ្នឹងឯងវាមានការដឹងច្បាស់ជាងសញ្ញាចេតសិក, ដឹងបានយ៉ាងពិស្តារ, ដឹងបានច្រើនជាងសញ្ញាចេតសិក មានន័យថាវិញ្ញាណហ្នឹងឯងវាដឹងរហូតពណ៌ស ពណ៌ខ្មៅវាខុសគ្នាយ៉ាងម៉េច ឬក៏ពណ៌ខ្មៅបែបនេះសុទ្ធ ឬក៏ក្លែងក្លាយ, ពណ៌សហ្នឹងសុទ្ធ ឬក្លែងក្លាយជាដើម ។
៣. បញ្ញាចេតសិក ៖ ក៏ដឹងនូវអារម្មណ៍ដែរ តែដឹងបែបលក្ខណៈចាក់ធ្លុះសភាវៈ ដែលមានលក្ខណៈផ្សេងពីការដឹងនៃសញ្ញាចេតសិក និង វិញ្ញាណ គឺថាលក្ខណៈដឹងហ្នឹងគឺដឹងមែនទែន, ដឹងរហូតធ្លុះសភាវៈធម៌ ដឹងមហាក្រៃលែង បានសេចក្តីថា ដឹងហើយយល់នូវសភាវធម៌ទៅទៀត ដូចព្រះសារីបុត្រលោកត្រាស់ដឹងនូវសភាវធម៌ហើយ លោកអាចវែកញែកនូវសភាវធម៌នោះឱ្យបានច្បាស់លាស់ថែមទៀត ៕ សាន សារិន
ចែករំលែកព័តមាននេះ