នៅក្នុងទ្រឹស្តីព្រះធម៌ កាលណាចេះហើយក្ដី យល់ហើយក្ដី គឺចាំបាច់ត្រូវតែប្រតិបត្តិទៀតផងទើបឃើញសេចក្ដីពិត ហើយនឹងអាចយល់បានដល់ជម្រៅពិតនៃធម៌បានច្បាស់ ។ បុគ្គលចេះតែសូត្រធម៌ និងចេះតែអានសេចក្តីធម៌ច្បាស់លាស់ហើយនោះ តែបើមិនបានប្រតិបត្តិឱ្យបានត្រឹមត្រូវទេ ក៏មិនអាចនឹងបានដឹងនូវសេចក្តីពិតដែលមាននៅក្នុងជម្រៅនៃព្រះធម៌នោះបានច្បាស់លាស់ដែរ…
នៅក្នុងទ្រឹស្តីព្រះធម៌ កាលណាចេះហើយក្ដី យល់ហើយក្ដី គឺចាំបាច់ត្រូវតែប្រតិបត្តិទៀតផងទើបឃើញសេចក្ដីពិត ហើយនឹងអាចយល់បានដល់ជម្រៅពិតនៃធម៌បានច្បាស់ ។
បុគ្គលចេះតែសូត្រធម៌ និងចេះតែអានសេចក្តីធម៌ច្បាស់លាស់ហើយនោះ តែបើមិនបានប្រតិបត្តិឱ្យបានត្រឹមត្រូវទេ ក៏មិនអាចនឹងបានដឹងនូវសេចក្តីពិតដែលមាននៅក្នុងជម្រៅនៃព្រះធម៌នោះបានច្បាស់លាស់ដែរ ។
បើកាលណាមិនបានធ្វើសីលសមាធិបញ្ញាទេ បុគ្គលនោះក៏មិនចាត់ទុកបានថាជាព្រះញាតិបានឡើយ ហើយបើបុគ្គលនោះមានចេតនាទៅបង្ហាត់បង្រៀនគេ គឺជាគំនិតក្នុងបំណងអំពើល្អដែរ ប៉ុន្តែមិនខុសពីបុគ្គលដែលពិការភ្នែកមើលមិនឃើញ ហើយបានដឹកដៃ ចង្អុលប្រាប់ ដល់ជនម្នាក់ទៀតដែលពិការភ្នែកមើលមិនឃើញដូចគ្នាឲ្យដើរតាមខ្លួនដូច្នោះដែរ ។
ហេតុនេះបើបុគ្គលមានចេតនាចង់អប់រំ ប្រៀនប្រដៅអ្នកដទៃឱ្យបានត្រឹមត្រូវតាមហេតុផលពិតនោះ គួរណាស់តែសិក្សាអប់រំខ្លួនឯងឱ្យបានច្បាស់លាស់ជាមុនសិន ព្រមដោយធ្វើសីលសមាធិបញ្ញាឱ្យបានត្រឹមត្រូវតាមគន្លងពុទ្ធោវាទផងដែរ ៕ សាន សារិន
ចែករំលែកព័តមាននេះ