រាជធានីភ្នំពេញ ៖ ដោយសារនៅស្រុកកំណើតគ្មានដីស្រែចម្ការធ្វើនឹងគេ ជីវភាពរបស់គាត់មានការលំបាកខ្លាំង ទើបនៅឆ្នាំ ២០២១ អ្នកស្រី យិន ផល្លី ដែលមានស្វាមី និងកូនទៅហើយនោះ បានសុំប្តីដើម្បីមករកការងារធ្វើនឹងគេនៅភ្នំពេញ ។ ការចាកចេញពីផ្ទះមកភ្នំពេញ អ្នកស្រីបានតាំងចិត្តថា ធ្វើអ្វីក៍ធ្វើឲ្យតែបានប្រាក់ផ្ញើរទៅកូន និងស្វាមី លើកលែងតែម្យ៉ាង គឺរបរលក់ខ្លួនមិនធ្វើឡើយ ។
មានអាយុជាង ៤០ ឆ្នាំ បច្ចុប្បន្នអ្នកស្រី យិន ផល្លី ជាអ្នកលក់នំបញ្ចុកតាមចិញ្ជើមផ្លូវម្នាក់ នៅម្តុំសង្កាត់ផ្សារថ្មី ១ ដែលទទួលបានអតិថជនយ៉ាងច្រើនក្នុងមួយថ្ងៃៗ ។ ឆ្លៀតពេលទំនេរពីការលក់ដូរ អ្នកស្រីឲ្យដឹងថា ទំរាំបានអង្គុយលក់នំបញ្ចុកនៅមួយកន្លែងដូច្នេះ អ្នកស្រីបានឆ្លងកាត់ការងារជាច្រើន នៅពេលធ្វើចំណាកស្រុកចូលទីក្រុងពីឆ្នាំ ២០១២ មកនោះ ។ អ្នកស្រីបានដំណាលឲ្យដឹងថា ពីឆ្នាំ ២០១២ មក គាត់ធ្លាប់ធ្វើការងារជាអ្នកលាងចាននៅហាងគុយទាវ បន្ទាប់មករែកនំបញ្ចុកលក់តាមផ្លូវគ្រប់ច្រកល្ហកកណ្តាលក្រុងភ្នំពេញ ។
អ្នកស្រីមានស្រុកកំណើត នៅស្រុកឈូក ខេត្តកំពត អ្នកស្រីបានឲ្យដឹងថា នៅពេលទៅដល់ក្រុងភ្នំពេញដំបូងៗ ខ្ញុំ និងអ្នកភូមិមួយចំនួនទៀត បាននាំគ្នាដើរស្វែងរកការងារធ្វើដោយមិនប្រកាន់ការងារអ្វីឡើយឲ្យតែបានលុយចិញ្ចឹមប្តី និងកូននៅឯស្រុក លើកលែងតែការងារលក់ខ្លួនគាត់មិនប្រព្រឹត្តិនោះទេ ។ ថ្ងៃមួយខ្ញុំបានដើរមកម្តុំផ្សារអូរឫស្សីឃើញហាងគុយទាវមួយកន្លែង ក៍ចូលសូមថៅកែធ្វើការ ។ ជាចៃដន្យហាងនោះកំពុងត្រូវការអ្នកលាងចាន ជាឱកាសដែលខ្ញុំបានការងារធ្វើចាប់ពីពេលនោះមក ។
អ្នកស្រី ផល្លី ថាគាត់បានធ្វើជាអ្នកលាងចានបានជាង ៣ ឆ្នាំ ។ ការងារលាងចានគុយទាវ គឺមិនបានសល់លុយកាក់ធំដុំដើម្បីផ្ញើឲ្យប្តី និងកូននោះទេ ។ មានខែខ្លះអ្នកស្រីមិនហ៊ានទុកលុយចាយខ្លួនឯងឡើយ ដើម្បីបានប្រាក់ផ្ញើទៅប្តី និងកូន ។ អ្នកស្រីបានរំលឹកថា មានថ្ងៃមួយក្រោយពីទំនេរការងារលាងចាន ស្រាប់ប្រទះឃើញ ស្រី្តម្នាក់ដែលនៅស្រុកក្បែរគ្នាកំពុងរែកនំបញ្ចុកលក់ ឃើញដូច្នេះអ្នកស្រី បានរត់កាត់ថ្នល់ដើម្បីជួបអ៊ំស្រីអ្នកជិតខាងនោះ សួរសុខទុក្ខគ្នាហើយក៍ជាឱកាសដែលគាត់បានផ្តើមមុខរបរថ្មីគឺរ៉ែកនំបញ្ចុកលក់ តាមការណែនាំពី អ្នកភូមិរូបនោះ ។
អ្នកស្រីបានផ្តើមរបរលក់នំបញ្ចុកជាមួយលុយ ១០ ម៉ឺនរៀលដែលថៅកែហាងគុយទាវផ្តល់ឲ្យអ្នកស្រីពេលឈប់ពីការងារចុងក្រោយ ។ បើសិនជាមិនបានជួបអ៊ំស្រីខាងលើនោះទេ ខ្ញុំប្រាកដជានៅតែលាងចានមកដល់នេះទៅហើយ ។ ក្រោយពីដើររែកលក់ចល័តទៀតបានច្រើនឆ្នាំមក ខ្ញុំបានមកសុំចិញ្ចើមថ្នល់ផ្លូវលេខ ១៣៦ កែងផ្លូវ ៦៣ ខាងត្បូងផ្សារធំថ្មីនេះ ដើម្បីលក់ជាប្រចាំនៅពេលព្រឹកនៅរយៈពេលចុងក្រោយនេះ ។ ការលក់នៅមួយកន្លែងនេះ វាធូរកម្លាំងជាងរ៉ែកដើរលក់ ។ អ្នកស្រី ផល្លី រៀបរាប់ ។
ចាប់ម៉ោង ៦ ព្រឹកភ្ញៀវនិយមទទួលទាននំបញ្ចុក អ្នកស្រីតែងតែមកអង្គុយហូបនំបញ្ចុករបស់គាត់ជាហូរហែ មានអ្នកខ្លះទៀតទិញខ្ចប់យកទៅផ្ទះទៀតផង ។ នំបញ្ចុករបស់គាត់លក់មិនកំណាច់បន្លែនោះទេ ។ បន្លែមានគ្រប់មុខមិនខ្វះឡើយ ភ្ញៀវចង់ដាក់ ចង់ថែមបន្លែបែបណាដាក់តាមចិត្តចង់ ។ ប្រការនេះជាការទាក់ទាញអ្នកទទួលទានផងដែរ ពីព្រោះសម័យនេះ គេនិយមទទួលទានបន្លែ ។ រីឯគ្រឿងផ្សំសម្លរវិញ ត្រូវបានអ្នកទទួលទានសរសើរថា មិនចាញ់នំបញ្ចុកដែលគេលក់ក្នុងហាងនោះឡើយ ។
អ្នកស្រី យិន ផល្លី បានឲ្យដឹងបន្តថា កាលពីសម័យកូវីដ ១៩ ឆ្លងខ្លាំង គាត់លក់រកថ្លៃដើមមិនឃើញនោះទេ មានន័យថា ខាតស្ទើររាល់ថ្ងៃ តែមួយរយៈចុងក្រោយនេះគាត់លក់មួយព្រឹកអស់នំបញ្ចុកជិត ២០ គីឡូក្រាមដែរ កាត់កងថ្លៃនំ ថ្លៃបន្លែអាចរកចំណេញបានពី ៥ ម៉ឺនទៅ ៧ ម៉ឺនរៀលដែរ ។
អ្នកខេត្តកំពតរូបនេះ និយាយថា រាល់ខែគាត់កំពុងសន្សំសំចៃលុយកាក់ ក្រៅពីការចំណាយផ្គត់ផ្គង់ប្តី និងកូនហើយ ទុកសម្រាប់សង់ផ្ទះជាជម្រកឲ្យបានសមរម្យ ។ កំពុងសន្សំលុយនេះ អ្នកស្រីអះអាងថា នឹងខិតខំធ្វើឲ្យនំបញ្ចុករបស់គាត់កាន់តែឆ្ងាញ់ ទទួលបានការគាំទ្រច្រើន ទើបឆាប់សម្រេចបានគោលបំណង ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ