អ្នកវិទ្យាសាស្ត្របានព្រមានថា ការលើសខ្លាញ់កូឡេស្តេរ៉ូល ទោះក្នុងកម្រិតតិចតួចក្តី ពិតជាអាចបង្កើននូវហានិភ័យកើតជំងឺបេះដូងពេលក្រោយក្នុងឆាកជីវិត ។ ការបំផ្លាញរយៈពេលវែងរបស់កូឡេស្តេរ៉ូលទៅលើ
អ្នកវិទ្យាសាស្ត្របានព្រមានថា ការលើសខ្លាញ់កូឡេស្តេរ៉ូល ទោះក្នុងកម្រិតតិចតួចក្តី ពិតជាអាចបង្កើននូវហានិភ័យកើតជំងឺបេះដូងពេលក្រោយក្នុងឆាកជីវិត ។ ការបំផ្លាញរយៈពេលវែងរបស់កូឡេស្តេរ៉ូលទៅលើបណ្តាសរសៃឈាមអាក់ទែរ ចាប់ផ្តើមនៅពេលបុគ្គលស្ថិតក្នុងវ័យពី៣០ឆ្នាំនិង៤០ឆ្នាំឡើងទៅ ។
យោងតាមការសិក្សាថ្មីមួយរបស់អាមេរិកគឺថា កំណើនខ្លាញ់កូឡេស្តេរ៉ូលរៀងរាល់១០ឆ្នាំម្តងលើបុគ្គលមានវ័យចន្លោះពី៣៥ឆ្នាំទៅ៥៥ឆ្នាំ អាចជំរុញហានិភ័យកើតជំងឺបេះដូងដល់៤០ភាគរយ ។
ការពិសោធលើបុគ្គលសុខភាពល្អវ័យ៥៥ឆ្នាំ១៤៧៨នាក់ដោយប្រើរយៈពេល២០ឆ្នាំបានរកឃើញថា អ្នកដែលមានកម្រិតខ្លាញ់កូឡេស្តេរ៉ូលខ្ពស់ក្នុងអំឡុងពេលពី១១ទៅ២០ឆ្នាំ ១៦,៥ភាគរយប្រឈមនឹងហានិភ័យពីជំងឺបេះដូង ខណៈពី១ឆ្នាំទៅ១០ឆ្នាំ អត្រាប្រឈមមាន៨,១ភាគរយ ។ ចំណែក អ្នកដែលមានកម្រិតខ្លាញ់នេះធម្មតាប្រឈមហានិភ័យជំងឺបេះដូង ៤,៤ភាគរយ ។
លទ្ធផលនេះមានន័យថា វត្តមានខ្លាញ់កូឡេស្តេរ៉ូលកម្រិតខ្ពស់ក្នុងអំឡុងមួយទសវត្ស អាចបង្កើនហានិភ័យកើតជំងឺបេះដូងដល់៣៩ភាគរយ ។
លោកស្រីវេជ្ជបណ្ឌិត Ann Marie Navar-Boggan សមាជិកក្រុមស្រាវជ្រាវមកពីវិទ្យាស្ថាន Duke Clinical Research ថ្លែងថា៖ «ការរកឃើញរបស់យើងបានបង្ហាញថា មនុស្សធំដែលលើសខ្លាញ់កូឡេស្តេរ៉ូលរយៈពេលយូរ ហើយសូម្បីតែការលើសនោះក្នុងកម្រិតតិចតួចក្តី គឺនៅតែជួបហានិភ័យពីជំងឺបេះដូងទៅថ្ងៃខាងមុខ ។ អ្វីដែលកំពុងកើតមានក្នុងសរសៃឈាម (ជាពិសេសកម្រិតកូឡេស្តេរ៉ូល)អំឡុងលោកអ្នកស្ថិតក្នុងវ័យខ្ទង់៣០ឆ្នាំនិង៤០ឆ្នាំ គឺអាចធ្វើឱ្យប៉ះពាល់ដល់សុខភាពបេះដូងនៅពេលលោកអ្នកឈានដល់វ័យខ្ទង់៥០, ៦០ និង៧០ឆ្នាំ» ។
អ្វីដែលធ្វើឱ្យអ្នកស្រាវជ្រាវភ្ញាក់ផ្អើលខ្លាំងគឺថា ផលប៉ះពាល់ត្រូវគេមើលឃើញក្នុងចំណោមមនុស្សធំដែលមានសុខភាពល្អ ។
លោកស្រី Navar-Boggan បានបន្ថែមថា៖ «ការលើសខ្លាញ់កូឡេស្តេរ៉ូលយូរឆ្នាំគឺនៅតែអាចបង្កបញ្ហាដល់សុខភាពរយៈពេលវែង បើទោះណា លោកអ្នកមិនជក់បារី មិនលើសឈាម មិនធាត់ និងគ្មានជំងឺទឹកនោមផ្អែម»៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ