ត្រឹមតែ១ខណះនៃសេចក្តីល្អ ឬក៏១ខណៈនៃកុសលចិត្តយើងកើតបាន១ជាតិក្នុងឋានទេវលោកដែរ, ហើយត្រឹមតែ១ខណៈនៃសេចក្តីអាក្រក់ ឬក៏១ខណៈនៃអកុសលចិត្ត ក៏យើងកើតបាន១ជាតិក្នុងអបាយភូមិដែរ ។ សមដូចពុទ្ធគាថាត្រាស់ថា ទុល្លភញ្ច មនុស្សត្តំ ពុទ្ធប្បាទោច…
ត្រឹមតែ១ខណះនៃសេចក្តីល្អ ឬក៏១ខណៈនៃកុសលចិត្តយើងកើតបាន១ជាតិក្នុងឋានទេវលោកដែរ, ហើយត្រឹមតែ១ខណៈនៃសេចក្តីអាក្រក់ ឬក៏១ខណៈនៃអកុសលចិត្ត ក៏យើងកើតបាន១ជាតិក្នុងអបាយភូមិដែរ ។
សមដូចពុទ្ធគាថាត្រាស់ថា ទុល្លភញ្ច មនុស្សត្តំ ពុទ្ធប្បាទោច ទុល្លភោ, ទុល្លភា ខណសម្បត្តិ, សទ្ធមោ បរមទុល្លភោ ។ ប្រែថា ភាវះកើតជាមនុស្សហ្នឹង គឺសត្វទាំងឡាយបានដោយកម្រ, កិរិយាត្រាស់ជាព្រះពុទ្ធ គឺសត្វទាំងឡាយបានដោយកម្រ ។
កិរិយាដល់ព្រមដោយខណៈ គឺបានកើតបានជួបនឹងព្រះពុទ្ធ ឬបានកើតទាន់ព្រះពុទ្ធសាសនា គឺសត្វទាំងឡាយបានដោយកម្រ ។ ធម៌របស់សប្បុរស គឺសត្វទាំងឡាយបានស្តាប់ បានរៀនដោយកម្រក្រៃលែងបំផុត ។
ដូចនេះបានកើតមកក្នុងអត្តភាពជាមនុស្ស ហើយទាន់ព្រះពុទ្ធសាសនា បានស្តាប់ធម៌ព្រះពុទ្ធនេះគឺជាអ្នកមានសំណាងក្រៃលែងបំផុតគួរខំធ្វើបុណ្យ បំពេញទានជារឿយៗដើម្បីបានជាឧបនិស្ស័យនៃព្រះនិព្វាន ៕ សាន សារិន
ចែករំលែកព័តមាននេះ