ការចិញ្ចឹមជីវិតរបស់អ្នកបួសដោយបច្ច័យ៤ ចាំបាច់ត្រូវអាស្រ័យនឹងអ្នកស្រុកទំនុកបម្រុងទើបញុំាងសរីរយន្តឱ្យប្រព្រឹត្តទៅបាន តែជាអកុសលវត្តទាំងអស់នៅក្នុងរាជធានីត្រូវបិទទ្វារមិនឱ្យមានការនិមន្តចេញចូលដោយសិរី ព្រះសង្ឃមិនអាចនិមន្តបិណ្ឌបាតបានព្រោះខ្លាចចម្លងកូវីដ១៩ ចំណែកឯអ្នកស្រុកក៏ត្រូវរងសម្ពាធប៉ះពាល់ធ្ងន់ខាងសេដ្ឋកិច្ចគ្រួសារ មិនអាចផ្គត់ផ្គង់ចង្ហាន់ព្រះសង្ឃជានិច្ចកាលបាន បើសង្គមសាសនានៅតែបន្តអូសបន្លាយក្នុងសភាពបែបនេះ តើព្រះសង្ឃអាចទ្រទ្រង់ឧត្តមភេទដល់ពេលណា ?
អ្នកបួសរស់អាស្រ័យនឹងការនិមន្តបិណ្ឌបាតដូចដែលព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធត្រាស់សម្តែងថា ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយ ចូរអ្នករាល់គ្នាចិញ្ចឹមជីវិតដោយអាជីវបរិសុទ្ធិ គឺការចិញ្ចឹមជីវិតដោយសេចក្តីបរិសុទ្ធចុះ ចូរអ្នករាល់គ្នាចិញ្ចឹមជីវិតដោយប្រើកម្លាំងស្មងត្រាច់ទៅដើម្បីបិណ្ឌបាតអាហារអំពីអ្នកស្រុក ។ បុគ្គលណាគេដាក់បាត្រក៏អនុមោទនា តែបើគេមិនមានសទ្ធាក៏គប្បីចៀសចេញទៅ តែអ្នករាល់គ្នាត្រូវតាំងចិត្តដោយសេចក្តីស្ងប់ចុះ ។
ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយ នៅពេលដែលអ្នកទាំងឡាយត្រាច់ទៅដើម្បីអាហារ ចូរអ្នករាល់គ្នាពិចារណាថា អាកប្បកិរិយាដើរឯណារបស់ពួកគ្រហស្ថ គឺការឈានជើងដោយមិនកំណត់ ការអើត.កសម្លឹងរំពៃទៅកាន់ទីដទៃ អាត្មាអញគប្បីធ្វើអាកប្បកិរិយាឲ្យប្លែកផ្សេងអំពីអាកប្បកិរិយារបស់គ្រហស្ថនោះ យើងគប្បីមានឥន្ទ្រិយស្ងប់រម្ងាប់ មានចិត្តស្ងប់ស្ងាត់ សម្លឹងមើលតែមួយជួរនឹម ឈានជើងសន្សឹមៗ មិនឈានជើងវែងពេក គប្បីដើរទៅដូចនាំរទេះផ្ទុកទឹកទៅក្នុងទីមិនរាបស្មើ ។ ព្រោះថា បព្វជិតកាលពិចារណាយ៉ាងនេះហើយ រមែងមានអាកប្បកិរិយាប្រព្រឹត្តទៅយ៉ាងសមរម្យ សង្រួមល្អ មានឥន្ទ្រិយគួរជាទីជ្រះថ្លា ។ សេចក្តីសង្រួមក្នុងទ្វារទាំង៣គឺ ការសង្រួមកាយ វាចា ចិត្ត បព្វជិតគប្បីបដិបត្តិឱ្យបានជារឿយៗ ពិសេសនៅពេលដែលអ្នករាល់គ្នាត្រាច់ទៅដើម្បីភិក្ខា ។
តែគួរអនិច្ចា អ្វីៗត្រូវប្រែប្រួល ផ្លាស់ប្តូរអស់ហើយនៅសម័យកាលនេះ វត្តអារាមទាំងអស់នៅទូទាំងប្រទេស ពិសេសនៅរាជធានីភ្នំពេញត្រូវបិទទ្វារចាប់តាំងពីរដូវបុណ្យកាន់បិណ្ឌទី៤មករហូតដល់ពេលនេះចប់ពិធីបុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌទៅហើយ វត្តអារាមភាគច្រើននៅតែបន្តបិទទ្វារនៅឡើយដោយមានការរឹតត្បិតមិនឱ្យព្រះសង្ឃនិមន្តចេញពីបរិវេណវត្តបានទេ ចំណែកទាយកទាយិកាអាចយកចង្ហាន់ ឬទេយ្យទានមកប្រគេនលោកនៅត្រឹមខ្លោងទ្វារវត្ត មិនអនុញ្ញាតឱ្យចូលទៅប្រគេនដល់ខាងក្នុងទីអារាមបានឡើយ ប្រសិនបើវត្តនោះធ្លាប់មានប្រវត្តិអ្នកឆ្លងជំងឺកូវីដ១៩ ។ ប៉ុន្តែជាមួយគ្នានេះក៏មានវត្តអារាមខ្លះបើកឱ្យអ្នកស្រុកចូលទៅធ្វើបុណ្យបំពេញទានដែរដោយតម្រូវឱ្យម្ចាស់ទានទាំងនោះអនុវត្តតាមវិធានការរបស់ក្រសួងសុខាភិបាល«៣កុំ ៣ការពារ»ដាច់ខាត និងតម្រូវឱ្យពាក់ម៉ាស លាងដៃនឹងអាល់កុល ឬជែលឱ្យបានញឹកញាប់ ។
ទោះជាយ៉ាងណាជីវភាពរបស់ព្រះសង្ឃមិនអាចប្រព្រឹត្តទៅដោយរលូនបានទេ ពិសេសព្រះសង្ឃដែលគង់នៅក្នុងរាជធានីភ្នំពេញ ដែលវត្តភាគច្រើនព្រះសង្ឃត្រូវដោះស្រាយដោយព្រះអង្គឯងមានការលំបាកខ្លាំងក្នុងការទ្រទ្រង់ជីវភាពរាល់ថ្ងៃនេះ ខ្វះមុខខ្វះក្រោយ ឆាន់មិនគ្រប់គ្រាន់ ដែលតាមធម្មតាព្រះសង្ឃតូចតាចមិនមានតួនាទី មុខតំណែង លោកតែងមិនមន្តបិណ្ឌបាតចង្ហាន់រាល់ថ្ងៃដើម្បីឆាន់ បើទោះជាមិនសូវបរិបូណ៌ ក៏គង់ញុំាងជីវភាពរបស់ខ្លួនឱ្យប្រព្រឹត្តទៅបានដែរ ។
តែឥឡូវវត្តអារាមទាំងឡាយត្រូវបិទទ្វារ ព្រះសង្ឃមិនអាចនិមន្តចេញបិណ្ឌចង្ហាន់បាន វាជាឧបសគ្គធំធេងណាស់សម្រាប់ព្រះសង្ឃតូចតាចដែលអាស្រ័យនឹងការបិណ្ឌបាត តែសម្រាប់ព្រះសង្ឃធំៗ ដែលជាមន្ត្រីសង្ឃ ជារាជាគណៈ មិនខ្វះខាតចង្ហាន់ទេ និងអាចញុំាងជីវភាពរបស់ព្រះអង្គឱ្យប្រព្រឹត្តទៅជាធម្មតា ។
ថ្វីបើយ៉ាងនេះក្តី បើតាមអ្នកទស្សនវិជ្ជាព្រះពុទ្ធសាសនាបានមើលឃើញថា បើបញ្ហាកូវីដនៅតែអូសបន្លាយយូរ វត្តអារាមទាំងឡាយនៅតែបន្តបិទទ្វារទៀតនោះ អ្នកបួសក្នុងព្រះពុទ្ធសាសនានឹងរងការប៉ះពាល់ជួបផលលំបាកនឹងជីវភាពរស់នៅកាន់តែអាក្រក់ទៅៗ ហើយបើតែយ៉ាងហ្នឹង តើអ្នកបួសរស់នៅដល់ពេលណា ? សាន សារិន
ចែករំលែកព័តមាននេះ