តាមតែធ្លាប់ចំណាំចាំរៀងមក ទំនៀមទម្លាប់ប្រពៃណីព្រះពុទ្ធសាសនានៅកម្ពុជា នៅពេលដល់ថ្ងៃ១៥រោចខែភទ្របទជាថ្ងៃភ្ជុំធំ ឬជាថ្ងៃបុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌ មានន័យថា តាំងពីថ្ងៃ១រោចវេនបិណ្ឌទី១រហូតដល់១៤រោចជាវេនបិណ្ឌ១៤ ត្រូវមកប្រជុំគ្នាក្នុងថ្ងៃ១៥រោចជាថ្ងៃភ្ជុំធំទាំងអស់គ្នា ដូច្នេះវត្តអារាមនៅទូទាំងប្រទេសកម្ពុជាតែងមានសភាពមមាញឹកទទួលពុទ្ធបរិស័ទដែលនាំទេយ្យទាន និងទេយ្យវត្ថុនានាទៅប្រគេនព្រះសង្ឃនៅមួយថ្ងៃចុងក្រោយនេះទាំងចង្ហាន់ និងទេយ្យសម្រាប់ប្រើប្រាស់យ៉ាសម្បូរហូរហៀរលើសពីតម្រូវការ ។ ប៉ុន្តែអ្វីៗត្រូវប្រែប្រួលទាំងស្រុង នៅថ្ងៃភ្ជុំធំឆ្នាំ២០២១នេះវត្តអារាមទាំងឡាយមិនមានមនុស្សអ៊ូអរដូចបណ្តាឆ្នាំមុនៗឡើយដោយសារ ទី១ គឺបញ្ហាសេដ្ឋកិច្ចគ្រួសារ និងទី២ បញ្ហាជំងឺកូវីដ១៩ ខ្លាចទៅយកបុណ្យ នាំទាំងកូវីដមកផ្ទះផង ។ ដោយសារកត្តាទាំងនេះហើយទើបនៅថ្ងៃចុងក្រោយនៃពិធីភ្ជុំបិណ្ឌ វត្តអារាមទាំងឡាយស្ថិតក្នុងសភាពស្ងប់ស្ងាត់ ព្រះសង្ឃមិនសូវសម្បូរចង្ហាន់ ។
ជាក់សម្តែងនៅវត្តមួយក្នុងទឹកដីខេត្តកំពង់ចាម នៅក្នុងថ្ងៃភ្ជុំបិណ្ឌដែលជាថ្ងៃចុងក្រោយ មានសភាពស្ងប់ស្ងាត់ និងមិនសូវមានការជួបជុំ ប្រមូលផ្តុំមនុស្សដូចឆ្នាំមុនៗនោះទេ ក្នុងទីអារាមទាំងមូលក៏មិនមានអ្នកទៅធ្វើបុណ្យច្រើនដែរ ដោយសារពលរដ្ឋខ្លាចឆ្លងជំងឺកូវីដ និងម្យ៉ាងទៀតមិនសូវមានលុយចំណាយផង ព្រោះក្នុងបរិបទកូវីដ១៩ ប្រជាពលរដ្ឋរកលុយមិនសូវបាន គ្រួសារខ្លះត្រូវប្រឈមនឹងបញ្ហាសេដ្ឋកិច្ចយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរ ។
ក្នុងសម្លៀកបំពាក់ខោខ្មៅ អាវស ទឹកមុខស្មើ លោកអាចារ្យ សែម ចម្រើន រស់នៅក្នុងខេត្តកំពង់ចាមបានឲ្យដឹងថា នៅវត្តឧត្តមរង្សីឆ្នាំនេះដោយសារការរាតត្បាតខ្លាំងនៃជំងឺកូវីដ១៩ ពលរដ្ឋជាទូទៅមានការឆ្លាស់គ្នាទៅវត្ត ក្នុងមួយគ្រួសារៗមិនបានទៅវត្តព្រមគ្នាក្នុងពេលតែមួយនោះទេ ។ អ្នកខ្លះទៅបិណ្ឌ៣ អ្នកខ្លះទៅបិណ្ឌ៩ អ្នកខ្លះទៀតបានទៅវត្តនៅថ្ងៃភ្ជុំធំនេះ ចំណែកអ្នកបានទៅពីមុនៗ មិនបានទៅវត្តក្នុងថ្ងៃភ្ជុំធំនេះឡើយ ។ ហេតុដូច្នេះហើយទើបនៅថ្ងៃបុណ្យភ្ជុំធំមិនមានមនុស្សច្រើន មានសភាពស្ងប់ស្ងាត់ខ្លាំង ដោយសារតែពលរដ្ឋខ្លាចឆ្លងជំងឺកូវីដ ១៩ ។ លោកអាចារ្យប្រាប់ថា ចំណែកនៅតាមភូមិនីមួយៗក៏មិនសូវមានការជួបជុំផឹក ស៊ី ច្រៀង រាំសប្បាយដែរ ចំណែកនៅតាមទីវត្តអារាមនានាក៏មិនសូវជាខុសគ្នាប៉ុន្មានដែរ ពោលគឺមានចំនួនមនុស្សតិចណាស់ បើធៀបទៅនឹងឆ្នាំមុនៗពេលដែលមិនទាន់មានកូវីដនោះគឺខុសគ្នាដូចមេឃនិងដី ។
លោកអាចារ្យបន្តថា អ្នកទៅវត្តភាគច្រើនដោយគ្រាន់តែវេរចង្ហាន់ប្រគេនព្រះសង្ឃ រួចហើយក៏ត្រឡប់ទៅវិញភ្លាមៗមិនទាំងបាននៅអង្គុយស្តាប់ព្រះធម៌ផង ។ មានការកត់សម្គាល់ថានៅតាមវត្តអារាមគេបានរៀបចំឲ្យពុទ្ធបរិស័ទចូលទៅប្រគេនចង្ហាត់ ឬទេយ្យទានានាដល់ព្រះសង្ឃម្តងមួយគ្រួសារៗ ព្រះសង្ឃជាច្រើនអង្គបានគង់រង់ចាំទទួលចង្ហាន់ ដោយរក្សាគម្លាត មិនបានចូលទៅប្រគេនរួមដូចឆ្នាំមុននោះឡើយ ហើយខ្លះមានឧបករណ៍សម្រាប់បាញ់អាល់កុលទាំងលើមនុស្ស និងទេយ្យទាននានាមុនចូលទៅប្រគេនព្រះសង្ឃផងដែរ ។
អ្នកស្រី ប៉ែន យ៉េត ក្នុងសម្លៀកបំពាក់សំពត់បត់ អាវប៉ាក់សយ៉ាងសមរម្យបាននិយាយទាំងទឹកមុខញញឹមញញែមថា តាំងពីបុណ្យកាន់បិណ្ឌ រហូតមកដល់ថ្ងៃភ្ជុំធំចុងក្រោយនេះ គាត់ទើបតែមកវត្តបានតែម្តងប៉ុណ្ណោះ ។ គាត់គិតថា ឆ្នាំនេះនឹងមិនទៅវត្តណាទេដោយសារតែខ្លាចជំងឺកូវីដព្រោះនៅតែឆ្លងមិនស្រកចុះសោះ តែដោយសារគិតថាបុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌមួយឆ្នាំមានតែម្ដង អញ្ចឹងហើយក៏ឆ្លាតមកបុណ្យក្នុងថ្ងៃបង្ហើយនេះតែម្តងទៅ កុំឱ្យដូនតាដាក់បណ្តាសា ។
ឧបាសកឈ្មោះ ពេញ នី ដែលអង្គុយឃ្លាតឆ្ងាយពីគេបន្តិចបាននិយាយថា ដោយសារតែជំងឺកូវីដ១៩កំពុងឆ្លងខ្លាំង ឆ្នាំនេះមិនសូវឃើញមានសាច់ញាតិ កូនក្មួយរបស់គាត់មកវត្តដូចឆ្នាំមុនៗទេ ។ គាត់ថា កាលពីមិនទាន់មានកូវីដ ពេលភ្ជុំបិណ្ឌម្តងៗតែងតែមានកូនចៅញាតិមិត្តជិតឆ្ងាយនាំយកចង្ហាន់និងទេយ្យទានផ្សេងៗមកវត្តទៅតាមប្រពៃណីទំនៀមទម្លាប់តាំងតែពីដើមមក ប៉ុន្តែភ្ជុំបិណ្ឌឆ្នាំនេះគឺមិនសូវមានអ្នកទៅវត្តទេ ទីអារាមទាំងមូលមានសភាពស្ងាត់ជ្រងំ ព្រះសង្ឃមិនមានចង្ហាន់បរិបូណ៌ ។
មានការកត់សម្គាល់បច្ចុប្បន្នជំងឺកូវីដ ១៩បាននិងកំពុងឆ្លងមិនស្រកស្រុតសោះ ហើយជំងឺដ៏កាចសាហាវបានផ្លាស់ប្តូរទម្លាប់នៃរស់នៅរបស់មនុស្សជាតិតាមទម្លាប់ចាស់មកតាមបរិបទថ្មី ដើម្បីការពារកុំឲ្យឆ្លងជំងឺនេះ ។ ទម្លាប់ថ្មីនៃការរស់នៅមានដូចជា ការរក្សាគម្លាតពីគ្នាឲ្យបានយ៉ាងតិចមួយម៉ែត្រកន្លះ ពាក់ម៉ាស ឧស្សាហ៍លាងសម្អាតដៃនឹងទឹកអាល់កុលជាដើម ។ ការរស់នៅតាមបរិបទថ្មីរបស់ប្រជាពលរដ្ឋកំពុងអនុវត្តចាប់ពីពេលនេះតរៀងទៅ ៕ សាន សារិន
ចែករំលែកព័តមាននេះ