ភិក្ខុបាបគឺជាភិក្ខុអ្នកប្រព្រឹត្តអាក្រក់ គឺភិក្ខុហ៊ានធ្វើ ហ៊ានប្រព្រឹត្តរឿងអាក្រក់ៗទាំងឡាយដោយឥតញញើតនឹងធម៌វិន័យរបស់អ្នកបួសអ្វីបន្តិចឡើយ គឺធ្វើយ៉ាងណាឱ្យតែបានលាភសក្ការៈ ។ នៅក្នុងអត្ថបទរបស់អ្នកទស្សនវិជ្ជាពុទ្ធសាសនាមួយរូបបានសរសេរវាយប្រហារអ្នកបួសពួកខ្លះដែលតែងតែប្រព្រឹត្តរំលោភបំពានធម៌វិន័យយ៉ាងដូច្នេះថា: ១-អ្នកបួសទាំងនោះតែង ប្រព្រឹត្តបំពាននូវសិក្ខាបទបារាជិក៤មាន ១-សេពមេថុនធម្ម ២-លួចទ្រព្យអ្នកដទៃ…
ភិក្ខុបាបគឺជាភិក្ខុអ្នកប្រព្រឹត្តអាក្រក់ គឺភិក្ខុហ៊ានធ្វើ ហ៊ានប្រព្រឹត្តរឿងអាក្រក់ៗទាំងឡាយដោយឥតញញើតនឹងធម៌វិន័យរបស់អ្នកបួសអ្វីបន្តិចឡើយ គឺធ្វើយ៉ាងណាឱ្យតែបានលាភសក្ការៈ ។
នៅក្នុងអត្ថបទរបស់អ្នកទស្សនវិជ្ជាពុទ្ធសាសនាមួយរូបបានសរសេរវាយប្រហារអ្នកបួសពួកខ្លះដែលតែងតែប្រព្រឹត្តរំលោភបំពានធម៌វិន័យយ៉ាងដូច្នេះថា:
១-អ្នកបួសទាំងនោះតែង ប្រព្រឹត្តបំពាននូវសិក្ខាបទបារាជិក៤មាន ១-សេពមេថុនធម្ម ២-លួចទ្រព្យអ្នកដទៃ ៣-សម្លាប់មនុស្ស និង៤-ពោលអួតគុណវិសេសដែលមិនមានក្នុងខ្លួន ។
២- ពោលពាក្យភូតភរ បំភ្លៃការណ៍ពិត មួលបង្កាច់ ចាក់សម្លាប់ សម្អុយកិត្តិយស-កេរ្ដិ៍ឈ្មោះអ្នកដទៃ បំផ្លើស ញុះញង់ បំភ្លៃធម៌ព្រះពុទ្ធ ។
៣- ដឹកនាំមនុស្សឱ្យដើរផ្លូវខុស ទាំងបព្វជិតនិងគ្រហស្ថប្រព្រឹត្តចាកផ្លូវសុចរិត ។
៤- មានទំនោរ និងចិត្តគំនិតចង់ប្រព្រឹត្តកន្លងនូវច្បាប់អាណាចក្រ បំពានវិន័យសាសនា វិន័យស្ថាប័នសង្ឃ ។
៥- មានប្រក្រតីប្រព្រឹត្តកន្លងនូវសិក្ខាបទ១០ ឬសីលធម៌ និងចតុប្បារិសុទ្ធិសីល ឬសិក្ខាបទក្នុងបាតិមោក្ខសំវរសីល ឬសីល-សិក្ខាបទទាំង ១៥៤មាត្រានៅក្នុងពុទ្ធវិន័យ ឬវិនយប្បញ្ញត្តិនៅក្នុងពុទ្ធសាសនា ។
ក្នុងអត្ថបទនោះលោកបានបន្ថែមថា ភិក្ខុបើទោះជាត្រូវការលាភសក្ការៈយ៉ាងណាក៏ដោយមិនគប្បីប្រព្រឹត្តប្រាសចាកគុណធម៌របស់អ្នកបួសយ៉ាងនេះទេ ព្រោះជាហេតុនាំឱ្យប៉ះពាល់ដល់សេចក្តីថ្លៃថ្នូរនៃភិក្ខុសង្ឃដទៃទៀតក្នុងព្រះពុទ្ធសាសនា ដែលលោកប្រតិបត្តិបានល្អហើយ ៕ សាន សារិន
ចែករំលែកព័តមាននេះ