ពុទ្ធភាសិតបានពោលថា នត្ថិ អត្តសមំ បរមំ ប្រែថាសេចក្ដីស្រឡាញ់អ្វីស្មើនឹងស្រឡាញ់ខ្លួនមិនមានឡើយ ។ សេចក្តីនេះមានន័យដូចតទៅនេះគឺព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធទ្រង់សំដៅលើអត្តភាពដែលជាប់ទាក់ទំនាក់ទំនងអាស្រ័យគ្នាទៅវិញទៅមក ដែលមនុស្សគ្រប់ជាតិសាស្ត្រមិនអាចបដិសេធថាខ្លួនមិនជាទីស្រឡាញ់ក្រៃលេងជាងរបស់អ្វីទាំងអស់នោះទេ គង់នឹងទទួលសេចក្ដីពិតថាស្រឡាញ់ខ្លួនលើសអ្នកដទៃនិងរបស់ដទៃមិនខាន ។…
ពុទ្ធភាសិតបានពោលថា នត្ថិ អត្តសមំ បរមំ ប្រែថាសេចក្ដីស្រឡាញ់អ្វីស្មើនឹងស្រឡាញ់ខ្លួនមិនមានឡើយ ។
សេចក្តីនេះមានន័យដូចតទៅនេះគឺព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធទ្រង់សំដៅលើអត្តភាពដែលជាប់ទាក់ទំនាក់ទំនងអាស្រ័យគ្នាទៅវិញទៅមក ដែលមនុស្សគ្រប់ជាតិសាស្ត្រមិនអាចបដិសេធថាខ្លួនមិនជាទីស្រឡាញ់ក្រៃលេងជាងរបស់អ្វីទាំងអស់នោះទេ គង់នឹងទទួលសេចក្ដីពិតថាស្រឡាញ់ខ្លួនលើសអ្នកដទៃនិងរបស់ដទៃមិនខាន ។
ដើម្បីដឹងច្បាស់នូវរឿងនេះ គប្បីឃើញការប្រព្រឹត្តរបស់ជនទាំងឡាយដែលកំពុងរស់នៅនិងគតិអ្វីឬធ្វើអ្វី ក៏រមែងប្រារព្ធយកខ្លួនឯងជាធំតាមសេចក្ដីប្រាថ្នារបស់ខ្លួន ឬពោលជារួមថាការប្រព្រឹត្តរបស់ជនទាំងឡាយដូចបានពោលមកនេះសុទ្ធតែជាគ្រឿងចង្អុលឲ្យឃើញថាមនុស្សគ្រប់រូបប្រព្រឹត្តធ្វើនូវទង្វើអ្វីៗគឺធ្វើដោយអំណាចនៃសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ខ្លួន ធ្វើដើម្បីខ្លួនទាំងអស់ ៕ សាន សារិន
ចែករំលែកព័តមាននេះ