ព្រះគ្រូស៊ឹម សានិត ជាអ្នកទស្សនវិជ្ជាព្រះពុទ្ធសាសនាបានពន្យល់យ៉ាងដូច្នេះថា ការផ្សាយចិត្តល្អចំពោះមនុស្សសត្វដោយការយល់មុខឬផ្សាយនៅតូចចង្អៀត មិនទាន់មានចិត្តទូលាយជាសាធារណៈទេ លោកចាត់ទុកថាជាធម៌នៅក្នុងថ្នាក់ព្រហ្មវិហារនៅឡើយ ។ ចំណែកខាងអប្បមញ្ញា(អាប់ ប៉ាក់ ម៉ាញ់…
ព្រះគ្រូស៊ឹម សានិត ជាអ្នកទស្សនវិជ្ជាព្រះពុទ្ធសាសនាបានពន្យល់យ៉ាងដូច្នេះថា ការផ្សាយចិត្តល្អចំពោះមនុស្សសត្វដោយការយល់មុខឬផ្សាយនៅតូចចង្អៀត មិនទាន់មានចិត្តទូលាយជាសាធារណៈទេ លោកចាត់ទុកថាជាធម៌នៅក្នុងថ្នាក់ព្រហ្មវិហារនៅឡើយ ។ ចំណែកខាងអប្បមញ្ញា(អាប់ ប៉ាក់ ម៉ាញ់ ញៀ)ធម៌ បានដល់ការផ្សាយចិត្តល្អដ៏ធំទូលាយចំពោះសត្វទាំងអស់ដោយមិនមានកំណត់ប្រមាណ ទើបលោកហៅថា «អប្បមញ្ញា» គឺជាធម៌ដ៏ទូលាយប្រសើរជាងព្រហ្មវិហារ ។
ព្រះមហាថេរបានបញ្ជាក់ថា តាមអដ្ឋកថាទីឃនិកាយ ភាគទី១៩ លោកថា «អប្បមញ្ញា» មានន័យថា ការកាន់យកប្រមាណមិនបាន, ផ្សាយទូទៅដល់សត្វដែលកំពុងមានសេចក្តីទុក្ខគ្របសង្កត់ផង និងដល់សត្វដែលមិនទាន់មានសេចក្តីទុក្ខផង ។
ព្រះអង្គបន្ថែមថា អប្បមញ្ញាធម៌៤យ៉ាងគឺ ១- មេត្តា រាប់អាន ស្រលាញ់ចំពោះមនុស្សសត្វ ២- ករុណា អាណិតឬសង្គ្រោះចំពោះមនុស្សសត្វដែលមានទុក្ខ ៣- មុទិតា សេចក្ដីរីករាយចំពោះមនុស្សសត្វដែលមានសេចក្ដីសុខ ៤- ឧបេក្ខា សេចក្ដីតាំងចិត្តជាកណ្ដាលចំពោះមនុស្សសត្វ ។
នៅក្នុងកំលុងពេលរីករាលដាលនៃជំងឺកូវីដនេះ យើងគួរមានធម៌ទាំង៤នេះចំពោះអ្នកជំងឺ ចៀសវាងការរើសអើងចំពោះពួកគាត់ដោយប្រការណាមួយ ៕ សាន សារិន
ចែករំលែកព័តមាននេះ