ខេត្តព្រៃវែង ៖ ក្មេងប្រុសគួរឱ្យអាណិតម្នាក់ ដែលកើតមកមានដៃប្រៀបដូចជាព្រុយត្រី និងមានតែជើងនោះ គ្រប់គ្នាដែលធ្លាប់ឆ្លងកាត់កំពង់ចម្លងអ្នកលឿងពិតជាបានឃើញ ដោយសារតែរូបគេតែងដើរសុំទាននៅលើសាឡាងនោះ
ខេត្តព្រៃវែង ៖ ក្មេងប្រុសគួរឱ្យអាណិតម្នាក់ ដែលកើតមកមានដៃប្រៀបដូចជាព្រុយត្រី និងមានតែជើងនោះ គ្រប់គ្នាដែលធ្លាប់ឆ្លងកាត់កំពង់ចម្លងអ្នកលឿងពិតជាបានឃើញ ដោយសារតែរូបគេតែងដើរសុំទាននៅលើសាឡាងនោះ ។ ប៉ុន្តែពេលនេះ មានរយៈពេលជាងកន្លះឆ្នាំហើយ ដែលកំពង់ចម្លងបានស្លាប់ទៅ ហើយអ្វីៗក៏មានការប្រែប្រួលដែរ រាប់ទាំងបុគ្គលិកសាឡាង អ្នកលក់ដូរផ្សេងៗ និងរាប់ទាំងក្មេងប្រុសពិការសុំទាននេះផងដែរ ។
ការបានជួបគេលើកនេះ (មុនបុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌ) ធ្វើឱ្យមានការភ្ញាក់ផ្អើលដោយសារក្មេងប្រុសពិការគ្មានដៃនេះ ធំធាត់ក្លាយជាក្មេងប្រុសជំទង់ម្នាក់ទៅហើយ ។ ក្មេងប្រុសពិការរូបនេះឈ្មោះ លាង រស្មី ពេលនេះមានអាយុ១៧ឆ្នាំ ឪពុកឈ្មោះ ហ៊ុយ គីមលាង ម្តាយឈ្មោះ ផុន ចន្ថា មានបងប្អូនប្រុស៥នាក់ (ស្រី១នាក់) រស់នៅភូមិលេខ៦ ឃុំព្រែកខ្សាយ«ខ» ស្រុមពាមរក៍ ។
លាង រស្មី បានរៀបរាប់អំពីឆាកជីវិតពិតរបស់ខ្លួនឱ្យដឹងថា កើតមកដឹងក្តីអាយុបាន៤ទៅ៥ឆ្នាំ ម្តាយឪពុកឱ្យដើរសុំទានគេរហូតដល់អាយុ១៧ឆ្នាំ ក៏នៅតែដើរសុំទានគេ ព្រោះគ្មានដៃសម្រាប់ប្រកបមុខរបរអ្វីបានឡើយ ។ ពីមុនសុំនៅលើសាឡាង តែពេលកំពង់ចម្លងត្រូវចប់ដោយការឆ្លងស្ពានគ្មានការចម្លងតទៅទៀតនោះ ពិតជាធ្វើឱ្យជីវិតដែលរស់នឹងការសុំទានលើសាឡាង ហាក់ដូចជាស្លាប់តាមសាឡាងអ្នកលឿងដែរ ។
បន្ទាប់ពីកំពង់ចម្លងត្រូវស្លាប់ទៅ ជីវិតជាអ្នកសុំទាននៅលើសាឡាង ក៏ក្លាយជាអ្នកដើរសុំទាននៅក្នុងរាជធានីភ្នំពេញ និងបានរៀនសូត្រតាមរយៈអង្គការតំណក់ទឹក ។ ជីវិតជាអ្នកសុំទាននៅដីក្រុងមិនងាយស្រួលនោះទេ អាចត្រូវអាជ្ញាធរចាប់ប្រមូលទៅដាក់ម្តុំ ។ ប៉ុន្តែទោះជាយ៉ាងណាក្តី សម្រាប់រូបគេមិនចោទជាបញ្ហាទេ។ ប៉ុន្តែអ្វីដែលលំបាកនោះ គឺការរស់នៅឆ្ងាយពីផ្ទះ ពិបាកគ្រប់សព្វ តាំងពីហូបបាយ ពេលបត់ជើងតូច ពេលងូតទឹកត្រូវរកមិត្តភក្ដិជួយ។
បើនៅផ្ទះមានម្ដាយឪពុក ឬបងប្អូនជួយជាទម្លាប់ទៅហើយដូចជា ការបញ្ចុកបាយ ជួយដោះសម្លៀកបំពាក់ ឬស្លៀកពាក់ ។ ថ្វីបើបែបនេះក្ដី លាង រស្មី បានប្ដេជ្ញាថា នឹងខិតខំរៀនសូត្រឱ្យពូកែ ខំសុំទានគេឲ្យបានច្រើន ដើម្បីសន្សំប្រាក់ធ្វើដើមទុនសម្រាប់រកស៊ី លើមុខជំនួញអ្វីមួយ ឱ្យត្រូវនឹងមុខជំនាញរបស់ខ្លួន ។ លំនៅឋានរបស់ លាង រស្មី ធ្វើអំពីឈើប្រក់សង្ក័សី ទំហំ៤ម៉ែត្រគុណ៥ម៉ែត្រតាមទំហំដី ។ លាង រស្មី ដែលតាំងពីដើមរៀងមកជាអ្នកសុំទាននោះ បានលើកដៃពិការផ្គុំគ្នាទទួលអំណោយ ដែលភ្នាក់ងារសារព័ត៌មានកោះសន្តិភាពបានជួយឧបត្ថមចំនួន៥ម៉ឺនរៀល ។
ពេលទទួលអំណោយ គាត់បានថ្លែងអំណរគុណ ហើយជូនពរ ដោយមិនភ្លេចបួងសួងសម្រាប់ខ្លួនឯងទេ គឺគាត់តែងតែបួងសួងផ្តល់ឱ្យខ្លួនឯងពេលមានជាតិក្រោយ សូមកុំឱ្យពិការដូចជាតិនេះទៀត ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ