ចិត្តជានាមធម៌ម្យ៉ាងផ្សេងពីនាមធម៌ដទៃ
គម្ពីរព្រះអភិធម្មបានពន្យល់ថា រូបអាស្រ័យចិត្ត ទើបហៅថាជាមនុស្សសត្វ រូបកាយទាំងមូលនេះអាស្រ័យចិត្តទើបមានចលនា ។ គ្រប់ឥរិយាបថទាំងបួនដូចជា ដេក ដើរ អង្គុយ ឈរ…
គម្ពីរព្រះអភិធម្មបានពន្យល់ថា រូបអាស្រ័យចិត្ត ទើបហៅថាជាមនុស្សសត្វ រូបកាយទាំងមូលនេះអាស្រ័យចិត្តទើបមានចលនា ។ គ្រប់ឥរិយាបថទាំងបួនដូចជា ដេក ដើរ អង្គុយ ឈរ បើមិនមានចិត្តជាទីអាស្រ័យទេ ក៏មិនអាចញុំាងឥរិយាបថទាំង៤នេះឱ្យប្រព្រឹត្តទៅបានដែរ ។
ចិត្តជាសភាវៈល្អិតណាស់ ចិត្តជានាមធម៌ម្យ៉ាងផ្សេងពីនាមធម៌ដទៃ មានន័យថា ចិត្តនេះអាចទទួលរ៉ាប់រងនូវអារម្មណ៍របស់ចិត្ត និងចិត្តដែលប៉ះខ្ទប់គ្នា ។ ប៉ុន្តែដែលគួរឲ្យប្រយ័ត្នគឺនៅពេលណាដែលចិត្តខ្ទប់ប៉ះនឹងអារម្មរណ៍មិនល្អ ឧទាហរណ៍ៈ ចិត្តបានឃើញនូវរូបមិនល្អដោយចក្ខុដូចជា សា.កស.ពរបស់មនុស្សស្លា.ប់ ឆ្កែងា.ប់ ឆ្មាងា.ប់ ហើយចក្ខុភ្នែកក៏បានកន្លងផុតទៅ តែអារម្មណ៍ដែលដិតជាប់នឹងសត្វស្លា.ប់នោះបានបញ្ចូលទៅឲ្យវិថីចិត្ត ពេលនោះចិត្តខឹងចិត្តសៅហ្មងក៏កើតឡើង ។
ចិត្តល្អក់កករដែលកើតឡើងនេះព្រោះតែមិនបានពិចារណានូវផលដែលកើតឡើង អាស្រ័យកម្មជាបច្ច័យ ដូចជាឃើញរូបមិនល្អ នេះជាកម្មអាក្រក់ជាផល ដែលអាស្រ័យនឹងអកុសលជាបច្ច័យ ។
ការថែរក្សាចិត្តទៅបាន ទាល់តែពិចារណាហេតុផលយ៉ាងនេះ ហើយក៏បានទទួលព្រមទៅតាមការណ៍ពិត ដែលកើតដោយសេចក្តីថា អ្វីៗ សុទ្ធតែកើតពីហេតុ ទើបមានផលជាក្រោយ ៕ សាន សារិន
ចែករំលែកព័តមាននេះ