ប្រទេសវៀតណាម ៖ ប្រធានក្រុមហ៊ុនកាត់ដេរនិងវាយនភ័ណ្ឌជាតិ (Vinatex) លោក Tran Quang Nghi បានថ្លែងថា បណ្តាក្រុមហ៊ុនវាយនភ័ណ្ឌនិងកាត់ដេរក្នុងស្រុកមួយចំនួននឹងប្រឈមនឹងការប្រកួតប្រជែងកាន់តែច្រើនឡើងថែមទៀតពីសំណាក់ដៃគូប្រជែងធំៗតាមរយៈការធ្វើសមាហរណកម្ម ។
លោកNghi បានលើកឡើងនៅក្នុងសន្និសីទមួយស្តីពីកាលានុវត្តភាពនិងការប្រកួតប្រជែងក្នុងវិស័យកាត់ដេរនិងវាយនភ័ណ្ឌដែលផ្តោតលើការធ្វើសមាហរណកម្មកាលពីម្សិលមិញនេះថា កង្វះខាតនៃមូលធន និងការដើរថយក្រោយនៃបច្ចេកវិទ្យា ស្របពេលជាមួយនឹងសមត្ថភាពគ្រប់គ្រងចុះខ្សោយ បានបង្កើតឲ្យមានភាពខុសគ្នាចំពោះការធ្វើអាជីវកម្ម និងពាណិជ្ជកម្ម ។
លោកបានបន្ថែមថា ការអភិវឌ្ឍនៅក្នុងឧស្សាហកម្មកាត់ដេរនិងវាយនភ័ណ្ឌរបស់វៀតណាមគឺស្ថិតក្នុងដំណាក់កាលដើរតាមក្រោយបណ្តាប្រទេសដទៃទៀត ។
លោកNghi ឲ្យដឹងទៀតថា ៖ «ហេតុផលនេះអាចចាត់ទុកថាជាសម្ពាធនៃការប្រកួតប្រជែងនៅក្នុងឧស្សាហកម្មកាត់ដេរនិងវាយនភ័ណ្ឌ បន្ទាប់ពីវៀតណាមចូលរួមនៅក្នុងកិច្ចព្រមព្រៀងពាណិជ្ចកម្មសេរី »។
វៀតណាមមានសហ គ្រាសចំនួន៥ពាន់នៅក្នុងវិស័យនេះ ដែលភាគច្រើនគឺជាសហគ្រាសខ្នាតតូច និងមធ្យម ជាមួយនឹងសមាគមដែលមានភាពទន់ខ្សោយ ។
លោក Echoing Nghi, Truong Thi Thanh Ha អគ្គនាយកក្រុមហ៊ុន Dong Xuan Knitting បានថ្លែងថា បច្ចេកវិទ្យារបស់ពួកគេនៅតែមាននិន្នាការដើរថយក្រោយ ស្របពេលដែលគ្រឿងចក្រមួយចំនួនត្រូវបានទិញចូល២០ឆ្នាំមកហើយ ។
ជាការកត់សម្គាល់ បណ្តាក្រុមហ៊ុនកាត់ដេរនិងវាយនភ័ណ្ឌនានាមិនអាចវិនិយោគក្នុងបណ្តាញបច្ចេកវិទ្យាទំនើបដើម្បីចូលរួមទទួលយកប្រយោជន៍ពីកិច្ចព្រមព្រៀងពាណិជ្ជកម្មសេរី (FTA) រវាងវៀតណាម-អឺរ៉ុបនិងភាពជាដៃគូអន្តរប៉ាស៊ីហ្វិក (TPP) ។
លោកបានបញ្ជាក់ថា បណ្តាក្រុមហ៊ុនក្នុងស្រុកបានប្រឈមមុខជាមួយនឹងការប្រកួតប្រជែងច្រើនជាងកាលានុវត្តភាព ។ នេះគឺជាហេតុផលដែលរដ្ឋាភិបាលគួរតែផ្តល់ការគាំទ្រចំពោះសហគ្រាសទាំងនោះនៅក្នុងផ្នែកជួលដីនិងកាតព្វកិច្ចពន្ធជាដើម ។
ដោយឡែក ការផ្គត់ផ្គង់ទំនិញតាមតម្រូវការ វិញ នៅក្នុងអំឡុងឆមាសទី១នៃឆ្នាំ២០១៥នេះ ការនាំចេញសម្លៀកបំពាក់របស់វៀតណាមទៅកាន់ទីផ្សារដែលបានចូលរួមនៅក្នុងភាពជាដៃគូរអន្តរប៉ាស៊ីហ្វិក (TPP) ស្មើនឹង៧០%នៃទំហំទឹកប្រាក់នាំចេញសរុបទាំងអស់របស់ខ្លួន ។
ទោះជាយ៉ាងណាលោក Phan Chi Dung ប្រធាននាយកដ្ឋានឧស្សាហកម្មធុនស្រាលក្រោមចំណុះក្រសួងឧស្សាហកម្មនិងពាណិជ្ជកម្មបានថ្លែងថា មានសហគ្រាសមួយចំនួនបាននិងកំពុងផលិតនៅក្នុងគ្រប់ដំណាក់កាលទាំងអស់គិតចាប់ពីកប្បាសរហូតដល់ផលិតផលសម្រេច ។ជាពិសេស បណ្តាក្រុមហ៊ុនក្នុងស្រុកបានពឹងផ្អែកយ៉ាងច្រើនលើការនាំចូលវត្ថុធាតុដើមដែលគួបផ្សំជាមួយនឹងផលិតភាពខ្សោយ ហេតុដូច្នេះទើបធ្វើឲ្យពួកគេលំបាកនៅក្នុងការក្រេបជញ្ជក់គុណប្រយោជន៍ពីកិច្ចព្រមព្រៀងពាណិជ្ជកម្មសេរី (FTAs) ។
លោកDung បានបន្ថែមថា ទំហំទឹកប្រាក់នៃការនាំចេញសម្លៀកបំពាក់នៅតែមានកម្រិតដដែល បើទោះជាអត្រាកំណើនមានកម្រិតខ្ពស់ប្រមាណជា១៥%ទៅ២០%ក្នុងមួយឆ្នាំក៏ដោយ ។ ជាងនេះទៅបណ្តាក្រុមហ៊ុនកាត់ដេរនិងវាយនភ័ណ្ឌក្នុងស្រុកពុំបានអភិវឌ្ឍន៍ទីផ្សារនិងផលិតផលផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ពួកគេឡើយដែលជាការបង្កកំហុសឆ្គងមួយសម្រាប់វិស័យនេះ ។
យោងតាមយុទ្ធសាស្ត្រអភិវឌ្ឍន៍សម្រាប់វិស័យកាត់ដេរនិងវាយនភ័ណ្ឌនៅនៅឆ្នាំ២០២០ដែលបានអនុម័តដោយក្រសួងសាមី ការនាំចេញរបស់ប្រទេសវៀតណាមនឹងសម្រេចបាន៣៥ប៊ីលានដុល្លារ និងកើនឡើងដល់៦០ប៊ីលានដុល្លារនៅឆ្នាំ២០៣០។
ជាងនេះទៅទៀត លោកអនុរដ្ឋមន្ត្រី Do Thang Hai បានថ្លែងថា ការវិនិយោគនៅក្នុងផ្នែកសម្ភារនិងការគាំទ្រឧស្សាហកម្មនឹងផ្តល់នូវខ្លឹមសារ ជាពិសេសនៅក្នុងការធ្វើឲ្យប្រសើរឡើងនូវភាពប្រកួតប្រជែងរបស់ពួកគេ ។
លោកក៏បានបញ្ជាក់ផងដែរថា សមាគមក្នុងចំណោមសហគ្រាសក្នុងវិស័យនេះ អាចនឹងបង្កើតនូវមូលដ្ឋានដើមទុនធំនិងការធ្វើឲ្យប្រសើរឡើងនូវសមត្ថភាពនៃការគ្រប់គ្រង ក៏ដូចជាបច្ចេកវិទ្យាដែលអាចសម្រេចបាននូវកត្តាទាំងនោះសម្រាប់ក្រុមហ៊ុននៅក្នុងការប្រឡងប្រណាំងកាន់តែប្រសើរជាងមុនជាមួយគូប្រកួតប្រជែងនានា ។
ចំណែកមូលនិធិសម្រាប់ក្រុមហ៊ុនកាត់ដេរនិងវាយនភ័ណ្ឌវិញ ប្រធានធនាគារអភិវឌ្ឍន៍និងវិនិយោគវៀតណាម (BIDV) លោក Tran Bac Ha បានសន្យាផ្តល់នូវឥណទានចំនួន២ប៊ីលានដុល្លារដើម្បីគាំទ្រដល់បណ្តាក្រុមហ៊ុនកាត់ដេរនិងវាយនភ័ណ្ឌនៅក្នុងរយៈពេល៥ឆ្នាំក្រោយ ។ មួយវិញទៀតលោកបានកត់សម្គាល់ថា កាលានុវត្តភាពចំពោះសហគ្រាសទាំងនោះនឹងអាចយកមកថ្លឹងថ្លែងបានដែលរាប់បញ្ចូលរលកនៃការវិនិយោគបរទេសនៅក្នុងវិស័យកាត់ដេរនិងវាយនភ័ណ្ឌ ស្បែកជើងស្បែកសុទ្ធ កាតាប គ្រឿងអេឡិចត្រូនិក និងវិស័យអាហារគ្រឿងសមុទ្រក្នុងប្រទេសវៀតណាម ។
លោកបានបន្ថែមថា « កាលានុវត្តភាពដែលជាសេចក្តីត្រូវការសម្រាប់បណ្តាសហគ្រាសទាំងនោះ នឹងកសាងហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធដើម្បីធ្វើឲ្យប្រសើរឡើងនូវភាពប្រកួតប្រជែងរបស់ពួកគេនៅក្នុងការធ្វើសមាហរណកម្ម » ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ