រាជធានីភ្នំពេញ ៖ នៅពេលនេះ គម្រោងលុយនៃសារព័ត៌មាន «កោះសន្តិភាព» សូមលើកពីវិធីរកលុយនិងជីវិតរបស់លោក គីម ហ៊ាង អ្នកវិនិយោគវិស័យអចលនទ្រព្យម្នាក់នៅកម្ពុជាមកជម្រាបជូនលោកអ្នក ។…
រាជធានីភ្នំពេញ ៖ នៅពេលនេះ គម្រោងលុយនៃសារព័ត៌មាន «កោះសន្តិភាព» សូមលើកពីវិធីរកលុយនិងជីវិតរបស់លោក គីម ហ៊ាង អ្នកវិនិយោគវិស័យអចលនទ្រព្យម្នាក់នៅកម្ពុជាមកជម្រាបជូនលោកអ្នក ។ បើនិយាយពីលោក គីម ហ៊ាង អ្នករកទទួលទាននៅក្នុងវិស័យដីធ្លីប្រាកដជាស្គាល់គាត់ លោកធ្លាប់ធ្វើជាប្រធានសមាគមវាយតម្លៃនិងភា្នក់ងារអចលនទ្រព្យកម្ពុជាចំនួនពីរអាណត្តិ បច្ចុប្បន្នលោកជាអគ្គនាយកក្រុមហ៊ុនអចលនទ្រព្យ Keller Williams Cambodia ផងដែរ ។
មានកំណើតនៅក្រុងបាវិត ខេត្តស្វារៀង កាលពីកុមារភាពលោករស់នៅក្នុងគ្រួសារដែលមានជីវភាពធូរធារមួយ ។ លោកនិយាយថា កុមារភាពរបស់លោកគឺនៅពេលមានអាយុ១២ឆ្នាំ មានម៉ូតូជិះ ហើយនៅអាយុ ១៣ឆ្នាំលោកចេះបើករថយន្ ត។ ប៉ុន្តែស្ថានភាពគ្រួសារមិនទៀងទាត់ឡើយនៅឆ្នាំ ១៩៩៣ នៅពេលកម្ពុជាមានការបោះឆ្នោតសកលលើកដំបូង ដែលរៀបចំដោយអង្គការសហប្រជាជាតិ សកម្មភាពសេដ្ឋកិច្ច ការផ្លាស់ប្តូរទំនិញ រវាងកម្ពុជានិងវៀតណាម នៅច្រកអន្តរជាតិបាវិត បានធ្លាក់ចុះ ជំនួញជួញដូរបានងាកទៅររស់រវើកនិងសកម្ម នៅច្រកអន្តរជាតិភាគខាងលិចប្រទេសវិញ គឺពាណិជ្ជកម្មកម្ពុជានិងថៃ នៅច្រកអន្តរជាតិប៉ោយប៉ែត បានហក់ឡើងយ៉ាងខ្លាំង ។ នៅពេលសកម្មភាពសេដ្ឋកិច្ចនៅច្រកបាវិតស្ងាត់ ការរកទទួលរបស់គ្រួសារលោកគឹម ហ៊ាង ក៍បានជួបបញ្ហា
“នៅពេលនោះ មុខរបររបស់ឪពុកម្តាយខ្ញុំ បានរងការខាតបង់ ។ យើងមិនត្រឹមខាតបង់ទ្រព្យសម្បត្តិដែលមានទេ ថែមទាំងត្រូវជំពាក់បំណុលគេទៀត ។ ពីក្មេងដែលធ្លាប់តែមានប្រាក់ចាយ បើមកជាក្មេង គ្មានប្រាក់ចាយ ពីធ្លាប់មានម៉ូតូជិះទៅរៀនបើជាដើរទៅរៀន ។ ជីវិតបានផ្លាស់ប្តូរ១៨០ឌឺគ្រេ” លោក គីម ហ៊ាងរៀបរាប់ឲ្យដឹង ។
លោកបាននិយាយថានៅពេលដែលខ្លួនក្រទើបលោកដឹងច្បាស់ពីរស់ជាតិជីវិត ។ ភាពក្រីក្របានធ្វើឲ្យជីវិតលោករឹងមាំឡើង។ លោកគីម ហ៊ាងពោលដូច្នេះ “ពេលយើងក្រទើបយើងដឹងថានណាជាមិត្តពិតប្រាកដរបស់យើង។ ការផ្លាស់ប្តូរជីវភាពគ្រួសារពេញទំហឹងបែបនេះ បានធ្វើឲ្យខ្ញុំរឹងមាំនិងស្គាល់ពីតម្លៃជីវិត” ។ ទោះក្រប៉ុន្តែដោយសារការលើកទឹកចិត្តពីអ្នកម្តាយលោក គឹម ហាង ដែលមានមុខមាត់កូនកាត់ចិន មិនបោះបង់ចោលការសិក្សានោះទេ។ ម្តាយរបស់លោកបានដាស់តឿនឲ្យលោករៀនលុះត្រាតែអស់ថ្នាក់ ។ លោកបានតស៊ូរៀនចប់បាក់ឌុបនៅក្រុងបាវិត ក្នុងឆ្នាំ១៩៩៧ ហើយបានឡើងមកបន្តការសិក្សានៅភ្នំពេញក្នុងឆ្នាំដដែលនោះ ។ នៅភ្នំពេញពីដំបូងលោកស្នាក់នៅជាមួយបងប្អូន បន្ទាប់មកលោកទៅសូមវត្តអារាមស្នាក់នៅ ។
ក្នុងឆ្នាំ ១៩៩៧ លោកពុំទាន់មានលទ្ធភាពចូលរៀនមហាវិទ្យាល័យភ្លាមនៅឡើយទេ ។ កាលនោះលោកបានធ្វើជាអ្នករត់តុនៅភោជនីយដ្ឋានពីម៉ោង ៦ល្ងាចដល់ម៉ោង ២ទៀបភ្លឺ ទទួលបានប្រាក់ខែ ៦០ដុល្លារ គ្រាន់ជាកម្រៃមកផ្គត់ផ្គង់ការរៀន ។ ក្រតែលោកបោះបង់ការសិក្សាហើយការធ្វើជាអ្នករត់តុ មិនមែនមានន័យថាលោកដាក់ក្តីសង្ឃឹម ឬរំពឹងលើការងារនេះនោះទេ ។ លោកធ្វើការតែលោកមានការសម្លឹងទៅមុខវែងឆ្ងាយ គឺធ្វើការដើម្បីរៀន មិនមែនធ្វើការដើម្បីយលុយនោះឡើយ ។
តើជីវិតកូនអ្នកខេត្តស្វាយរៀងរូបនេះ ឆ្លងកាត់ការតស៊ូ ឆ្លងកាត់ការងារអ្វីបន្តទៀតបានជាលោកក្លាយជាអ្នកវិនិយោគ និងជាអ្នកដែលលេចធ្លោម្នាក់នៅក្នុងជំនួញដីធ្លីនៅកម្ពុជានាពេលនេះ ។ គម្រោងលុយនឹងលម្អិតព័ត៌មាននេះ នៅលើកក្រោយទៀត ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ