ភាគទី ៧ ៖
ខ្ញុំគិតថា បើសិនជាគ្មានជំនួយពីបច្ចេកវិទ្យាទេនោះ ខ្ញុំមិនអាចមានអនាគតដូចបច្ចុប្បន្នឡើយ ។ បច្ចេកវិទ្យាព័ត៌មាន និងអុីនធើណិតបានផ្តល់ឱកាសរៀនសូត្រ ធ្វើការងារ និងរកស៊ី ។ ខ្ញូំបានរៀនយកអនុបណ្ឌិតផ្នែកសារព័ត៌មាន ឆ្នាំសិក្សា ២០០៦ និង ២០០៧ នៅសាកលវិទ្យាល័យ Ateneo De Manila ដែលជាសាកលវិទ្យាល័យដ៏ល្បីមួយនៅហ្វីលីពីន ដោយសារតែខ្ញុំបានទទួលអាហារូបករណ៍ពី អង្គការ Konrad Adenauer Foundation ដែលជាអង្គការរបស់អាល្លឺម៉ង់ ។
លក្ខណៈពិសេសនៃការសិក្សានោះគឺ ខ្ញុំត្រូវរៀនអនឡាញដោយប្រើអ៊ីនធើណិត និងត្រូវទៅរៀនផ្ទាល់នៅក្នុងសាកលវិទ្យាល័យផងដែរ ។ តាំងពីពេលនោះមក ខ្ញុំបានយល់ថា អុីនធើណិតនឹងអាចជួយអោយកូនអ្នកក្រកាន់តែមានឱកាសដូចកូនអ្នកមានទាំងលើការសិក្សា ការធ្វើការងារ និងការរកស៊ី ។
ខ្ញុំប្រហែលជាមិនអាចបង្កើតវេបសាយព័ត៌មានសុខភាព health.com.kh បានទេ បើសិនជាមិនមានអុីនធើណិត ។ រឿងដែលសំខាន់ជាងនេះ ដោយសារតែអុីនធើណិត បុគ្គលិកវេបសាយសុខភាព health.com.kh ទាំងអស់សុទ្ឋតែធ្វើការងារអនឡាញពីចម្ងាយមក ។ ការដំណើរការវេបសាយសុខភាព គឺមិនត្រូវការជួលកន្លែងធ្វើការដែលនាំអោយអស់លុយថ្លៃជួលកន្លែង លុយថ្លៃទឹក និងលុយថ្លៃភ្លើងឡើយ ។
បុគ្គលិកទាំងអស់ជួបគ្នាម្តង ឬពីរដងក្នុងមួយខែតែប៉ុណ្ណោះនៅតាមហាងកាហ្វេដើម្បីប្រជុំព្រមទាំងហូបអាហារជុំគ្នា ។ ដូច្នេះ ខ្ញុំគិតថា បើគ្មានមធ្យោបាយអុីនធើណិតទេនោះ ខ្ញុំមិនអាចឈានដល់ការប្រកបមុខរបរមួយនេះឡើយ ដោយពិចារណាទៅលើស្ថានភាពលុយកាក់របស់ខ្ញុំ ។
តើលោកអ្នកទទួលបានអ្វីពីបទពិសោធន៍នេះរបស់ខ្ញុំ ?
យើងកំពុងស្ថិតនៅក្នុងសម័យសេដ្ឋកិច្ចឌីជីថល ដូច្នេះយើងត្រូវតែដើរអោយទាន់បច្ចេកវិទ្យា ។ ទន្ទឹមជាមួយគ្នានោះ យើងត្រូវតែរកផលចំណេញពីបច្ចេកវិទ្យានិងអុីនធើណិត ដែលបានបើកឱកាសដល់ការរៀនសូត្រ ការធ្វើការងារ និងការរកស៊ីដោយមិនគិតពីអ្នកមានឬអ្នកក្រឡើយ ។ ខ្ញុំសូមជម្រាបថា មុនពេលដែលមានអុីនធើណិត មុខរបរផ្នែកសារព័ត៌មានគឺជាមុខ របរសម្រាប់តែអ្នកមានប៉ុណ្ណោះ ខណៈដែលគេត្រូវការលុយច្រើនរហូតដល់ខ្តង់លានដុល្លារដើម្បីដំណើរការ កាសែត វិទ្យុ ឬ ទូរទស្សន៍ ។ ប៉ុន្តែបច្ចុប្បន្ន វេបសាយព័ត៌មានជាច្រើន ដូចជាវេបសាយសុខភាពរបស់ខ្ញុំ health.com.kh ត្រូវបាន បង្កើតឡើងដើម្បីផ្តល់ព័ត៌មានជូនដល់ប្រជាជនកម្ពុជា ដោយចំណាយថវិកាមិនច្រើនឡើយ ។
ជាមួយគ្នានេះ ការរកស៊ីអនឡាញកំពុងតែរីកលូតលាស់យ៉ាងព្រោងព្រាតនៅក្នុងបណ្តាញសង្គម ។ ឥឡូវនេះ បើសិនជាអ្នកមានផលិតផលល្អចង់លក់នោះ អ្នកនឹងមិនចាំបាច់រកលុយទិញតូបនៅផ្សារ ឬក៏ជួលផ្ទះបើកហាងឡើយ ។ អ្នកអាចបើកហាងលក់តាមបណ្តាញសង្គម ពិសេសតាមហ្វេសប៊ុកដូចបច្ចុប្បន្ននេះ ។
ចំណែការធ្វើការងារវិញ នៅពេលបច្ចុប្បន្ននេះ មានមនុស្សជាច្រើនមិនធ្វើការនៅតាមការិយាល័យទេ ពួកគេអាចធ្វើការនៅផ្ទះ ឬហាងកាហ្វេដោយបញ្ជូនការងារទៅកាន់ក្រុមហ៊ុនតាមរយៈអុីនធើណិត ។ ទន្ទឹមជាមួយគ្នានោះ ប្រជាជនកម្ពុជាជាច្រើនក៏បានធ្វើការងារអោយក្រុមហ៊ុននៅបរទេសតាមប្រទេស ជាច្រើននៅក្នុងពិភពលោកដោយទាំងមិនដែលជួបមុខគ្នាផង ។
ដូច្នេះ មនុស្សគ្រប់គ្នាត្រូវដើរអោយទាន់បច្ចេកវិទ្យាហើយយកផលចំណេញពីវា ។ ខ្ញុំចូលចិត្តនិយាយថា ពីមុនមនុស្សមិនចេះអក្សរ គឺមានន័យថា មិនចេះអាន មិនចេះសរសេរ ។ បន្ទាប់មកទៀតមនុស្សមិនចេះអក្សរ គឺមិនចេះប្រើកុំព្យូទ័រ ហើយពេលនេះមនុស្សមិនចេះអក្សរ គឺមនុស្សមិនចេះប្រើអុីនធើណិត និងបណ្តាញសង្គម ។ កូវីដ ១៩ ក៏កាន់តែធ្វើអោយអុីនធើណិតមានសារសំខាន់ថែមទៀតដើម្បីអោយមនុស្សអាចរៀនសូត្រ ធ្វើការងារ និងរកស៊ីពីចម្ងាយ ។
ចំពោះអនាគត វានឹងរឹតតែមានសារសំខាន់ជាងនេះទៀតសម្រាប់មនុស្សលោក ។ ដូច្នេះ ចូរចាប់យកឱកាសនេះអោយបានគ្រប់គ្នាពិសេសកូនអ្នកក្រ មុនពេលដែលអ្នកនឹងនិយាយថា ស្តាយក្រោយ ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ