យោងតាមសុត្តន្តបិដកធម្មកថិកវគ្គសូត្រលេខ៣៤ ព្រះមានព្រះភាគត្រាស់ថា ភិក្ខុបាននាមថាធម្មកថិកពិតប្រាកដលុះណាតែប្រព្រឹត្តព្រមដោយធម៌៥ប្រការគឺៈ ១- ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយ បើភិក្ខុសម្តែងធម៌ដើម្បីសេចក្តីនឿយណាយ ដើម្បីប្រាសចាកតម្រេក ដើម្បីសេចក្តីរំលត់រូប ទើបគួរហៅថា ភិក្ខុជាធម្មកថិក…
យោងតាមសុត្តន្តបិដកធម្មកថិកវគ្គសូត្រលេខ៣៤ ព្រះមានព្រះភាគត្រាស់ថា ភិក្ខុបាននាមថាធម្មកថិកពិតប្រាកដលុះណាតែប្រព្រឹត្តព្រមដោយធម៌៥ប្រការគឺៈ
១- ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយ បើភិក្ខុសម្តែងធម៌ដើម្បីសេចក្តីនឿយណាយ ដើម្បីប្រាសចាកតម្រេក ដើម្បីសេចក្តីរំលត់រូប ទើបគួរហៅថា ភិក្ខុជាធម្មកថិក ។
២- ម្នាលភិក្ខុ បើភិក្ខុសម្តែងធម៌ ដើម្បីសេចក្តីនឿយណាយ ដើម្បីប្រាសចាកតម្រេក ដើម្បីសេចក្តីរំលត់វេទនា ទើបគួរហៅថា ភិក្ខុជាធម្មកថិក ។
៣- ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយ បើភិក្ខុសម្តែងធម៌ ដើម្បីសេចក្តីនឿយណាយ ដើម្បីប្រាសចាកតម្រេក ដើម្បីសេចក្តីរំលត់សញ្ញា ទើបគួរហៅថា ភិក្ខុជាធម្មកថិក ។
៤- ម្នាលភិក្ខុ បើភិក្ខុសម្តែងធម៌ ដើម្បីសេចក្តីនឿយណាយ ដើម្បីប្រាសចាកតម្រេក ដើម្បី សេចក្តីរំលត់សង្ខារ ទើបគួរហៅថា ភិក្ខុជាធម្មកថិក ។
៥- ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយ បើភិក្ខុសម្តែងធម៌ ដើម្បីសេចក្តីនឿយណាយ ដើម្បីប្រាសចាកតម្រេក ដើម្បីសេចក្តីរំលត់វិញ្ញាណ ទើបគួរហៅថា ភិក្ខុជាធម្មកថិក ។
មាតិកាធម៌ទាំង៥ចំណុចនេះភិក្ខុរូបណាប្រតិបត្តិឱ្យបានត្រឹមត្រូវតាមអង្គនៃអ្នកសម្តែងធម៌ ភិក្ខុរូបនោះឈ្មោះថាជាធម្មកថិកពិតប្រាកដនៃព្រះពុទ្ធសាសនា ៕ សាន សារិន
ចែករំលែកព័តមាននេះ