ពាក្យទាំងបីនេះមានសេចក្តីប្រែរៀងផ្សេងគ្នាបន្តិច តែរួមនៅក្នុងន័យតែមួយគឺសំដៅយកអ្នកវៀរចាកបាបអកុសលទូទៅ បានដល់អ្នកបួសហ្នឹងឯងជាពិសេស ។
១- បព្វជិត ប្រែថា អ្នកវៀរចាកនូវអំពើបាបទូទៅ ឬអ្នកវៀរចាកនូវមេថុនធម្មជាដំបូង ឬថាអ្នកប្រព្រឹត្តត្រឹមត្រូវតាមពុទ្ធប្បញ្ញត្តិ ពុទ្ធានុញ្ញាត និងអភិសមាចារ ។
២- សមណៈ ប្រែថា អ្នកព្យាយាមដុតនូវកម្តៅបាប ឬអ្នកប្រព្រឹត្តធម៌ដោយធ្វើកាយ វាចា និងចិត្តឱ្យស្ងប់រម្ងាប់ចាកអំពើបាបទាំងឡាយទាំងពួង ។
៣- សាមណេរ ប្រែថា អ្នកស្លូតបូត អ្នកស្ងប់ស្ងាត់ អ្នកស្រគត់ស្រគំ ។ សមណេរ មកពីពាក្យដើម សមណៈ ។
ទាយក ទាយិកាអ្នកធ្វើទានបើប៉ះចំអ្នកបួសដូចពោលខាងលើនេះ ទានរបស់អ្នកនឹងបានផលច្រើនព្រោះជាបុញ្ញខេត្តពិតប្រាកដ ៕ សាន សារិន
ចែករំលែកព័តមាននេះ