ខេត្តសៀមរាប ៖ នៅទីបំផុតឆ្លងកាត់ការរស់នៅដោយមានសេរីភាពក្នុងព្រៃឧទ្យានអង្គរ គូស្នេហ៍ទោចម្កុដ ដែលក្រុមអ្នកអភិរក្សសត្វព្រៃបានដាក់ឈ្មោះ «សារ៉ានិច និង បារាយណ៍» បានបង្កើតកូនមួយក្បាលហើយ ។
លោកនិន ចាន់សាមៀន ប្រធាននាយកដ្ឋានគ្រប់គ្រងព្រៃឈើ ទេសភាព វប្បធម៌ និងបរិស្ថាន នៃអាជ្ញាធរជាតិអប្សរាបានថ្លែងប្រាប់កាលពីពេលថ្មីៗកន្លងទៅនេះថា គូរស្នេហ៍ទោចម្កុដមួយគូនេះត្រូវបានធ្វើពិធីដោះលែងឲ្យរស់នៅតាមរបៀបធម្មជាតិក្នុងព្រៃបរិវេណប្រាសាទនៃរមណីយដ្ឋានអង្គរកាលពីចុងឆ្នាំ២០១៣កន្លងទៅ ដើម្បីឲ្យសំឡេងយំរបស់វាត្រឡប់មកកាន់ទីនេះម្តងទៀត ។ លោកបន្តថា ក្រៅពីសម្រែកយំយ៉ាងកងរំពងមួយថ្ងៃពីរដង កាលពីពេលថ្មីៗនេះ «សារ៉ានិច និងបារាយណ៍» បានបង្កើតភាពភ្ញាក់ផ្អើលមួយបន្ថែម ដោយពួកគេបានពរជាប់នឹងដៃនូវកូនទោចមួយក្បាលទៀត ។
ថ្វីបើយ៉ាងនេះក្តី លោកមិនបានបញ្ចាក់ឲ្យដឹងថា កូនទោចនោះញី ឬឈ្មោល នៅឡើយទេ ខណៈមានការចាត់ទុកថា វាជាគោគជ័យដ៏ធំសម្បើមមួយសម្រាប់អាជ្ញាធរអប្សរា មុនពេលនាំយកសត្វព្រៃប្រភេទស្លូតៗជាច្រើនប្រភេទទៀតមកលែងឲ្យរស់នៅក្នុងតំបន់ទេសចរណ៍មួយនេះ ។
សូមរំលឹកថា សត្វទោចទាំងពីរក្បាលដែលទើបតែបង្កើតកូនតូច រហូតមកទល់ពេលនេះពួកវាមានអាយុប្រហែល៩ឆ្នាំហើយ មានដើមកំណើតនៅឯភ្នំតាម៉ៅ ក្នុងនោះឈ្មោលឈ្មោះបារាយណ៍ សម្បុរខ្មៅ រីឯញីឈ្មោះសារ៉ានិច សម្បុរស ត្រូវបានយកមកចិញ្ចឹមផ្សាំងនៅទីព្រៃនេះកាលពីថ្ងៃទី០៣ ខែមិថុនា ឆ្នាំ២០១៣ ក្រោមកិច្ចថែទាំដោយអ្នកជំនាញរបស់អង្គការសម្ពន្ធ័មិត្តសត្វព្រៃ (Wildlife Alliance) ។
អគ្គនាយអាជ្ញាធរអប្សរាលោកប៊ុន ណារិទ្ធិ ធ្លាប់បានអះអាងថា តាមរយៈលទ្ធផលសិក្សាជំរឿនសត្វទោចនៅព្រៃឧទ្យានអង្គរ យើងបានដឹងថា កន្លងមកព្រៃនេះមានប្រភេទទោចម្កុដរស់នៅ ប៉ុន្តែក្នុងចន្លោះនៃសង្គ្រាមស៊ីវិលមកទល់ពេលបច្ចុប្បន្ន ពួកទោចបានស្លាប់ផុតពូជពីព្រៃនេះ ដូច្នេះហើយទើបយើងបានសហការជាមួយរដ្ឋបាលព្រៃឈើ និងអង្គការសម្ពន្ធ័មិត្តសត្វព្រៃ Wildlife Alliance) ធ្វើការសិក្សាស្រាវជ្រាវលំអិតអំពីលក្ខណៈព្រៃដែលមានអំណោយផលដល់ការរស់នៅរបស់សត្វទោច ហើយពេលនេះយើងបាននាំយកសារ៉ានិច និងបារាយណ៍ យកមកលែងនៅទីនេះ ដើម្បីឲ្យពួកវាបន្តពូជពង្សកូនចៅនៅលើទឹកដីអង្គរសាជាថ្មី ។
ក្រុមមន្ត្រីជំនាញសត្វព្រៃបានថ្លែងថា សត្វទោចម្កុដគឺជាប្រភេទសត្វព្រៃមានដោយកម្រនៅក្នុងបញ្ជីប្រភេទសត្វព្រៃរបស់កម្ពុជា ក្នុងបញ្ជីក្រហមរបស់ ( Iucn) ជាប្រភេទងាយរងគ្រោះថ្នាក់លើពិភពលោក ក្នុងឧបសម្ព័ន្ធ១នៃអនុសញ្ញា (Vulneraple-VU) CITES ។ ពួកវាកំពុងរងគ្រោះដោយសារអំពើបរបាញ់ ទាក់ចាប់ ការបាត់បង់ជម្រក និងធ្វើអាជីវកម្ម ។ ហើយបើតាមលទ្ធផលសិក្សាស្រាវជ្រាវត្រូវបានប៉ាន់ស្មានថា នៅមានប្រមាណ៤៥០ ទៅ៥០០ក្បាលកំពុងរស់នៅក្នុងព្រៃ នឹង១០០ក្បាលបន្ថែមទៀតកំពុងរស់នៅថែរក្សានៅក្នុងស្រុកទូទាំងប្រទេស ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ