ខេត្តប៉ៃលិន ៖ បើធ្វើដំណើរចេញពីទីរួមខេត្តបាត់ដំបង ឆ្ពោះទៅទិសខាងលិចត្រង់តាមបណ្តោយផ្លូវជាតិលេខ៥៧ គេនឹងឃើញផ្ទះអ្នកស្រុកនៅសងខាងផ្លូវជាហូរហែមិនដាច់ រីឯទេសភាព
ខេត្តប៉ៃលិន ៖ បើធ្វើដំណើរចេញពីទីរួមខេត្តបាត់ដំបង ឆ្ពោះទៅទិសខាងលិចត្រង់តាមបណ្តោយផ្លូវជាតិលេខ៥៧ គេនឹងឃើញផ្ទះអ្នកស្រុកនៅសងខាងផ្លូវជាហូរហែមិនដាច់ រីឯទេសភាពតាមដងផ្លូវមានព្រៃភ្នំ ក្រំថ្មជាជួរគួរឱ្យចង់គយគន់ ។ លុះបន្តដំណើរប្រមាណ១ម៉ោងកន្លះទៀតគេនឹងទៅដល់ទីរួមខេត្តត្បូងពេជ្រប៉ៃលិន។ ខេត្តប៉ៃលិនសម្បូរទៅដោយតំបន់ទេសចរណ៍ ដូចជារមណីយដ្ឋានទឹកធ្លាក់អូរតាវៅ ហៅភ្នំខៀវ ទឹកធ្លាក់ចម្ការខ្នុរ ទឹកធ្លាក់៣២ជាន់ ទឹកធ្លាក់ក្បាលដំរី រមណីយដ្ឋានភ្នំយ៉ាត កុលាបប៉ៃលិន និងកន្លែងកម្សាន្តជាច្រើនទៀតអាចឱ្យចូលលេងកម្សាន្តដើម្បីបំបាត់ភាពធុញថប់ និងភាពនឿយហត់ពីការងារ ។
ចំណែកនៅភូមិបតាំងស៊ូ សង្កាត់បយ៉ាខា ក្រុងប៉ៃលិនមានស្ទឹងមួយឈ្មោះបយ៉ាខា។ ស្ទឹងនេះកាលពីមុនមានស្ពានយោលស្រស់ស្អាតមួយខ្សែប្រវែងជាង៦០ម៉ែត្រអាចសម្រួលឱ្យអ្នកទេសចរធ្វើដំណើរឆ្លងកាត់ទៅ-មក ម្នាក់ម្តងៗបណ្តាលឱ្យយោលចុះឡើង។ ដោយសារទឹកជំនន់ឡើងខ្លាំងពេក កាលពីចុងឆ្នាំ២០១៣ បណ្តាលឱ្យដាច់ជើងស្ពានទាំងសងខាងស្រុតធ្លាក់ចុះទៅក្រោម ឆ្លងលែងកើតទើបនៅឆ្នាំ២០១៤ អាជ្ញាធរខេត្តបានសាងសង់ស្ពានថ្មមួយទៀតនៅក្បែរនោះជំនួស ។
បើតាមលោកឡុង បៀ មេភូមិបតាំងស៊ូ ឱ្យដឹងកាលពីពេល ថ្មីៗនេះថា ជារៀងរាល់ឆ្នាំស្ទឹងបយ៉ាខា ទោះបីជានៅរដូវប្រាំងក៏មានទឹកហូររេញៗដែរ ។ បច្ចុប្បន្ននេះប្រហែលជាដោយសារភ្លៀងមិនសូវធ្លាក់ច្រើនទើបបណ្តាលឱ្យទឹកនៅលើភ្នំខៀវហូរចុះមកតិចតួចប៉ុណ្ណោះធ្វើឱ្យស្ទឹងគោករីងលេចចេញជាដុំថ្មតូច-ធំគួរឱ្យចង់គយគន់ ។ នៅរដូវវស្សាមិនអាចមើលឃើញដុំថ្មទេ ព្រោះទឹកជន់ខ្លាំងឃើញតែទឹកល្អក់កករពណ៌ក្រហមប៉ុណ្ណោះ ។ នៅរដូវប្រាំងនេះកន្លែងណាជ្រៅនៅមានទឹកថ្លាយង់ ហើយគេអាចទាញយកទឹកនោះទៅផលិតជាទឹកស្អាតសម្រាប់លក់ចែកចាយដល់ប្រជាពលរដ្ឋរស់នៅក្នុងខេត្តប៉ៃលិនទាំងមូល ។ ចំពោះដុំថ្មក្នុងស្ទឹងនៅរដូវប្រាំងមានសភាពស្រស់ស្អាត ហើយគេអាចនាំគ្នាអង្គុយលេង និងថតរូបទុកជាអនុស្សាវរីយ៍ ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ