នៅក្នុងគម្ពីមង្គលសូត្របានបរិយាយអំពីលក្ខណៈបុគ្កលពាលយ៉ាងនេះថា ជនណាញុំាងដំណើររបស់ខ្លួនឱ្យប្រព្រឹត្តទៅដោយភាពល្ងង់ខ្លៅ ហើយប្រព្រឹត្តព្រមដោយលក្ខណៈ៥យ៉ាងដែលមិនមែនជាប្រយោជន៍ ជននោះឈ្មោះថាជាបុគ្គលពាល ។ ច្បាស់ណាស់បុគ្គលពាលតែងមានការគិតនូវរឿងអ្វីដែលអាក្រក់ៗមិនកើតជាប្រយោជន៍ដល់អ្នកដទៃ ។ មានហេតុជាគ្រឿងចំណាំលក្ខណៈជនពាល៣យ៉ាងគឺ ១-ជនពាលក្នុងលោកនេះ ជាអ្នកគិតតែរឿងអាក្រក់ចំពោះអ្នកដទៃ…
នៅក្នុងគម្ពីមង្គលសូត្របានបរិយាយអំពីលក្ខណៈបុគ្កលពាលយ៉ាងនេះថា ជនណាញុំាងដំណើររបស់ខ្លួនឱ្យប្រព្រឹត្តទៅដោយភាពល្ងង់ខ្លៅ ហើយប្រព្រឹត្តព្រមដោយលក្ខណៈ៥យ៉ាងដែលមិនមែនជាប្រយោជន៍ ជននោះឈ្មោះថាជាបុគ្គលពាល ។
ច្បាស់ណាស់បុគ្គលពាលតែងមានការគិតនូវរឿងអ្វីដែលអាក្រក់ៗមិនកើតជាប្រយោជន៍ដល់អ្នកដទៃ ។ មានហេតុជាគ្រឿងចំណាំលក្ខណៈជនពាល៣យ៉ាងគឺ ១-ជនពាលក្នុងលោកនេះ ជាអ្នកគិតតែរឿងអាក្រក់ចំពោះអ្នកដទៃ ២- និយាយសម្ដីគម្រោះគម្រើយ ពាក្យគ្រោតគ្រាត និង៣- ធ្វើអំពើបាបអកុសល ប្រព្រឹត្តតែអំពើទុច្ចរិត ដែលហេតុទាំងបីយ៉ាងនេះហើយជាគ្រឿងសម្គាល់លក្ខណៈរបស់បុគ្កលពាល ។
ន័យមួយទៀតដែលចាត់ចូលជាជនពាលដោយហេតុថា ជនទាំងឡាយឯណាដែលកាត់នូវប្រយោជន៍ពីរយ៉ាងមែនពិតគឺ ប្រយោជន៍ក្នុងបច្ចុប្បន្ន និងប្រយោជន៍ក្នុងបរលោក ជននោះឈ្មោះថាជាបុគ្គលពាល សូមសប្បុរសទាំងឡាយចូលចិត្តចំណាំចាំជាក់នូវលក្ខណៈពាលដោយសង្ខេបយ៉ាងនេះចុះ ។ សាន សារិន
ចែករំលែកព័តមាននេះ