មន្ត្រីជាន់ខ្ពស់មួយរូបនៅក្រសួងយុត្តិធម៌ដែលចូលនិវត្តន៍ទៅហើយ បានជួបអាឡេវកាលពី៥ថ្ងៃមុននៅរមណីយដ្ឋានមួយក្នុងប្រទេសថៃ ។ ក្នុងពេលជុំគ្នាពិសាភោជនាហារក្បែរទឹកជ្រោះ ក៏មានការបញ្ចេញមតិគួរឱ្យកត់សម្គាល់មួយ ។
មន្ត្រីចូលនិវត្តន៍ចាប់ផ្តើមនិយាយ :
– លោកអាឡេវ ! ខ្ញុំនៅតែមិនយល់និងនៅតែឆ្ងល់ ស្រុកយើង សង្គមយើងរឹងមាំប៉ុណ្ណឹងហើយ ហេតុអីទុកឱ្យក្រសួង២ជាន់គ្នាតែមួយ ? ហេតុអីគេមិនបំបែកឱ្យទៅជា២ទៅ ស្រួលធ្វើការ…
អាឡេវធ្វើភ្នែកម៉ក់ៗ…ព្រោះភ្លាមៗនរណាទៅដឹងឆាប់ ថាក្រសួង២មានមេត្រួតត្រាតែមួយ…ក៏សួរតបវិញ :
– ខ្ញុំនឹកមិនទាន់ឃើញទេ…ក្រសួងណាទៅបង ?
មន្ត្រីចូលនិវត្តន៍ញញឹមបន្តិចក៏ឆ្លើយដោយអត់មានរារែកទេថា :
– លោកឡេវឯងកុំធ្វើដូចអត់ដឹង…ដូចអត់ឆ្ងល់…នែ ! សម័យសង្គមរាស្ត្រនិយមក៏មានក្រសួង២ដែរ…ហើយសម័យសាធារណរដ្ឋខ្មែរក៏មាន២ដែរ…គេបំបែកជា២អីចឹងទើបវារឹងមាំ…ទើបវាមានប្រសិទ្ធភាពការងារ ។ ជាង៣០ឆ្នាំហើយល្មមបំបែកហើយ…ទុកឱ្យជាន់ជិះគ្នាដល់ណាទៀត ?
អាឡេវលើកស្រាក្រហមលេបអស់ពីកែវ និងចាក់ថ្មីចូលកែវម៉ាល្មមលើក…ក៏នៅតែនឹកមិនឃើញ ។ ដោយពិបាកនឹកពេក ក៏ដាច់ចិត្តធ្វើអន់ ហើយសួរទៅវិញថា :
– ខ្ញុំនឹកអត់ឃើញទេ…ខ្ញុំស្រមៃទៅក្រសួង-មន្ទីរអស់មួយជុំហើយ នឹកអត់ឃើញទេ…ក្រសួងអីទៅមានសំណាងប៉ុនមេឃម្ល៉េះ ជិះដល់ទៅ២ម្នាក់ឯង ? ក្រសួងធនធានទឹក គេបង្កើតថ្មី គឺត្រឹមត្រូវ…ក្រសួងឧស្សាហកម្ម រ៉ែ និងថាមពល គេបំបែកជា២ទៅហើយ…ពិតជាត្រូវឥត ខ្ចោះ ។ សម័យនេះហើយនៅក្រសួងអីទៀតជិះគ្នា ? ខ្ញុំគិតថា សម័យនេះហើយ គេទុកឱ្យជិះគ្នាដល់ណាទៀត…ខ្ញុំដូចជានឹកអត់ចេញទេ…បើនឹកចេញប្រាកដជានិយាយអត់ខ្លាចទេ…
មន្ត្រីចូលនិវត្តន៍លើកកែវស្រាក្រហមទង្គិចជាមួយអាឡេវជូនពរទៅវិញទៅមក…អត់មានឮសូរប៉ែសទេ ព្រោះជាកែវក្រដាសសម្រាប់ធ្វើដំណើរកំសាន្តផ្លូវឆ្ងាយ…រួចនិយាយថា :
– លោកឡេវឯងប្រហែលគិតអត់ដល់មែនមើលទៅ…ប៉ុន្តែប្រសិនបើខ្ញុំនិយាយប្រាប់ ប្រហែលជាគួរឱ្យខឹងដូចខ្ញុំដែរ…ហើយប្រហែលឆ្ងល់…ស្រួលមិនស្រួលឆ្ងល់ជាងខ្ញុំផងក៏មិនដឹង ?
អាឡេវសម្លឹងលោកមន្ត្រីចូលនិវត្តន៍សឹងមិនដាក់ភ្នែក ព្រោះវាជាក្លើតាំងពីសង្គមមុនមក…សម្លឹងបណ្តើរ ញញឹមបណ្តើរ…ក្នុងន័យរង់ចាំស្តាប់នូវចម្លើយ…ក៏សួរបន្តថា :
– ប្រាប់ផងមើល…កុំឱ្យនឹកយូរពេកនាំស្កូវកាន់តែច្រើន…បើស្កូវច្រើនមិនអីទេ…កុំតែជ្រុះច្រើនបានហើយ…មើលក្រសួងណាដែលគេមិនរវល់ដោះស្រាយ ?
មន្ត្រីធំចូលនិវត្តន៍ងើបមុខសម្លឹងទឹកជ្រោះធ្វើមិនដឹង…ហាក់ដូចនៅវ៉ៃឫកធំដដែល…សម្ងំទុកឱ្យអាឡេវបន្តឆ្ងល់បន្តិចទៀត រួចលើកកែវក្រដាសស្រាក្រហមក្រេបក្អិកៗធ្វើមិនដឹង…ស្ងាត់យូរបន្តិច ក៏ទម្លាយចម្ងល់ក្នុងឱរ៉ាយូរហើយប្រាប់អាឡេវ :
– ន៎ែ ! ពីដើម ពីណាពីណីមក ចៅហ្វាយខេត្ត ចៅហ្វាយស្រុក រហូតដល់ភូមិឃុំ រួមជាមួយមន្ត្រីទាំងអស់ពីខេត្ត-ក្រុងដល់ភូមិធ្លាយដល់៥០ខ្នង…គេមានក្រសួងមួយសម្រាប់គ្រប់គ្រង ។ ចំណែកប៉ូលិសវិញក៏អីចឹងដែរ…ត្រូវតែឱ្យមានក្រសួងមួយសម្រាប់ដឹកនាំគ្រប់គ្រង ទើបវាឆាប់រីកចំរើន ។ លោកឡេវឯងចាំទេសម័យមុន គេមានក្រសួងមហាផ្ទៃ…មានក្រសួងប៉ូលិស…សព្វថ្ងៃនេះប៉ូលិសអត់មានក្រសួងច្បាស់លាស់ទេ…អគ្គស្នងការជាមេប៉ូលិសមែនហើយ…តែគេនៅឆ្លើយថា…ចាំក្រសួងមហាផ្ទៃ…ក្រសួងប៉ូលិសដូចក្រសួងកំព្រាមួយ…គួរបង្កើតមេមួយឱ្យទៅ…ក្រែងវារីកជាងមុន…ក្រសួងមួយពុះជា២ដូចគេទៅមិនបានទេ…យ៉ាងម៉េច ?
អាឡេវឮសំដីបែបខ្លាំងៗអីចឹង…លើកកែវស្រាក្រេបធ្វើដូចមិនចង់ស្តាប់ទេ…ប៉ុន្តែក្នុងបំណងកុំឱ្យនិយាយត្រូវតែម្នាក់ឯងពេកក៏តបទៅវិញយ៉ាងស្រាលថា :
– កុំឆ្ងល់ពេក…បើគេបំបែកបាន…គេចាប់ហែកជា២យូរហើយ…មើលក្រសួងឧស្សាហកម្ម រ៉ែ និងថាមពលមើល…គេចាប់ហែកជា២លាន់ខ្វោក…មកពីបងឯងមាត់ដាចពេកបានជាគេឆាប់ចាប់ឱ្យរឺត្រែត…បើកុំមាត់ដាចប្រហែលជាគេលើកបន្តុបបន្ត…យ៉ាងហោចណាស់ក៏មួយអាណត្តិទៀតដែរទម្រាំដើរលែងរួច…មែនទេ ?
អាឡេវ
ចែករំលែកព័តមាននេះ