ជនជាតិដើមភាគតិចព្នងមានប្រពៃណី ទំនៀមទម្លាប់ក្នុងការរៀបចំទុកដាក់កូនចៅរបស់ខ្លួនឱ្យមានគូស្រករ ។ តើប្រពៃណី ទំនៀមទម្លាប់នេះយ៉ាងណាខ្លះ កោះសន្តិភាពសូមបង្ហាញជូនប្រិយមិត្តអ្នកអានបានជ្រាប ។
១-គោលគំនិតរៀបចំទុកដាក់កូនចៅ
ឪពុកម្តាយជាអាណាព្យាបាលតែងតែមានចិត្តគំនិតរំពឹងទុកទៅអនាគតចំពោះកូនចៅរបស់ខ្លួន មិនថាបងប្អូនជនជាតិដើមភាគតិចព្នង ឬជនជាតិដទៃទៀតឡើយលើការរៀបចំទុកដាក់ផ្សំផ្គុំកូនចៅឱ្យមានគូស្រករ ស្វាមីភរិយា វាជារឿងមួយសំខាន់ណាស់សម្រាប់ជីវិតមនុស្សទូទៅគ្រប់រូបចៀសមិនផុត ។ វាជាប្រពៃណីទំនៀមទម្លាប់ ជាដំណែលរាប់តំណ តៗគ្នាជានិច្ចកាលតែងតែប្រារព្ធធើ្វ ។ ទោះបីពិធីនោះ តូចក្តី ធំក្តី អាស្រ័យទៅតាមធនធាន តាមកាលៈទេសៈដែលអាចធ្វើទៅបាន ។
យ៉ាងណាមិញ មាតាបិតាតែងតែមានចិត្តសន្តោសប្រោសប្រណីដល់បុត្រធីតាខ្លួន កាលបើមានកូនធំពេញវ័យកំលោះក្រមុំហើយ រមែងខ្វល់ខ្វាយគិតគូរបំពេញតួនាទីជាមាតា បិតាល្អក្នុងសង្គមជាតិ មានបំណងលើកកម្ពស់មុខមាត់ កិត្តិយសក្រុមគ្រួសារ កូនចៅខ្លួនឱ្យបានពេញលក្ខណៈ និងមានសិរីសួស្តី សុភមង្គលតរៀងទៅ។ ម្យ៉ាងទៀតទោះបីមានកូនប្រុសក្តី កូនស្រីក្តី តែងមានការអប់រំប្រៀនប្រដៅចង់ឱ្យបានសេចក្តីសុខចម្រើន អាយុយឺនយូរ ក្នុងបំណងចៀសផុតពីអំពើអបាយមុខផងទាំងឡាយដែលមនុស្សផងទាំងពួងក្នុងសង្គមជាតិស្អប់ខ្ពើម ។
២-ការជ្រើសរើសរកគូស្រករឱ្យកូន
ឪពុកម្តាយ ឬអាណាព្យាបាលរបស់ជនជាតិដើមភាគតិចក៏មានការគិតគូរពិចារណា មានការអប់រំហាមប្រាមកូនចៅប្រុសស្រីខ្លួន មិនឱ្យប្រព្រឹត្តអំពើណាមួយកន្លងច្បាប់ទំនៀមទម្លាប់របស់ដូនតាឡើយ ។ ការហាមឃាត់មានដូចជា ការរំលោភបំពានកូនក្រមុំគេ ការស្រឡាញ់យកដោយលួចលាក់មិនឱ្យម៉ែឪដឹង ការលួចពង្រត់គ្នា ការស្រឡាញ់កូនក្រមុំគេប៉ះចំពូជចេះអាបធ្មប់ ចេះអំពើរបៀន ផ្សេងៗជាដើម ។
សរុបសេចក្តីមក ឪពុកម្តាយជនជាតិដើមភាគតិចព្នងស្រឡាញ់កូនចៅខ្លួនណាស់ មិនចង់ឱ្យកូនប្រុស ឬស្រីឃ្លាតឆ្ងាយចេញពីផ្ទះពីស្រុកភូមិខ្លួនទេ ចង់បានតែយកប្តីប្រពន្ធជាប់សែស្រឡាយសាច់ឈាមបងប្អូនក្នុងភូមិផងជាមួយគ្នា ទោះបីដឹងថាត្រូវចំណាយអស់ជ្រូក គោ ក្របី ទ្រព្យធនយ៉ាងណាក៏ដោយចុះ ពីព្រោះចង់ឱ្យកូននៅជិតឪពុកម្តាយ ងាយស្រួលមើលថែ មិនចង់ឱ្យទៅរស់នៅភូមិ ឆ្ងាយៗទេ ។ ម្យ៉ាងវិញទៀតការរៀបចំឱ្យមានគូស្រករ ក៏ត្រូវមើលឱ្យបានហ្មត់ចត់អាស្រ័យលើការចង្អុលបង្ហាញ ឬការមើលឃើញពេញចិត្តពេញថ្លើមពីឪពុកម្តាយផងដែរ មិនមែនតាមតែចិត្តកូនស្រលាញ់ទាំងស្រុងទេ ។
៣-ការចូលស៊ើបសួរកូនក្រមុំជនជាតិដើមភាគតិចព្នង
បើតាមការនិយាយប្រាប់ពីចាស់ទុំជនជាតិព្នងនៅមណ្ឌលគិរីឱ្យដឹងថា កាលបើឪពុកម្តាយ ឬមេបា និងកូនប្រុសរបស់ខ្លួនបានឃើញស្រឡាញ់ពេញចិត្តទៅលើនារីណាម្នាក់នៅក្នុងភូមិ ឬក៏នៅភូមិជិតខាងដទៃទៀត ឪពុកម្តាយ ឬមេបាខាងប្រុសនោះត្រូវជំនុំគ្នាជាមួយសាច់ញាតិជាមុនឱ្យបានដឹងផង ហើយត្រូវរកអ្នកផ្លូវ (មេអណ្តើក) ជាញាតិក្នុងភូមិម្នាក់ ឬពីរនាក់ដែលពូកែវោហារខាងពាក្យសម្តីចូលទៅស៊ើបសួរដល់ផ្ទះកូនក្រមុំ អាចសុំជួបសួរនាំពីរមេបាខាងស្រីផ្ទាល់ ឬក៏ចូលទៅជួបជាមួយចាស់ទុំញាតិសន្តានជិតខាងផ្ទះកូនស្រី ដើម្បីសួរនាំព័ត៌មាន ខ្លះៗពីប្រវតិ្ត ពូជអម្បូរ ចរិយាមារយាទ ញាតិផៅខាងស្រី ពិសេសចង់ដឹងថា តើនាងនៅទំនេរដែរឬទេ ? តើកូនស្រីរូបនេះមានពាក់ព័ន្ធនឹងកំលោះណាដែរ ឬទេ ? បើអ្នកផ្លូវ ឬមេអណ្តើកនោះស៊ើបសួរដឹងរឿងហេតុពីកូនស្រីហើយ ត្រូវនាំពាក្យសម្តីទាំងនេះទៅប្រាប់លោកមេបាខាងប្រុសវិញឱ្យដឹងច្បាស់លាស់ដើម្បីងាយស្រួលត្រៀមលក្ខណៈចូលស្តីដណ្តឹងតាមប្រពៃណី ។
ចំណែកមេបាខាងប្រុស កាលបើរាយការណ៍ជូនជាដំណឹងហើយត្រូវជូនសគុណលើកស្រា មួយពាង មាន់១ក្បាល ជូនដល់អ្នកផ្លូវដែលបានទៅស៊ើបព័ត៌មានឱ្យ ។
៤-ការត្រៀមលក្ខណៈ និងសម្ភារចូលស្តីដណ្តឹង
ទម្លាប់របស់ជនជាតិដើមភាគតិចព្នងមិនមានអាចារ្យដេញពេលារើសថ្ងៃ ខែ ឆ្នាំល្អ ឬអាក្រក់អ្វីឡើយ អាស្រ័យលើការស្ម័គ្រចិត្តទាំងសងខាង ។ កាលបើបានដឹងថាកូនស្រីភាគីរបស់ខ្លួនយល់ព្រមហើយ មេបាខាងកូនប្រុសត្រូវគិតគូររកឱកាសទៅពឹងពាក់រកមេកន្ទ្រាញជាអ្នកចាស់ទុំទទួលខុសត្រូវភូមិ ព្រមទាំងអ្នកផ្លូវ និងសាច់ញាតិចាប់ពី៤ទៅ៥នាក់ឡើងទៅដើម្បីជួយលើកភស្តុភារចូលស្តីដណ្តឹងកូនក្រមុំគេមកជាគូនឹងកូនប្រុសខ្លួន ។
ការចូលទៅស្តីដណ្តឹងត្រូវមានសម្ភារភស្តុភារទៅជាមួយដូចជា អង្ករ១ចាប ទៀនក្រមួន១គូ អង្កាំ១ខ្សែ សំពត់អាវ១សម្រាប់ កូនពាងស្រាទទេ១ ចានបាយចំនួន៤ ចានចង្កឹះចំនួន៣០ ស្រាពាងចំនួន១ពាង ជ្រូករស់១ក្បាល មាន់១ក្បាល និងឧបករណ៍ប្រើប្រាស់ផ្សេងទៀតជាជំនូនតាមលទ្ធភាព ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ